یک نظر افګنی سریع بر حاکمیت های سیاسی پنجاه سال اخیر در افغانستان نشان میدهد که هر ګاه دولتی بمیان آمده است که منافع ملی سیاسی اقتصادی و مدني کشور را اساس خط مشی خود اعلام نموده و ګام های چندی در پیاده نمودن آن برداشته است، همسایګان افغانستان، بخصوص پاکستان، بی درنګ دسته های مذهبی جنګی و تخریبکار را از سرحدهای خود به کشور ما فرستاده و مانع عملی ساختن اندیشه های مترقی شده اند.
بد تر آنکه، با این دسته های ویرانګر، افراطی ترین جنګجویان اسلام سیاسی از اکناف دنیا به میهن ما سرازیر شده و افغانستان را بسان آشیانهٌ تروریزم مذهبی برای دنیا معرفی نموده اند.
در دو سیرهجوم ابرقدرت ها، شوروی و امریکا بر افغانستان، بهانه مبارزه با خطر ترور، اساس تبلیغاتی و منطقی آنها بوده واکنون هم هست.
سوال است، چرا در هر دو دور لشکر کشی برکشور ما ، پاکستان و قسمأ ایران جنګجویان را تربیه و تجهیز نموده و مصرانه در خدمت اسلام سیاسی میګذارند؟
ـ آیا همسایګان بمنظور رهايی از اشغال افغانستان یاری میرسانند؟ نه ! چون خود ترور فرستاده اند و باعث ګردیده اند و بهانه داده اند تا قدرتهای جهانی حمله ور شوند.
ـ آیا همسایګان را غم دین اسلام در کشور ما واداشته است تا با تمام نیرو بکوشند، دین اسلام را که ګویا در افغانستان در خطر قرار دارد، نجات دهند؟
ـ و یا نفع هنګفت اقتصادي و سیاسی کشورهای شان ، بخصوص پاکستان درخونریزی و بی ثباتی درافغانستان نهفته است؟
ـ لابد عاید تجارت جنګ در افغانستان برای پاکستان و دلالان فروش اسلحه آنقدر بزرګ و اغواکننده است که نمیتوانند دست از مداخلات آشکار دشمنانهٌ خود بردارند؟
ـ ویا، پاکستان کشور ما را ساحهٍ نفوذ خود پنداشته و حاضر نیست به کسی ، حتی به هم پیمان هفتاد سالهٌ خود، امریکا، این ساحهٌ تسلط را واګذار کند، و لذا منازعین امریکا را در خاک خود آماده میسازد، انتحاری را در مدارس خود پرورش میدهد و لوژستیک جنګ چریکي را در مقابل ابر قدرتی سازمان میدهد؟
ـ عجیبتراینکه، پاکستان و همفکرانش ، همانند ۲۸ سال ګذشته، برانداختن دولت افغانی را لازم و ملزوم اخراج خارجيان از افغانستان میشمارند. بهانهٌ خوب بمنظور سرنګونی دولتی که فراتر از حلقه تاثیر آنها است ! اینجاست که تبلیغات زهرآګین، فتوا های الحاد و صد ها توطهٌ تروریستي از بیرون و ایجاد ستون های مقاومت و ستیزه جویی را بوسیلهٌ وابستګان خود از داخل کشور براه می اندازند تا زمینهٌ سقوط دولت افغانی نافرمان بخود را فراهم سازند.
ـ روشن است، آوانیکه دولت کنونی و سیستم ایجاد شده برهم خورد، هر اداره و حکومتی که جاګزین آن ګردد، باب دندان و همګرای بد خواهان افغانستان خواهد بود.
در فرصتی که حکمرانان جد ید برمسند قدرت تسلط می یابند، هزاران تفنګ سالار و قوم سالار بجان هم و بمال وناموس مردم بیدفاع افتیده، دوزخ وحشت و دهشت را برپا خواهند ساخت. آنګاه است که جوی مناسب برای مداخلات بیشتر و ژرفتر بیګانګان بمیان خواهد آمد. تاریخ ۲۸ سال قبل کشورما ګواه چنین سناریو است.
چه باید کرد؟ به انانیکه قلب شان آه ونالهٌ مردم را میشنوند:
فعال شوید ! برپاخیزید ! انتظار عاطل بسود دشمنان افغانستان است.
تبلیغات آی اس آی و وابستګان آنها را افشا کنید، پشتیبان قوای مسلح کشور باشید.
آنانیکه با شعارها و پالیسی آی اس آی، دولت افغانستان را در سال ۱۳۷۱ (۱۹۹۲) شکست دادند، بدیل صلح و رفاه را به شهروندان به ارمغان نیاوردند، فقط توانستند برای خود قصر های مجلل و زندګی اشرافی در داخل وخارج کشور مهیا سازند و بخاطرحفظ دارايي های بغارت برده حاضرند به هر اهریمنی دست دهند، به هر پیمانه أشوب وکشتار براه اندازند تا بر اریکهٌ قدرت قرار داشته باشند.
نګذارید سناریوی فاجعه ملی بار دیګر پیاده ساخته شود!
دولت را از مفسدان و استفاده جویان پاک سازید و بصوب ترقی و عدالت اجتماعی سمت دهید. دولت افغاني را نیرومند سازید تا توان مقابله با مداخلات آشکار و پنهان بیګانګان و اخراج لشکر اجنبی را داشته، درتوقف تجارت جنګ و انهدام مافیای مواد مخدر پیروز آید و در تامین آرامش و آباداني وطن توانا باشد.
م. صافی. ۵/۱۱/۱۳۹۸(۲۵/۰۱/۲۰۲۰).