پشم سالار

کننـــــد همجنس با همجنس پرواز – سیــــاف و اسماعیــل گشته دمسـاز

دو نیروی شقـــــاوت دو شـرارت – ندارند شهـــــرتی جز قتل و غارت

یکی ریشوی دیگرهم ازین دســت – چو ضلع ســـــومی گردیده پیوست

به یـــــاد دارم از ایـــــام تحصیـــل – سیاف راکی بودی این قال واین قیل

نه ریش ونی لبــــاس زهد نه دستار – نه ثروت نی چنین رفتـار و کردار

چو شد زنگیی زر،سازش دگر کرد – زبهر مصلحــــت جامه بـــدل کرد

نداشتند ثـــــروت و نی مکنت و جا – کنـــــون گشتند زقارون هم دو بالا

به پای اجنبــــــی گـــــردیده اند خم – به پاس دالــر ودینـــار و درهــــم

بنــــــام دین نمودند قتـــــل وغارت – جهــــــاد شان نبود جز بهر ثروت

طمــــــع و آز شــــــان افتـــاده بالا – کنـــــون خواهند مقام صدر و والا

همــی خواهــــند زمام ملک افغان – که چرخ شـــان بود دایم به دوران

همی گویند کنون ازعدل وانصاف – فریب و خدعه است ازبهر اهداف

کف دستش بـــــود شمشیر اســلام – نه اسلامش بود مطلـــب سرانجام

اگر خونریز نباشد نیســــت سیاف – نــــــدای صلح باشد حرف گزاف

چو حیـــــوان درنده تشنه درخون – فتـــــــاده درکمین ازبهر شبخـون

نــــــدارند معرفـــت از بهر تیمار – روانشـــــان بهر شر افتاده بیمـــار

ازین سرمه که آزمودید یک بـار – گنــــــاه است گر بیازمایید دگر بار

بری گـوید ز رنج و درد و ملت – نمــی شاید ازین بیش وهم وغفلت

ف.بری