یک تعداد احزاب دموکراتیک و وطنپرست کشور که از تجارب گرانبهای سیاسی دارای پيشینه بیشتر از نیم قرن در افغانستان برخوردارند ، از نبود نمایندگان اقشار جوانان و زنان در ساختار تشکیلاتی خود رنج می برند . پرابلم موجود ممکن علل زیاد داشته باشد ، اما برخورد این احزاب با قضایای سیاست و زندگی روزمره مطابق به خواسته های روز عیار نه گردیده ، لذا جوانان و زنان برای عضویت در همچو احزاب علاقمندی لازم از خود نشان نمی دهند . اگر چی بدنه و صفوف این احزاب را عمدتن میان سالان جامعه تشکیل می دهند و آنها تجارب و اندوخته های پر ارزش دوران خویش را دارند ، لیکن نبود دسترسی یکسان این قشر با دست آورد های جدید تکنولوژی معلوماتی ، منابع علمی و رسانه ای و ایجاد رشته مناسباتی با یک عده حلقات عنعنوی در وطن ، سبب شد رابطه طبیعی آنها با قشر جوان و زنان کشور ضعیف و یا به طور کلی از بین برود . شماری از فعالان احزاب وطنپرست و دموکراتیک به مناسبت های گوناگون تلاش به خرچ دادند که به محلات  کشور سفر نمایند و با اعضای حزبی و علاقمندان خویش به تبادل نظر بپردازند ، که از کدام راهها می توانند جوانان و زنان اگاه را به عضویت احزاب و سازمانها خود جذب نمایند . لیکن تلاشهای انها تا به حال نتایج ملموثی که جوابگوی خواست های حزبی و سازمانی باشند ، نداده است . علت این همه ناتوانی ها شاید در عدم درک اهداف و خواسته های جوانان و زنان افغانستان باشد که برای دستیابی به آن احزاب و سازمانهای وطنپرست و دموکراتیک کشور پروگرام ها و برنامه های قابل تطبیق مطرح کرده نتوانستند . تجربه نشان داده که تا به حال عده ای از کادرها و اعضای رهبری از به کارگیری شیوه های گذشته کار کنار نیامده و به کاربرد آن اصرار می ورزند . این عمل به گونه مثال سبب شده است که جوانان و زنان در چوکات احزاب دموکراتیک و وطنپرست کنونی خود را فاقد ابتکار و عمل احساس نمایند و علاقه نمی گیرند عضویت همچو احزاب و سازمانها را داشته باشند و یا در آن به فعالیت بپردازند . موجودیت تنظیم ها و شماری از نهاد های سیاسی خودکامه در کشور، که عمدتن گرایش های قومی ، مذهبی و سمتی را به نمایش می گذارند و سبب زایش بحرانهای خطرناک در افغانستان شده اند ، موجودیت و تقویت احزاب دموکراتیک و وطنپرست در کشور برای تحکیم دموکراسی نوپا ، قطع مداخلت خارجی ، زدودن جنگهای ویرانگر ، حفظ استقلال ، تمامیت ارضی و حاکمیت ملی بی نهایت ضرور پنداشته می‌شود . به این اساس پیشنهاد می گردد که احزاب و سازمانهای وطنپرست و دموکراتیک در کشور جایگاه خویش را همه جانبه درک نموده و از کاربرد با شیوه های کهنه که برای تحکیم صفوف حزب در گذشته ها استفاده صورت می گرفت وداع نموده و طرق جدید جذب هم میهنان وطندوست به خصوص نمایندگان برازنده جوانان و زنان کشور را به صفوف احزاب و سازمانهای یاد شده تسریع بخشند . همچنان نیازمندی های جوانان و زنان افغانستان را در شرایط کنونی در قالب اهداف قابل تطبیق درج برنامه های کاری سازند و توجه آنها را به مسایل مهمی و حیاتی که احزاب دموکراتیک و وطنپرست به آنها می پردازند و این مسایل منافع و نیازمندیهای آنها را نیز به طور شایسته منعکس می سازند ، جلب گردانند . تجربه نشان داده است ، احزاب که قاعده آن را جوانان و زنان تشکیل نداده باشد ، چانس پيروزی فعالیت های سیاسی شان در سده بیست و یکم اندک به نظر می رسد .