جنگ پيروان عمر و ابوبکر

جنگ پیروان «عمر»  «ابوبکر»

8 صبح : طبیعی است که ظهور داعش در مناطق زیر کنترول طالبان بدون واکنش نمی‌ماند. طالبان نمی‌توانند در برابر روشد آهسته و پیوسته گروه البغدادی بی‌تفاوت باشند. البغدادی ادعای خلافت دارد، مرزهای ملی را به رسمیت نمی‌شناسد و با ناسیونالیسم سر ستیز دارد. پیش از این ملاعمر، امیر بلامنازعه گروه‌های افراطی بنیادگرا بود. از شبکه القاعده گرفته تا تندوران پاکستانی و گروه‌های مسلح برخاسته از آسیای میانه همه او را به‌عنوان قاید قبول کرده بودند. اما ظهور گروه ابوبکر البغدادی این موقعیت منحصربه‌فرد ملاعمر را متزلزل کرد.

ملاعمر که تصور می‌کرد هیچ رقیبی ندارد، یک‌باره مواجه با رقیبی سهم‌گین مواجه شد. جنگ طالب و داعش قبلا در ساحت نظری، در تارنماها، رخنامه و دیگر شبکه‌های اجتماعی شروع شده بود. هواداران داعش با طعنه و کنایه به طالبان می‌نویسند که ملاعمر پنهان است، تا حال چهره او را کسی ندیده است، اما البغدادی نوارهای تصویری منتشر می‌کند، سخنرانی‌هایش ضبط می‌شود و همه به آن دسترسی دارند. هواداران البغدادی از هواداران ملاعمر در شبکه‌های اجتماعی می‌پرسند به چه دلیل به شخصی که ندیده‌اید، بیعت کرده‌اید. حالا اما به‌نظر می‌رسد که این جنگ از ساحت نظری به میدان‌های داغ انتقال یافته است. Continue reading

بسام د تلپاتې فرخندې په هکله

غم لړلې پنجشنبه
فرخنده دمظلومیت سپېڅلې نښانه

په سپینه ورځ دکابل په زړه کی د واکمنانود ګدۍ اوټاټوبي څخه شا او خوا په شپږسوه متره واټڼ کی دپولیسو دیو بې ننګه کړۍ اوبې غیرته ننداره چیانو په مخکې یوه سپیڅلې په اسلامي حجاب پوښلې نجلۍ د اسلام په لاره کی ددعو ت په ((ګناه)) دکوډګرانو په فتوا او پارونه، دلنډه غرو (چی کله یې هم د قران مجید مخ په سترګو نه وو لیدلئ) په کاڼو وژل کیږي اوسوځل کیږي ! پېښي په لسګونو پوښتنې راولاړي کړې: دپېښې دسیمې څخه ارګ، دکورنیو چارو وزارت او د پولیسو ښاري قومانداني کابو شپږ یا اوه سوه متره واټن لري، څرنګه دغه چارواکو د پېښي څخه چی دوه درې ساعتونه یی ونیول، خبرتر لاسه نکړای شوای؟ اوکه خبر وه نو ولي یې دپېښي دمخ نیوی اقدام ونکړای شوای؟ منتظره اوخاص قطعات د مخ نیوي لپاره چیري وه؟ او نوری پوښتنې…

د وحشت او قساوت دغه نوې بڼه د پولیسو د کومې کړې دښکیلتیا او همکارۍ پرته د تصورنه لیرې خبره ده .په ټولنیزو رسنیو کې خپاره سوی تصویرونه او ویډیو ګانې دقاتلینو اوپه صحنه کی د ځینو پولیسوترمنځ اړیکې په ډاګه ښیي. همداسی ویډیوګانو په ډاګه کړې چی فرخنده دپولیسو لخوا دقاتلینومونګولو ته سپارل کیږی.بله د پوښتنې وړخبره دا ده چې پولیسو دشهیدې فرخندې کورنۍ ډارولې او درواغ ویلوته اړ کړې تر څو شهیده فرخنده رواني ناروغه معرفي کړي. پولیسوغوښتل چی په دې وسیله د قران کریم سوځول دفرخندی په لاس توجیه او له مسؤلیته ځانونه وژغوري. په خواشینۍ سره چی ددوهمې حوزی بی ننګه مسؤلینو د امن په لاره کی دوطن پاله پولیسو څو کلنی فداکارۍ په اور اوبو کې لاهو کړي.

دپېښي ریښې او عاملونه

دملي وحدت په نامه دتحمیلي ادارې د واکمنانوترمنځ دڅو پوړیزو ډبرینو دیوالوترشا دمیاشتومیاشتو را په دېخوا د څوکیو دوېش اوسودا پر سر روان کړکیچ، دولتي ماشین فلج کړئ، مسؤلین یې بې تفاوته کړی، دولس دباور کچه يې راکښته کړی او دهر ډول کورني او بهرني توطئواو پروژو د پلي کولو لپاره یې مناسب بستر غوړولی دی.
له بلې خوا په وطن کې د یوه نیمې لسیزې را پدېخوا د وارداتي یا سوغاتي دموکراسۍ او آزاد بازار په برکت دفساد بېلابېلو قشرونو او بانډونو په بی سارې توګه وده موندلی. ټوپکوال، داړه ماران، د مځکوغاصبین، رنګارنګ لنډه غر، کوډګران او د دیني مقدساتو سوداګران چاغ او ځواکمن سوي، کوم چی هر بانډ دیوه اوبل جنګي تنظیم، مافیایی کړۍ اودولتی واکمن تر حمایتي چترلاندې د ارګ د دیوالونو پر بله غاړه دواک اصلي کړۍ جوړوي. دفساد په دې کړکیچن بازارکی په ډېره اسانۍ سره د پریمانه لنډه غرو او داړه مارانو په ا ستخدام نه یوازې شنه، نارنجي او تور حرکتونه په لاره اچول کیدای سي، بلکه ددغه بشري ابزار په ګټه نورې بېلا بېلی پروژې هم ترسره کېدای سي.
دسرې پنجشنبې غمیزې وښودله چې زموږ په هیواد کې د ډموکراسۍ اومدنیت دبهرني دونرانوملیاردیزه پانګونه داقتصادي سکټورونوپه شان په فساد ککړه راوخته اوکومه مثبته اغیزه يې ونه لرله. د ډموکراسۍ تر عنوان لاندې بې بند وباری، دآزاد بازارپه نامه دمافیایي اقتصادی کړنلارو پایله روانه پراخېدونکې بیکاري ده کوم چی دځوان نسل برخلیک په سخته ګواښوي. ورځ په ورځ سلګونه ځوانان دبیکارانو په ملیوني لښکر ورګډیږی، له بده مرغه دغه بی برخلیکه ځوان نسل هم د ټولنیزو ناورینونو مخکښه ځواک، هم د غمیزو پیلوځۍ اوهم دنه مهاریدونکو توپانونو بالقوه ځواک جوړیدای سي.
بی له شکه د وروستۍ غم لړلي پېښې ریښې د واکدارانود ناکاره کړنلارو اوسیاستونو څخه سر چینه اخیستې، کوم چی دواکمنانودفساد او بې واکۍ په غوړېدلې بستر کې تر سره سوه او واکمنانو د پېښې په مخنیوي کې د بې واکۍ ډېره شرمېدلې بېلګه نندارې ته وړاندي کړه

Continue reading

موقف حزب ملی ترقی وطن در ارتباط به اصلاحات در نظام انتخاباتی

موقف حزب ملی ترقی وطن

در ارتباط به اصلاحات در نظام انتخاباتی

 

حزب ملی ترقی وطن در پرنسیپ مخالف اصلاحات در نظام انتخاباتی نبوده ، مشروط بر اینکه این اصلاحات به  برگزاری انتخابات شفاف، عادلانه و دموکراتیک در کشور کمک نماید.  لازم است تا دولت در ارتباط به اصلاحات در نظام انتخاباتی موارد آتی را جداًرعایت نماید :

  1. تغییرات در کمیسیون ها:

  • تغییرات در کمیسیون مستقل انتخابات و کمیسیون مستقل شکایات انتخاباتی مستلزم تعدیل قانون مربوطه به تشکیل وظایف و صلاحیت های این کمیسیون ها میباشد.

  • Continue reading

جگړه مه پراخوی!

 

جگړه مه پراخوی!

 

په وروستیو اونیو کې زموږ په ګران هیواد افغانستان کې د جګړې، ترور، دهشت او ډار څپې بیا پراخه شوې دي. د هیواد د پایتخت په زړه کې د شاه دوشمشیره ع د جومات تر څنګ د ارګ په دوه کیلومترۍ کې د یوویشتمې پیړۍ د لوی وحشت صحنه لا د هیواد والو په سترګو کې ګرزی چې ور پکې نه یوازې د هیواد یوه لور، یوه ښځه او یو انسان په ډیر بد ډول قربانی شوه، بلکې اسلامیت، انسانیت او افغانیت ته هم لوی زیان ورسید. د یو دیرش هغو برمته شوو افغانانو د برخلیک په اړه مثبت خبر او د خلاصون هیله نشته چې د لویې لارې پر سر د هیواد د سولې او امنیت د دښمنانو لخوا تښتول شوی او میندې پلرونه، خویندې او وروڼه او نور خپلوان یې ورته په انتظار دی. د ملی یووالی تر نامه لاندې جوړشوی حکومت هم د خپل منځي اختلاف او د حکومتولۍ د ضعفونو پربنسټ لا تر اوسه ددې پیښې د څیړلو او د یرغمل شوو افغانانو د خلاصون په اړه داسې اقدام نه دی کړی چې پایلې یې د امید او لیدو وړ وی. د هغې نه راوروسته د یوې میاشتې په موده کې د بلخ، خوست، بدخشان او ننګرهار ستر ناورینونه  یو پر بل پسې پېښیږي؛ افغانان په وینو لړل کیږی، سرونه ترې پری کیږی او غوښې یې په هوا کې الوزی.

Continue reading

جګړه مه پراخوئ

 

جگړه مه پراخوی!

 

په وروستیو اونیو کې زموږ په ګران هیواد افغانستان کې د جګړې، ترور، دهشت او ډار څپې بیا پراخه شوې دي. د هیواد د پایتخت په زړه کې د شاه دوشمشیره ع د جومات تر څنګ د ارګ په دوه کیلومترۍ کې د یوویشتمې پیړۍ د لوی وحشت صحنه لا د هیواد والو په سترګو کې ګرزی چې ور پکې نه یوازې د هیواد یوه لور، یوه ښځه او یو انسان په ډیر بد ډول قربانی شوه، بلکې اسلامیت، انسانیت او افغانیت ته هم لوی زیان ورسید. د یو دیرش هغو برمته شوو افغانانو د برخلیک په اړه مثبت خبر او د خلاصون هیله نشته چې د لویې لارې پر سر د هیواد د سولې او امنیت د دښمنانو لخوا تښتول شوی او میندې پلرونه، خویندې او وروڼه او نور خپلوان یې ورته په انتظار دی. د ملی یووالی تر نامه لاندې جوړشوی حکومت هم د خپل منځي اختلاف او د حکومتولۍ د ضعفونو پربنسټ لا تر اوسه ددې پیښې د څیړلو او د یرغمل شوو افغانانو د خلاصون په اړه داسې اقدام نه دی کړی چې پایلې یې د امید او لیدو وړ وی. د هغې نه راوروسته د یوې میاشتې په موده کې د بلخ، خوست، بدخشان او ننګرهار ستر ناورینونه  یو پر بل پسې پېښیږي؛ افغانان په وینو لړل کیږی، سرونه ترې پری کیږی او غوښې یې په هوا کې الوزی.

په دې یادو شوو پيښو کې لوی زیانونه هغو ملکی وګړو او بیګناه کسانو ته اوښتی چې د خپل ژوند په عادی کار او زیار لګیا دي.  د ننگرهار په تازه غمیزه کې هم ډیر بی ګناه ملکی کسان قربانی شول.  په دې لړ کې د وطن د ترقۍ ملی ګوند مبارز غړی، د ده بالا اوسیدونکی او په هیواد کې د علم او پوهې مشعلدار شهید سید عارف خان د میاجان خان زوی هم شامل دی چې د څو کلونو راهیسې یې د سید شمس الدین مجروح د عالی لیسې د سرښوونکی دنده په غاړه لرله. دا په علم او پوهې مین شخصیت او د هیواد د پرمختګ او ټولنیز عدالت د لارې ټینګ مبارز غوښتل چې په دې ورځ او همدې ساعت کې له بانک څخه د خپلو اولادونو د اړتیاوو د لرې کولو په خاطر د خپل حلال معاش پیسې راوباسی.

د وطن د ترقۍ ملی ګوند په هیواد کې  د ډار اچولو او ترور ټول ډولونه په کلکه غندي او دا د سیاسي، ټولنیزو او اقتصادي موخو د ترلاسه کولو له پاره ناروا او نامناسبې لارې ګڼي. موږ د ننګرهار د غمجنې پېښې د قربانیانو په غم کې ځانونه شریک بولو، شهیدانو ته د لوی رب له درباره جنت، زخمیانو ته روغتیا او د هغوی د کورنیو غړو ته د زړونو تسلی او د زجرونو او غمونو د زغملو توان او حوصله غواړو. د هیواد د پرمختګ او ټولنیز عدل او انصاف په لارکې د شهید سید عارف خان د هیلو د تر سره کولو له پاره به خپلو مبارزو ته دوام ورکوو او په هر ګام کې به دده یادګارونه راسره مل وي.

راځی چې د جګړې د پراخولو پرځای د هغو د قابو کولو په لوری ګامونه اوچت کړو!

 

د وطن د ترقۍ ملی ګوند د زده کړو او فرهنګي چارو کمیسیون

کابل- افغانستان، ۲۹ حمل ۱۳۹