داکتر نجیب الله بارکزی

کرزی چی مشکلی دارد؟

آقای ” کای آیدی” نمایندۀ و فرستادۀ خاص ملل متحد برای افغانستان در کتابش زیر نام “مبارزۀ قدرت در افغانستان”

روی این مسئله بحث نموده و این حقیقت را افشاء نموده که تمامی پلان های جامعۀ بین المللی برای ایجاد اصلاحات در

اداره، کنار زدن جنایتکاران و جنگسالاران از صحنه، روی کار آوردن افراد پاک در ادارات دولتی و ایجاد حکومتداری

سالم در افغانستان که اساس سیاست و ستراتیژی “اوباما” در مورد افغانستان را تشکیل میداد، قربانی خودخواهی های

آقای” کرزی” شده است.

” بارک اوباما” در همان آغاز یعنی در نوامبر سال 4112 م برای “کرزی” یک ضرب الاجل شش ماهه بخاطر از بین

بردن فساد در اداره تعیین کرد، ولی آقای کرزی تا امروز کمافی السابق ادامه می دهد.

من یک بخش از کتاب آقای “کای آیدی” زیر عنوان “جنگسالاران سابق وارد صحنه میگردند” را ترجمه کرده ام که می

تواند یک مثال خوب برای قضاوت در مورد منطق موقف گیری فعلی آقای “کرزی” در برابر امضاء موافقت نامۀ امنیتی

افغانستان با ایالات متحده امریکا، باشد.

“کای آیدی” در کتابش “مبارزۀ قدرت در افغانستان“

چپتر بیستم: جنگسالاران سابق دوباره روی صحنه می آیند

در بهار سال 4112 م آقای کرزی مرا به یک ملاقات دعوت کرد که هدفش بحث روی انتخاب معاونینش در انتخابات

ریاست جمهوری بود. کرزی با معرفی نمودن معاون دومش )کریم خلیلی( سرسخن را آغاز کرد، “کریم خلیلی” یک

افغان هزاره تبار)ادیتور( که در دورۀ قبلی همچنان برای 5 سال در همین سمت باقی مانده بود. از نظر من انتخاب خوب

بود و کریم خلیلی در جامعۀ بین المللی شخص بحث برانگیز نبود. در مورد معاون اولش از ” فهیم خان” نام برد، که

یکی از جنگسالاران سابق با ریکارد از تخطی های وسیع حقوق بشر و قاچاق مواد مخدر بوده، حتی خود”کرزی” در

سال 1222 م زمانیکه معین وزارت خارجه بود، توسط افراد فهیم مورد لت و کوب هم قرار گرفته بود. کرزی 5 سال

قبل هم وی را به حیث معاونش پیشنهاد کرده بود، ولی با عکس العمل شدید جامعۀ بین المللی مواجه شد و از آن منصرف

گردید. من برای کرزی گفتم ” من فکر نمی کنم که جامعۀ بین المللی ازین اقدام شما خوشنود شود که فهیم خان را معاون

اول ریاست جمهوری افغانستان بسازید” من از آقای کرزی یک روز وقت گرفتم تا این موضوع را مورد بحث قرار

دهم Continue reading →

بی بی سی در گزارشی تلاش کرد با القای این مطلبکه امنیت افغانستان در گرو حضور نظامیان خارجی است ،مردم کشور را متمایل به ادامه حضور نظامیان ناتو و آمریکا در کشور نشان دهد.

شبکه بی بی سی در گزارشی درباره افغانستان گفت:«باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا تاکید کرده است تا فوریه امسال، سی و چهار هزار نظامی آمریکایی از افغانستان خارج خواهند شد. در همین ماه، رقابتها برای انتخابات ریاست جمهوری آتی افغانستان نیز شروع می شود. قرار است انتخابات آتی افغانستان در پنجم آوریل برگزار شود. البته ممکن است اعلام نتایج انتخابات افغانستان چند هفته و یا حتی چند ماه به طول بینجامد. تا پایان امسال همه نظامیان رزمی خارجی، از افغانستان خارج خواهند شد. البته ممکن است شماری از نیروهای غیررزمی خارجی و نیروهای ویژه مبارزه با تروریسم در این کشور باقی بمانند. با این اوصاف، امسال افغانستان با چشم انداز تغییرات اساسی در افق خودش مواجه است. امسال برای افغانستان سال بسیار مهمی است.»

به گزارش بی بی سی، لیس دوسِت خبرنگار ارشد بین المللی در گزارشی در این خصوص گفت: «سال دو هزار و چهارده با زمستانی آرام اما ابهامات بسیار درباره آینده افغانستان شروع شده است. البته افغانها در گذشته نیز در شرایط مبهم و نامشخص زندگی کرده اند. در زمستان سال هزار و نهصد و هشتاد و نه، نظامیان اتحاد جماهیر شوروی سابق از افغانستان خارج شدند و وضعی مبهم را برای این کشور رقم زدند. افغانها در آن زمان خروج نظامیان شوروی سابق را از کشورشان خواستار بودند اما حالا وضع متفاوت است. شماری از افغانهایی که سه دهه پیش با نظامیان شوروی سابق می جنگیدند حالا می گویند نظامیان خارجی باید در کشورشان بمانند زیرا در خصوص توان نظامیان این کشور در تامین امنیت افغانستان تردید دارند و می گویند این نیروها ضعیف هستند و نمی توانند از افغانستان محافظت کنند.
Continue reading →

مردم یارسان، وضعیت موجود و راههای پیشارو(٢)

در بخش نخست این نوشته که در پی خودسوزی چند نفر از مردم یارسان در اعتراض به توهین و هتک حرمت آنان و اجتماع واعتراضات متعاقب آن نوشته شد، به اختصار به بررسی سیاستهای حکومتهای مرکزی و بویژه جمهوری اسلامی در سی و پنج سال گذشته که همواره بر مدار گسترده ترین محرومیت ها و تبعیضهای بنیادین بر علیه زحمتکشان کرد اهل حق تدوین و اجرا شده  پرداخته شد. سپس موضعگیری برخی نیروهای سیاسی در رابطه با حوادث بعمل آمده و مسائل و مطالبات این مردم مورد توجه و بررسی قرار گرفت. در خاتمه مطلب به مسئله مطالبات مشترک طبقاتی زحمتکشان کشور ما فارغ از ویژگیهای ملی و مذهبی جنسی و امثال آنها اشاراتی گردید.

سازماندهی نوشته حاضر تلاش  دارد همانگونه که پیشتر گفته شده بود به ویژگیها، زمینه ها، مسایل و مشکلات منطقه در زمینه مطالبات اقتصادی، اجتماعی و دمکراتیک بپردازد. به نقاط ضعف و قوت آنها بپردازد واز این گذر پلی  برای دیالوگ و همفکری با کنشگران اجتماعی داخل ایجاد نماید.

رویکرد شوینیستی دولتهای مرکزی و تبعیض و اجحاف نهادینه شده در سیاستهای کلان اقتصادی و اجتماعی  که با عدم علاقه در برنامه ریزی و توسعه در حوزه های اقتصادی، سیاسی، آموزشی، بهداشتی، مسکن،  شهرسازی،  ترابری، عمران و آبادی و  ورزش نه فقط امکان هر گونه پیشرفت و بهبود اوضاع مناطق عقب نگه داشته شده را عملا کاهش داده بلکه بطور مستمر باعث تخلیه منطقه از جوانان تحصیل کرده و کارگرانی که بدلایل برشمرده فوق در جستجوی تحصیل و کار ناگذیر به مهاجرتمیگردند، میشوند. تداوم چنین وضعیتی هم در کوتاه مدت و هم در دراز مدت تآثیرات بازدارنده ای درسازماندهی مطالبات و مبارزات مردم گذاشته و کماکان می گذارد. و عملا امکان هر تغییر جدی ای در دراز مدت را کند و یا پر هزینه میکند. این در حالی است که  در جامعه ما بگواه تاریخ صد سال گذشته بدون اعتراضات و مبارزات همه جانبه مردم در همه شئون زندگی هیچگونه اقدام جدی برای توسعه و ترقی عرصه های مختلف جامعه، بهبود سطح زندگی و امکانات اساسی مورد نیاز صورت نگرفته است. Continue reading →

پیدای ناپیدا

آه را گفتم که فریادی به رنگ ساز شو

عقده را گفتم که همت کن! روزی باز شو

آه گفتا: بهر تقریرم فنونی لازم است

عقده گفتا: سر رشته در میان از من گم است

در روان دردمندان عـقده وآه خـفته اند

لیک با تار جبار بی زبانی بسته اند

آه از خود آگهی فریاد موزون میشود

عقده از کاویدن جانش جیحون میشود

شِکوَه درد بی صدا را معانی میکند

ناله بُعد عـقده ها رانشانی میکند

درداحساس است، غوغا نیست،چو ن گویا نشد

عقده مکنون است، پیدا نیست، گر او وا نشد

ماربورگ – جرمنی

بسم الله الرحمن الرحیم

د  وطن د ترقۍ ملی ګوند

مرامنامه

سریزه:

     نژدې څلورلسیزې کیږي چې د سړې جګړې د سیالیو، د ګاونډیو او د سیمې د ځینو هیوادونو د اغیزمنو سیاستونو او په بحران کې د ښکېلو سیاسی ډلو د تیروتنواو خطاوتنو څخه د ګاونډیو هیوادونو سره په تړاو کې را پیدا شوی بحران زموږ له خلکو څخه قربانی اخلی.  دغه بحران په افغانستان کې د ناټو او تروریسم  ضد نړیوال ائتلاف له شتون  سره سره نه یوازې پای ته ونه رسید، بلکې پراخ اړخونه یې هم وموندل.  د یو شمیر سیمه ایزو او ګاونډیو هیوادونو ، په تیره بیا د پاکستان او ایران لاس وهنو او د وطن او ولس په برخلیک باندې د یو فاسد ټیم او د مافیایی ډلو واکمنۍ په هیواد کې حالات تر پخوا زیات ترینګلی کړی دی.

   په نوې او پراخه بڼه د تروریزم منځ ته راتلل، د امنیتي وضعې ورځ په ورځ زیاتیدونکي خرابوالي، د اداري فساد بې سار ې پراختیا، د مستبدو ځان غوښتونکو واکمنو استبداد، ټولنیزې بې عدالتۍ، اقتصادی بحران، بیوزلۍ او بیکارۍ، د فقر او ثروت ترمنځ د واټن زیاتوالي ، د نشه اي توکو د تولید او قاچاق زیاتوالي، د بهرنیو لاسوهنو  په ځانګړي ډول زموږ په هیواد کې د پاکستان د پراخیدونکو لاسوهنو په وړاندې د حکومت ګُنګ او ناڅرګند سیاست زموږ د خلکو ژورې اندیښنې را پارولې دي.

د دموکراسۍ، د قانون د واکمنۍ، ښه حکومتوالۍ، د بشري حقوقو او ټولنیز عدالت شعارونه ، د پوهنې، لوړو زده کړو، لویو لارو، مخابراتو، د کلیو د پراختیا، قانون جوړونې د بیان د آزادۍ او د هیواد د وسله والو ځواکونو د جوړولو په ډګرونو کې له نسبي بدلونونو سره سره په پوچو او خندا وړ شعارونو اوښتی دی. Continue reading →