رحیم حبیبی
هیچ تردیدی وجود ندارد که جامعه در یک چنبره حرکت قهقرایی و بحرانی رو به افول است ، اگر بر چنین وضعیت افسار زده نشود ، تا چند سال دیگر گور همه امید ها ، کنده خواهد شد ، ریشه کن کردن ویروسهای اپیدمک ، برای نسلهای بعدی کار پر مشقتی را به مصاف می کشد . این بخاطر انست که اولیگارشی مالی خفاش گونه بر شاهرگ های سیاسی – اقتصادی جامعه ریشه دوانیده و دارند بر سرنوشت کلیت جامعه مستولی شوند و انگاه نبرد با این سیاه کاران تاریخ راه های مغیلان زاری را در مقدوم تان تمهید خواهد داشت کار های روز تا روز دشوار تر و سنگین تر شده میرود
هنوز فرصت ها غنمیتی را در احاطه داریم چون می بینم که نفرت و انزجار بیی سابقه ؛ در برابر حاکمان سیاسی رو به تزاید است توده های مردم با یک جهش و استحاله عمیق از خواب زده گی بیدار شده اند ؛ احزاب سیاسی میوانند مرد م را اگاهی بیشتر دهند و باور ایقان چنین است که بسیج ساختن مردم ، اهداف عمده همه سازمانهای سیاسی مردم گرا است بدون شک احزاب چپ دیروز پیوند ها و ارمانها ی بسا مشترکی با مردم دارند که هنوز مایه امیدواری میتواند باشد و این یعنی که هنوز ما را کاملا از هم جدا نشده ایم .
مهم اینست که همه مان در برابر دشمنان مردم و افغانستان ؛ خود را بسیج کنیم تا اینکه در برابر همدیگر به صف ارایی بپردازیم .
Continue reading