ـــه ” شـــرقي پاکـســتانه ” تـــر بــنــگلــه ديــش :

ل

لـــه ” شـــرقي پاکـســتانه ” تـــر بــنــگلــه ديــش :
امـــيرګــران
په Dec,1970 کي د پاکستان په دواړو برخو کي پارلماني انتخابات ترسره شول ، انتخابات د شيخ مجيب الرحمن په مشرۍ عوامي ليگ ګوند په غوڅ اکثريت Absolut Majority وګټل او ” بنگه باندهو” ياني بنگالي وروڼو شيخ مجيب خپل نماينده او وياند وټاکه ، ټولو خلکو د عوامي ليګ له 6 مـــاده ايز دوکــتـوريــن څخه په کلکه دفاع وکړه ، ولي د پوځي او ملکي حاکم اشرافيت او مارشل لائي حکومت لخوا د خلکو اعتماد او منډيت وروسته د پايلو له څرگنديدا غلا او ونه منل سول ،
بيا په 07 د مارچ ، 1971ع کال د ډاکــي په ريس کورس ( Race Course ) ســتديوم کي د خلکو يوه ستر او عظيم الشانه لاريون ته په خپله تاريخي وينا کي شيخ مجيب وويل ، ( … اوس به موږ د خپلواکۍ لپاره مبارزه کوو او جنګيږو به ) ،
بنگه باندهو او ټول خلک د پاکستاني مغرور پوځ او د دوي د مذهبي ډلــو ياني د جماعت اسلامي د البدر او الشمس ډيـــتـهـ سکواد ” د قاتيلينو ډلګۍ ” په وړاندي په ميړانه او سرښندني وجنګيدل ، د ازادۍ په جګړه کي هندي پوځي قواوي هم د مکتي بهاني ازادي غوښتونکو کومک ته داخل سول ، د پاکستاني پوځيانو قومانده د جنرال ټيکاخان ، جنرال عبدالحميدخان ، جنرال ګل حسن خان او په ډاکه کي د شرقي زون قوماندان جنرال عبدالله خان نيازي په لاس کي وه ، جګړه په شدت روانه او زيات انساني تلفات ئي لرل له هغي جملي د پاکستاني پوځيانو 9 زره مــړه او 4350 نفر زخمي ، د هندي ځواکونو تلفات ، 3843 سرتيري مړه او 9851 ئي زخمي رپوټونه نشر سوي دي ،
د چاپي رسنيو د رپوټونو له مخي د بنگال د ازادي غوښتونکو تلفات په لک هاوو ياد شوي ، په 2017ع کال د بنگله ديش د حکومت د اطلاعاتو وزير ، حسن الحق اينو وويل چي ( پاکستاني پوځيانو په بنگله ديش کي جينوسايد يا قتل عام کړي او له دي امله پاکستان له بنگله ديش څخه رسمآ عفو وغواړي ، پاکستاني پوځيان په بنگله ديش کي د ښځو سره په جنسي تجاوز او بي حرمتي هم متهم دي ،
پاکستاني بريگيډير R.A صديقي چي پخپله هم په جګړه کي وو په خپل کتاب ” ايسټ پاکستان دي اينډگيم ”کي ليکلي ( پاکستاني جنرالانو د بنگالي ښځو بي حرمتي د پوځيانو لخوا دفاع کوله او ويل به ئي چي تاسي د پوځ له يوه ځوان چي په شرقي پاکستان کي په جګړه بوخت ده ، د جنسي عمل لپاره جـــهـــلم ته لاړ سي … ) ،
د بنگله ديش د ازادۍ په جګړه کي د وخت زبرځواکونه ( امريکا او شوروي اتحاد ) هم بي برخي نه وو او جګړه ئي د سمندري ځواکونو په وسيله څـــارلــه ، هغه مهال چي جګړه د بنگالي او هندي ځواکونو په ګټه پرمخ روانه وه ، د امريکا جمهور رئيس ريچارنيکسن د کيسنجر په مشوره په بحرهند کي ميښت د سمندري ځواکونو، لوئي 7 لمبرطياره وړونکي کشتۍ ته چي انټرپرايز نوميده امر کړي وو چي د بنگال د خليج په لور په دي بهانه چي د جګړي له ساحي څخه امريکائي وګړي انتقالوي ، حرکت وکړي مگر د شوروي اتحاد بحري ځواکونو ئي مخه ونيوله ، د يادولو وړ ده ، په نوموړي کشتۍ کي د اتومي وسلو انتقال کوونکي طياري موجودي وي ،
جګړه دبنگالي او هندي ځواکونو لخواپه ډير مهارت او موفقيت پرمخ روانه وه ، پاکستاني ځواکونو د متارکي غوښتنه کوله ولي هندي قواوو د بي له قيد او شرط څخه د تسليمي غوښتونکي ول ، اگر که د هند پوځي ځواکونو ، پاکستاني قواوو ته د ديسمبر د مياشتي 4 نيټه ټاکلي وه ، ولي په پاي کي د ديسمبر د مياشتي په 16 نيټه د پاکستان له 93000 زيات پوځونه د اميرعبدالله خان نيازي په مشرۍ د هندي قواوو قوماندان جگجيت سنگهـ اروړا او د بنگال د ازادي غوښتونکو مبارزينو ته تسليم اود انګريزي امپريل استعمار د ” شرقي پاکستان ” فصل په همدي نيټه ختم او د بنگاليانو د سرښندنو او اتلوليو په نتيجه کي په جنوبي اسيا کي د بــنـــگــلـه ديـــش نوي هيواد هــســت شو ،
هغه تاريخي انځورونه چي په پورتنيو حوادثو کي دخيل ول دلته ورسره ضميمه کيږي .

Bilden kan innehålla: 4 personer, personer som ler, personer som sitter
eye-crossed-out
Bilden kan innehålla: en eller flera personer och utomhus
Bilden kan innehålla: hav, himmel, utomhus och vatten
Bilden kan innehålla: 3 personer
Bilden kan innehålla: en eller flera personer och närbild

نظر ؛

42492224_1812862165503252_6497167933997842432_n
نوروهاب څپاند

د امریکا د متحده ایالاتو ویبپاڼې ډيلې کالر کې ( د افغانستان له پاره چین او پاکستان خپل پلان برسیره  کړ ) تر عنوان لاندې لاورینس سلین چې يو پې اچ ‌‌‌‌‌‌ډې لرونکی د پوځ د احتیاط ځواکونو متقاعد ‌‌‌‌‌‌ډګروال دی ، د ‌‌‌‌‌‌ډيسامبر میاشتې په ۱۲ مه لیکنه کړي چې د هغې غټ ټکې ستاسو د معلوماتو له پاره خپروم .

هغه لیکې : په چاینا ‌‌‌‌‌‌ډيلې کې چې یوه دولتي رسنۍ ده د چین د متحد پاکستان یوه لیکونکې ( پاکستان د افغانستان د سولي د بهیر کیلي ده ) تر عنوان لاندي یوه مقاله خپره کړي . هغه په کنایه او شرمونکې توګه د افغانستان د راتلونکې اړوند د چین – پاکستان د پلان په هکله څرګندونې کړي دي .

د دې څرګندونو ریښه د بیجینګ د حکومتې غیر تینک تانک څخه چې د چین او نړیوال کېدو مرکز نومیږې ، منشا اخلې . دا مرکز د یو شمیر لوړپوړو چارواکو له خوا جوړ او مخته بیول کیږي چې یو له دوي ، په نړیوال سوداګریز سازمان کې د چین د غړي کولو مشر مرکچې ‌ؤ .

د نوموړې لیکوال مقاله په تیرو ۱۷ کلونو کې د بیځایه او له هغې څخه د ډ‌‌‌‌‌‌ډې کېدونکې جګړي ملامتې د امریکا په غاړه اچوي . خو  په حقیقت کې دا پاکستان دی چې طالبانو ته خوندي ځایونه برابروي ، د هغوي د لښکر ملا تړې کوي کوم چې د نورو د ګټو له پاره جګړه پر مخ بیایې او بې شمیره خلکو ته یې مرګ ژوبله اړولې ده . د لیکونکې د نظریې خلاف ، دا د افغانستان جګړه نه ده چې ټوله سیمه یې بې ثباته او په خطر کې اچولي وي ، بلکه دا د پاکستان کورنۍ پالیسې ده چې اسلامې بنسټ پالنې ته وده ورکوي ، د قومونو خود ارادیت تر پښو لاندي کوي او په بهرنۍ پالیسۍ کې د ترهګرۍ څخه د ابزارو په توګه د استفادي له وجې جګړه اوږدوي .

لیکوال د پاکستان تر څنګ ، له جنوبې اسیا څخه په چټکی د امریکا د ایستلو په چاره کې د چین ، روسیي ، ایران او ترکیي رول ته ګوته نیسې . همدارنګه د یو کمربند او یوي لاري د باالقوه نوښت ، په ځانګړي توګه د چین –  پاکستان د اقتصادي دهلیز له پاره چې یورو اسیا ، یانې روسییه او منځنۍ اسیا د افغانستان له لاري د ګوادر بندر سره مښلوي ، د امریکا وتل اړین ګڼې . لیکوال ادامه ورکوي ، دا چاره هغه وخت ممکنه ده چې د ویتنام په څير امریکا له افغانستان څخه په بشپړه توګه ووځې او پاکستان کولی شي د هغوي د خوندي وتلو اسانتیا برابره کړي . تر څو چې امریکا وتلو ته غاړه کینږدي ، تر هغې به طالبان په افغانستان باندي خپل بریدونه جارې ساتې . د لیکوال په نظر د کیسې په پاي کې د چین د یو کمربند او یوي لارې نوښت او د شانګهاي د تړون اهداف هغه وخت ترلاسه کیږي چې د چین –  پاکستان پلوي باثباته افغانستان را منځ ته کېدل یقینې شي

دلته د چین – پاکستان پلان داسې ‌‌‌‌‌‌ډاګیزه کیږي :

د چین متحد پاکستان به په افغانستان کې د طالبانو بریدونه زیات کړي چې د هغه هېواد حکومت کمزوری شي او په امریکا به دومره زور راوړي چې هغه د وتلو معاملي ته غاړه کیږدي . د پاکستان ، ایران ، روسیي او ترکیي سره جوخت به چین هم د منځګړتوب رول خپل کړي .

د افغانستان له پاره به یو ایتلافې حکومت چې د طالبانو ، منځلارو پاکستاني – چینایي پلوه افغان سیاستوالو څخه جوړ وي ، وړاندیز شي . د دې سره جوخت به د امریکا او ناټو ځواکونو د وتلو مهالویش هم تیاریږي.

افغانستان ته به د چین – پاکستان په اقتصادي دهلیز کې د اشتراک بلنه ورکړل شي ، د شانګهاي د سازمان اصلي غړیتوب ته به پورته شي چې د هغه هېواد د بیا جوړونې او ودي اساس برابروي .

پاکستان به د طالبانو د ملاتړ څخه لاس اخلې او د چین – پاکستان د ترهګرۍ ضد ځواکونو سره چې نور طالبان له افغانستان څخه لیري باسې یو ځاي شي ، د کوم څه له پاره چې لا له وړاندي مشترک تمرینونه تر لاس لاندي دي او له کله چې په کابل کې د چین او پاکستان پلوی حکومت تثبتیږي .

د جنوبي اسیا د اقتصادي ولکه کولو له پاره به چین په بلوچستان او عرب سمندرګې کې پوځي ا‌‌‌‌‌‌ډې جوړوي او په دې توګه به د هند سمندر د شمال او د فارس خلیج د اساسي سمندري لارو کنترول په لاس کې اخلې . په جیبوتې کې چینایي سمندرې ا‌‌‌‌‌‌ډه به د جنوبي چین د سمندرې ا‌‌‌‌‌‌ډو سره وتړي او هندوستان به کنج ته کړي .

د انګیزي له مخې د خبرو اترو میز ته په طالبانو تمرکز ، ښيې چې د امریکا حکومت د چین- پاکستان د پلان په وړاندي په جنوبي اسیا د غلبې کولو کومه ستراتیژي نه لري .

یادونه :

که د لاورینس سلین لیکنې ته چې د پاکستانې لیکوال د هغې لیکنې په تړاو شوي چې سرچینه یې د بیجینګ تینک تانک  ً د چین او نړیوال کېدو مرکز څخه منشا اخلې ، وګورو وینو چې پاکستان ، چین ، روسییه ، ایران او ترکییه د خپلو ګټو د خوندي کولو په موخه په مشترک ‌‌‌‌‌‌ډول د افغانستان ځمکه کاروي ، جګړي ته ابعاد ورکوي او ان د سولي چاره په خپل لاس کې نیسې . د افغانستان له پاره د موقتې حکومت طرح راباسې او د افغانستان راتلونکی اقتصادي ټولنیز انکشاف پلانوي او چین ته په سیمه کې د امریکا د بدیل په توګه وړ ځاي لټوي .

د افغانستان د حکومت دننه ، په سیاسي تنظيمونو ګوندونو ، مدني ټولنو او د عامو افعانانو په منځ کې یو تعداد کړۍ او ځينې مستقل شخصیتونه هم په یو شمیر کچو کې د ورته نظر پلوي او یا مشابه طرحو ته عملي کار کوي . ځکه په ‌‌‌‌‌‌ډيرو ملي پریکړو کې د نظر تشابه او ورته والی کمزوری ښکاري . که د افغانانو اګاه کتګورۍ دغو حساسو او سرنوشت ټاکونکو مسألو ته له ملي افغاني لېدلوري پام ونه کړي ، ‌‌‌‌‌‌ډيره ستره تیروتنه به وشي چې د هغې جبران به بیا په هره بیه ناشونی وي .

له دې کبله د سولي د بهیر ، د نړیوالي ټولني سره د مشارکت ، د افغانستان د هر اړخیز انکشاف او سلامت مسألي زموږ ټولو هېوادنۍ چلن ایجابوي !

په درناوي

نوروهاب څپاند

 

طرح فراخوان دارالانشای حزب ترقی ملی افغانستان

کابل-افغانستان

برهمه هويدا است که  عاملين جنگ اعلام ناشده نيابتی عليه کشور ما هولناک ترين جنايات را عليه کشور ، نيروهای مسلح و مردم ملکی و بيدفاع ما مرتکب ميشوند. برگشت صلح پايدار بمثابه مبرمترين ضرورت نه تنها در دستور روز هر افغان قرار دارد، بل به سرلوحه اجندای جهانی نيز تبديل گرديده است . حل معضل جنگ وتأمين صلح مقدم بر همه اجماع ملی، وحدت ملی و بسيج افغانها را ايجاب ميکند . حزب ترقی ملی افغانستان همه احزاب سياسی ، ائتلاف ها، جوامع مدنی و شخصيت های سياسی کشور را فرا ميخواند تا متحدانه از مذاکرات حکومت افغانستان با جنگجويان طالب قاطعانه حمايت نمايند .

خوشبختانه جز دوسه کشورمغرض همه کشورها و ملت های جهان با صدای واحد در ۷۳ مين اجلاس مجمع سازمان ملل ، پشتيبانی و حمايت خويش را از مذاکرات صلح افغانها با مالکيت افغانها اعلام داشتند و تأکيد کردند که تنها مذاکرات طالبان با حکومت افغانستان نتائج مطلوب را بار ميآورد. جامعه بين المللی به مثابه عامل تسهيل کننده مذاکرات صلح به تلاشهای سازنده خود الی تحکيم و استقرار صلح پايدار و سراسری ادامه خواهد داد .

درين ميان اظهاراتی از قبيل پيشبرد مذاکرات صلح با احزاب سياسی و کنار زدن دولت افغانستان به مثابه جانب عمده مذاکرات ، جز فتنه دشمنان صلح و به بيراهه کشاندن تلاشهای صلح چيزي ديگری تلقی شده نه ميتواند . چون آفتاب روشن است که طالبان عليه مردم و دولت افغانستان جنگ نيابتی را با تبليغات نيابتی خصمانه به پيش ميبرد ، نه با احزاب سياسی که بايد طرف مذاکره با طالبان را تشکيل دهد . حزب ترقی ملی افغانستان تکرارا همه احزاب سياسی، جامعه مدنی و شخصيت های مستقل سياسی را با حفظ تفاوتهای سياسی به وحدت و همبستگی و مسؤليت پذيری فرا ميخواند تا با اتحاد و همدلی زير درفش ملی افغانستان از پروسه مذاکرات صلح فی مابين طالبان و هيأت مذاکره کننده دولت افغانستان حمايت و پشتيبانی نمايند . به باور ما تنها دولت افغانستان با داشتن مشروعيت ملی و بين المللی اتوريته و صلاحيت مذاکرات صلح با جنگجويان طالب را دارا ميباشد .

وضع فوق العاده حساس و دشوار سياسی-نظامی کشور ايجاب ميکند تا مردم ، احزاب سياسی و جوامع مدنی از نيروهای امنيتی کشور در برابر جنگجويان طالب، داعش ، القاعده و غيره دشمنان صلح و آرامش هموطنان جدا حمايت نمايند و نگذارند با بندش راهها ، براه انداختن تظاهرات و نقض نظم و نسق و تقابل با نيروهای امنيتی ، مورال جنگی و دفاعی آنرا صدمه بزنند.

نيروهای مسلح قهرمان افغانستان در خط مقدم مبارزه عليه تروريسم جهانی و جنگ افروزان منطقوی با امکانات حد اقل و تحمل قربانی های زياد ميرزمند . در پهلوی مردم افغانستان ، جهانيان نيز بايد مديون فداکاريهای بی نظير نيروهای مسلح افغانستان باشند . حزب ترقی ملی افغانستان از متحدين بين المللی افغانستان تقاضا دارد تا کمک های همه جانبه شان را در زمينه تجهيز ، آموزش و بلند بردن قابليت دفاعی نيروهای امنيتی افغان بيش از پيش ازدياد بخشند ، تا افغانستان عزيز و جهانيان از گزند تروريسم در آمان گردند .

حزب ترقی ملی افغانستان حمايت خويش را با صدای رسا ازپروسه صلح با مالکيت حکومت افغانستان اعلام ميدارد و همه نيروهای ملی و وطن دوست را فرا ميخواند تا با تأمين اجماع ملی و وحدت ملی شکست ناپذير از مذاکرات صلح دولت افغانستان با طالبان حمايت نمايند .

عبدالحی مالک

رئيس حزب ترقی ملی افغانستان

افغانی ټولنه او د ښځو ضد تفکر

حکيم روان

۶/۱۲/۲۰۱۸

په وروسته پاتې دوديزو او قبيلوي ټولنو کې د دې ټولنې د ټولنيزو مناسباتو سره متناسب کلتور هم دوديز او قبيلوي دی .

په ټولو وروسته پاتې ټولنو کې په ځانګړی توګه په اسلامی ټولنو کې د پلارواکی يا پلارسالارۍ غير عادلانه ټولنيز اړيکی حاکم دي . په اسلامی ټولنو کې حتی د اسلام د مقدس دين د ارشاداتو پر خلاف د ښځو پر ضد روحيې د شرم او حيا کرښې له منځه وړي دي . مثلا په اسلام کې (خلق الانسان) ويل شوي دي د انسان کلمه پر ښځه او نر دواړو اطلاق کيږي . مانا دا چې د اسلام له نظره ښځه او نر برابر دی . بيا قرآن وايي چې علم پر مسلمان فرض دی . ښځې او سړي دواړو ته مسلمان ويل کيږي .قرآن نه وايي چې علم پر سړي فرض دی . يا دا چې ( لا اکراه فی الدين ) يانې په دين کې زور نه شته ، خو مجاهد-طالب –داعش د خلکو سرونه ريبي او وايي چې اسلام د شمشېر په زور راغلی دی، بيا د چا سرونه ريبي ؟ په مسلمانو هيوادونو کې د مسلمانانو سرونه ريبي . پوښتنه پیدا کيږي چې مجاهد – طالب – داعش په حقه دي که خدای(ج) ، د هغه رسول(ص) او قرآنکريم ؟  خو زمونږ ملايان له قرآن څخه هم، هغه څه خوښوي او هغه څه انتخابوي چې زمونږ د وروسته پاتې استبدادي تفکر سره برابر وي . مثلا په قرآن کې به د لاس پرې کول او سنګسار وي ، خو مونږ په قرآن کې د بښنې مقام ، صله رحمی ، تعقل ، پوهه او تدبير ، عدل او انصاف او اصلاح کول چې قرآن د همدې د پاره نازل شوی دی چې انسان اصلاح شی ، بيا نه وينو……؟

طالب د قرآن څخه د خپل جهالت د خوښې شيان آخلی او نور هيروي . قصاص مني ، خو هيروي چې حضرت پيغامبر (ص) په خپله آخرينه وينا کې د عرفات پر غونډیۍ مسلمانانو ته په خطاب کې وويل چې انتقام مه آخلی او بښنې ته پر انتقام ترجيح ورکړئ او د ښځو سره ښه وکړئ . خو طالب د اسلام د روح او روان خلاف ، اسلام په قصاص ، دلاسو په پرې کولو، په صحرايي محاکمو ، سنګسار او د ښځو سره په دښمنۍ کې خلاصه کوي .

د افغان ښځو سره د سړيو بد سلوک ، د پوزې او غوږونو پرې کول، وهل ټکول د سړی د وحشت ، بربريت او حيوانيت ثبوت دی ، چې اکثرا په نړيوالو مطبوعاتو کې انعکاس مومي او د افغان انسان انسانيت تر پوښتنې لاندې راولي . دا سړی دی چې د افغانی ټولنې نړيوال هويت ته زيان رسوي . د اسلامه بی خبره او بدمرغه ملا وايي چې ښځې ځکه بايد له کوره راونه وځی چې سړي تحريک کيږي . د ناپوهه ، ړانده او ګوډ ملا نه د تعقل او سالم قضاوت توقع ، د هندو له کوره د قرآن د راوتو توقع ده . کله چې سړی لکه حيوان خپل غرايز کنترول کولای نه شي ، نو لازمه ده چې سړی په کور کينې نه ښځه . د سړي د کمزورتيا ، حيوانيت او وحشت په وجه ولې بې ګناه ښځې محروميت وګالي؟

طالب د اسلام تر نامه لاندې په جومات کې په نمونځ کوونکو انتحاری بريد کوي . روشنفکر د آزادی او دموکراسی تر نوم لاندې د يوې ځوانې ميرمنې مقرری نه شی زغملای او د اسلامی ارزښتونو ، پښتو او پښتونولی پر خلاف د حکومت او خپلې افغانی خور په ادرس بدې ردې آن له کنځلو هم ډډه نه کوي . فکر نه کوي چې ښځه د نارينه مور ، خور او لور ده . پريږده چې د اوږدو پيړيو له محروميت ، تهديد ، توهين او تحقير وروسته په سياسی ، اقتصادی او ټولنيزو چارو کې خپلې انسانی وړتياوې ثابتې کړي . د ښځې ضد شرموونکی طالبی – جهادی سړی سالاره تفکرزمونږ د ټولنې فضا او قضاء په بګنوونکو تيارو پوښلي ده .

زمونږ په ټولنه کې ښځه د سړي د ړانده قضاوت په وجه ، بې له ګناه او اتهامه اسيره ده . افغانان بې له هيڅ دليله په خپلو ښځو اعتبار نه لري ، په کورونو کې يې بندوي او خپلې ښځې په اسارت کې خوندي ويني . دا که د ښځو له پاره ژوند له درد او کړاوه ډکوي ، د سړي له پاره د شرم ځای دي .  د ښځو آزادي او برابري، پوهه او علميت ، په ټولنه کې د وړ مقام تر لاسه کول د ښځو د عزت او عفت بربادي بولي . په دې توګه نيمه ټولنه اسيره او د کور په ديوالونو کې د سړي سالاره ړانده تفکر له پايلې محصوره او بندي ده او په ټولنيز ژوند کې له ګډون څخه محرومه ده . دا محروميت مونږ ته د ټولنې د نيم وجود د فلج په بيه تماميږي . آیا نيم فلج وجود د يوه سالم او پوره فعال وجود نقش لوبولای شی ؟ افغانی ښځې او سړي دا هيروي چې د افغانستان په تاريخ کې کوم سړي د ميوندي ملالې رول لوبولای شو ؟ که نازو آنا او زرغونه آدې او نورې اتلی ښخې نه وای ، سړيو به ميرويس خان ، احمدشاه او شېرشاه سوري ، پير روښان ، خوشال ، آمان الله او پاچاخان له کومه کاوه .

 د افغانی ټولنې په څېر ټولنو کې حتی ښځې خپل اسارت په سړي سالارانه ګوډ منطق توجيه کوي او د سړي اسارت خپله قضاء بولي ، مرئيتوب خپله ازلی برخه بولي او ځان ته د انسان په ارزش قايلې نه دي . دوامداره محروميت د سړي سالارۍ ضد انسانی تفکر، د ښځې ذهنيت مريې کړی دی . له دې مرئيتوبه د خلاصون له پاره لازمه ده چې افغان ښځې د نړۍ د ښځو د آزادي غوښتونکو او عدالت پسنده غورځنګونو له تجربو زده کړه وکړي او د مدرنو ټولنو د ښځو په څېر خپل حقوقی شعور لوړ کړي . په دې ټولنو کې ښځې خپل عزت په محروميت او اسارت کې نه ، بلکې په آزادۍ ، حقوقي برابرۍ او د ژوند په ټولو ډګرونو کې په مساويانه سهم او مشارکت کې ويني .

افغانه ښځه بايد خپل شخصيت او انسانی هويت ته درناوی ولري او په ټولنه ، سياست او اقتصاد کې خپل طبيعی مقام تثبيت کړي .

افغان ښځه بايد يواځې د ټولنې د نفوس نيمايي نه بلکه د ټولنې د معنويت او شخصيت نيمايي ، د ټولنې د ارادې ، انتخاب ، تصميم نيونې او واک نيمايي هم شي . ښځه بايد د حکومت ، پارلمان ، عدلی او قضايي ارګانونو نيمايي پستونه ډک کړي . پريږده چې د تنګ نظرو سړي سالاره تفکر لرونکو، د حسودو او بې سودو سړيو زړونه وچوي . نور زمونږ د معصومو او ملائکو په شان پاکو ښځو پر مخونو د تېزابو د شيندلو وخت تېر شوی دی . هغوی چې د افغان با عفته نجونو او ميرمنو په مخونو يې تيزاب شيندل ، زمانې داسې کانې ورباندې وکړې او داسې تاريخ ته مختوری او شرمنده دي چې نن يې خپلې لوڼې په لندن او پاريس کې درسونه وايي او په انګريزی غږيږي او د سفارتخانو دروازې ټکوي .

جهادی او طالبی ناورين د افغان ښځو پر مخ ځکه ښوونځي تړل چې ښوونځيو د ښځو سترګې خلاصولې . ښځو ته يې ددې وړتيا وربښله چې خپل حقوق وپيژني او نور پرې نږدي چې د ښځې په نوم له انسانيت او انسانی حقوقو او آزاديو محرومې پاتې شي .

افغان ښځې بايد د خپلو مبارزاتو په لړ کې د داسې قوانينو په جوړولو بريالی شي چې په سياسی ، اقتصادی، ټولنيزو ، فرهنګی ، دينی او حقوقی ډګرونو کې د ښځو انسانی کرامت ، حقوق او آزادۍ ، فطری استعدادونه او وړتياوې په رسميت وپيژني . قوانين هم په يواځې توګه د ښځو آزادی او حقوق نشی عملی کولای ، ددې چارې له پاره بايد د ټولنې په فرهنګي چاپېريال کې بدلون را منځته شي .د دې ترڅنګ چې افغان دولت بايد په ښونځيو او د زده کړې په بنسټونو کې داسی درسي نصاب را منځته کړي چې د راتلونکی نسل په ذهنيت کې ناوړه دودونه ، بی حقوقي ، بی عدالتي او نابرابري محکوم کړي ، ښځې بايد د عمل ډګر ته راووځي . ځکه د ښځينه ارزښتونو ايجادول په خپله د ښځو کار دی ، سړي يواځې کولای شي د ښځو مرسته او د هغوی له ايجاد شوو ارزښتونو څخه ملاتړ او دفاع وکړي .

افغان ښځه له اسارت نه د خلاصون، ازاديو او انسانی حقوقو ته د رسيدو سخته لار په مخکې لري ، خو لومړی ګام په دې لور کې پر ځان د باور پيدا کول دي . انسان د ټولو بدلونونو ، پرمختګونو ، اختراعاتو او تمدنونو د ايجاد اصلی عنصر دی . ښځه تر سړي زياتې وړتياوې لري . د ښځې رول په ټولنيز ژوند کې د سړي سالاره بنديزونو د اوسپنيزو پردو تر شا هم د سړيو له روله مهم دی .

هيله ده چې د علومو او تکنالوژۍ ګړندۍ او بيسارۍ پرمختګ به د سړيو انحصاري او سړي سالاره غيرعادلانه نقش ته د پاي ټکی کيږدي ، خو د ښځو عدالت غوښتونکی غورځنګ به دا پروسه لا کړندۍ کړي .

زه خپلو افغانو خويندو ته ډاډ ورکوم چې ټول بصيرت لرونکی سړي د دوی د انسانی او برحقو غوښتنو او  مبارزاتو ملاتړ کوي .

ماتې دې وي د ښځې په هنرمندو لاسو کې د منځنيو پيړيو زنګ وهلی اتکړې !

رسوا او نابود دی وي د ښځو ضد او منحط سړي سالاره تفکر !

وياړ دې وي پر افغان ميرمنو !

ورکه دې شي وينځه چې د وينځې کالي مينځي

حکيم روان

۲۲/۱۱/۲۰۱۸

دا يو څو کرښې د داسې يو چا په ځواب کې ليکم چې په شرافت او وطنپالنه کې يې هيڅ شک نه لرم راته ګران دی او ځانګړی درناوی ورته لرم .

په خواشينۍ سره بايد ووايم چې زما د هيواد «روشنفکر» د نړۍ له روشنفکرانو سره ډېر توپير لري

افغان «روشنفکر» ايديولوژيک فکر کوي ، مانا دا چې د خپلو ايديولوژيو اسيران او په پټو سترګو يې بندګی او پيروي کوي ، په نوو شرايطو کې يې ګټه او زيان نشي سنجولاي . ايديولوژيک تفکر په دې اصولو ولاړ دی چې :« زه او زما ګوند يواځينۍ وطنپالونکۍ ګوند او يواځينۍ سم تفکر لري »،  «يا زما سره يا زما د دښمن سره »، «چيرې چې مونږ نه يو ، هلته دښمن دی» . ډېرو به دا اوريدلي وي چې : «بې طرفه يانې بې شرفه ». يا دا چې : «هر څه دې زما وي ، که زما نه وي د هيچا دې هم نه وي» ، يا «هر څه ايديال يا هيڅ !» افغان «روشنفکر» د ملا نصرالدين په شان شل کاله وروسته هم هماغه شل کاله مخکې ۴۰ کلن ملا دی . د « سړي يوه خبره وي » . افغان «روشنفکر» په خپله يوه خبره کې بند دی . د افغان «روشنفکر» له پاره سياسي اصول د قرآن نه بدليدونکي آياتونه دي . پاپوليسم ، عوامفريبي ، ايګوئيسم ، ماجراجويی ، تظاهر،  لفاظي، يکډنډګی ، انجماد او دګم د افغان «روشنفکر» ځانګړنې دي .

افغان «روشنفکر» د دموکراسۍ له لسيزې ( ۱۳۴۳کال ) را په دې خوا د سياسي مخالفينو سره د دې د پاره سياسی بحثونه کوي چې مخالف توهين ، تحقير ، پړ، ملامت ، منزوي او بې اعتباره کړي او ځان «اتل» ثابت کړي . دا «اتلان» د آزادۍ ، دموکراسی او انسان د حقوقو په نوم توغونه او شعارونه ليږدوي ، خو خپله د ځان غوښتنې ، تکبر ، کرکې ، کينې او سياسی جهالت اسيران دي . ايا اسير چاته نجات ورکولای شی ؟

افغان «روشنفکران» په يوه ګوند کې سل ګوندونه جوړوي او دوه «روشنفکره» په يوه لار سره نه ځي . هغه د ولي خان خبره چې : « نفاق ته يې اتفاق دی » .

 په داسې حال کې چې آی-اس-آی د ستراتژيک عمق او کشمير د پاره پر افغانستان تر ټولو خونړۍ جنګ تحميل کړی دی ، افغان «روشنفکر» دې تراژيدۍ متحد نه کړ . زما يار ليکی : « هغه لعنتی جنګ چې هره ورځ د سلهاؤ افغانانو ژوند ورڅخه آخلي » خو خپل مسؤليت (يووالی او پيوستون ) يې ددې جنګ په وړاندې د خپل اسارت له امله هېر کړی دی . لعنتی جنګ د سلهاؤ ژوند «روشنفکر» متحد نه کړ. که افغانانو د خپل وطن سره رښتيني مينه درلودلای ، د پاکستان له خوا د نيابتي جګړې په وړاندې به يې ټول اختلافات شاته کړي وای او د پاکستان او طالب په وړاندې به په يوه صف کې ولاړ وای .  بر سېره پر دې ، ددې جنګ پر عقبی جبهه په اصطلاح خاشه اچوي او پاکستان تر دې عنوان لاندې چې د پاکستان تر شا امريکا ولاړه ده ، د جګړې اصل عامل نه بولي . معمولا کله چې د قاضي پر وړاندې يو بې ګناه کس د يوې ګناه مسؤليت ومني ، قاضي د هغه ګناه په اصلي مجرم پسې نه ګرځي او د ګناه منونکي ته جزا ورکوي .د پاکستان واکدارانو په ډاګه په مختلفو فرصتونو کې د دې جګړې مسؤليت منلی دی . پاکستان طالب ته پناه ورکړيده ، د بريدونو پلانونه يې جوړوي ، انتحاريان ورته روزي ، زخميان يې معالجه کوي ، خو زمونږ د قاضی «روشنفکر» پرنسيپ د معمولو پرنسيپونو سره توپير لري .

ښه ! «ذهنی غلام » د آی-اس-آی د ملی مقاومت له پيرو څخه پوښتنه کوي چې امريکا افغانستان اشغال کړ، په افغانستان کې د نړی له څلويښتو د زياتو هيوادونو نظامی حضور د څه د پاره دی ؟ د نړۍ ټول آزاد هيوادونه له افغانستانه څه غواړي ؟ که افغانستان اشغال او حکومت يې مزدور وي ، نو بيا ولې د امريکا دښمنان او دوستان د افغانستان دولت په رسميت پيژني ؟ راواخله ، روس ، ايران ، چين او بل هر کيفی هيواد . دا ټوله نړی احمقان دي ، يواځې ته د نړۍ نوی نابغه پیدا شوی يې ؟ زما انقلابی يار خو دې د نړۍ په مخ د يوه هيواد نوم واخلي چې د افغانستان دولت مزدور وبولي او په رسميت يې و نه پيژني . نو دا ټوله نړۍ د ليونتوب باد وهلی ده يو افغان انقلابی «روشنفکر» هوښيار پاتې شوی دی ؟ زما همدا يار لاړې پورته غورځوي او پر ځان يې رالويږي .  ايا د يوه مستقل هيواد پرضد جنګ چې پاکستاني نظامي جنايتکاران يې د طالبي تالي څټو په مټ پر مخ بيايي جنايت نه دی

راځو «اشغال» ته : داسې به يې فرض کړو چې «اشغال» د آی-اس-آی ، پاکستانی ملايانو ، طالب او «روشنفکر» په فرمايش ووت . افغان امنيتی ارګانونه څو مياشتی وروسته منحل شول ، مرکزی اداره تس نس شوه . تر اوسه خو د «روشنفکر» په شان ، د «اشغال» په سوسيال هر څه چليدل ، «روشنفکر» هم تر هر بل وخت زيات ويش دی ، تر دې حده چې ځينې يې په ډاګه د افغان او افغانستان دښمني هم کوي ، پايلې به څه وي ؟ «روشنفکر» ددې انجام نه شي سنجولای.

افغانستان به بيا د طالبی-جهادي دوران په شان په هديره بدل شي او طالب به ددې هديرې ساتونکی وي . د آی-اس-آی پاکستاني غړي به زمونږ د ولايتونو واليان وي . طالبي افغانستان به درې تروريست پلوه رژيمونه پاکستان ، سعودی او امارات  په رسميت پيژني او په نړۍ کې به د شمالی کوريا په شان يو منزوي هيواد وي . ښوونځي به وتړل شي او که کوم نيم د نمايش د پاره خلاص وو افغان ماشومانو ته به د آی-اس- آی د درسي نصاب له مخې دا  ور زده کوي چې : دوه کلاشنيکوفه + درې کلاشنيکوفه = په پنځه کلاشنيکوفه .  په وياړلي او تاريخي افغانستان کې به زمونږ ماشومان د مردار او شيطان پاکستان د ناولو موخو له پاره تروريست روزل کيږي .

د نورې نړۍ روشنفکران د خپلو هيوادونو د ستونزو د حل له پاره د خپل ولس او بشريت له تجاربو د نوي تفکر او په سياست کې د غوره او دموکراتيکو دودونو د ايجاد له پاره عاقلانه استفاده کوي . ما په يوه بله ليکنه کې د څو هيوادونو نوم اخيستی وو، خو له نېکه مرغه د داسې هيوادونه نومونه ډېر دي چې روشنفکران او سياسيون يې په مسؤليت سره پر ځاني ، ګوندي او قومي ګټو ، عامو هيوادنيو او انسانی ګټو ته ترجيح ورکوي او له رنګارنګ اسارتونو نه خلاص دي . ددې هيوادو روشنفکران يو له بل سره مخالفت لري ، خو يو بل تحقير او تعجيزوي نه ، بلکې يو بل ته درناوی کوي او پر ګډو ستونزو د بري د پاره ګډ پلانونه جوړوي او ګډ کار کوي .

زما يار ليکي : « خو دا ښاغلی په حقيقت کې په ړندو سترګو غونډاري غورځوي او غوږونه هم کڼوي يانې چې نه څه ويني او نه يې آوري، ايا هره ټولنه خپل اقتصادی ، ديني ، کلتوري او ټولنيز مشخصات نه لري ؟» .

که زما يار د خپلې ټولنې «مشخصات» پيژندلای ، نو به يې ټولنه له يوه کړکېچه بل کړکېچ ته نه ليږدولای ! ها رښتيا ، «څو چې امپرياليزم موجود وي ، عدالت ، پرمختګ او انسانيت به د مځکې پر مخ نه وي» . خو ددې عبث خبرې پر خلاف د ټولنې رهبر بايد د نړۍ د ښو او بدو واقعيتونو په نظر کې نيولو سره د خپلې ټولنې د خلاصون او نېکمرغۍ لاره پيدا کړي . خو تا دا کار ونه کولای شو . د ژوند لاره قير سرک نه دی ، بلکې له  کږليچونو ، خنډونو ، غرونو ، ځنګلونو ، جبه زارو ډکه ده ، يواځې عاقل او مدبر لارښوونکي خپل ملت د ستونزو له توپانه روغ رمټ باسي . ناکام او په خپلو موخو کې پاتې رهبران بيلې توجيهاتو د سياست له صحنې نه لکه ګولۍ وځي . دا معمول هره ورځ ژوند په اثبات رسوي .

که زما يار دې «مشخصاتو» ته داسې درناوی درلودلای ، بيا به يې په کنړ او خوست … کې سره بيرغونه نه ګرځولای ! او « مشخصات» به يې په نظر کې نيولي وای .

دا «مشخصات» چې زما يار نوی پر هغه عاشق شوی دی ، آمانی نهضت يې په وينو ډوب کړی دی او دې «مشخصاتو» زما د يار د پاره د ثور انقلاب او د نورو د پاره د ثور بدمرغه کودتا هم په وينو ډوب کړ . دادی اوس بيا دا « مشخصات » غواړي د هيواد دموکراتيک اساسي قانون  او دموکراتيک نظام په وينو ډوب او ختم کړي او پر ځای يې د منځنيو پيړيو « امارتي اسلامی نظام » ټينګ کړي ، چيرې به چې ښوونځي په پاکستاني ډوله مدرسو او سپورتي ميدانونه په مسلخ بدل شي .

يار مې ډیر بې انصافه دی ، خپله په لندن کې د « اشغال » سوسيال په مزه مزه خوري ، خو خپل په وينو لړلی ملت ته د سميع الحق او ملا فضلو په شان طالبي واکمني غواړي ، نه د جاپان او آلمان په شان مزدورې واکمنۍ .

«روشنفکر» پر افغان ولس حواله ورکوي چې د «اشغال» پر ضد جنګيږي .

لومړی دا چې دا افغان ولس نه دی چې د افغان دولت او خارجيانو پر ضد جنګيږي ، بلکې د آی-اس-آی ايله جاری طالبان ( افغان طالبان ، پنجابيان ، د پاکستان د اردو او مليشې افسران ) دي چې د افغان دولت او د هغه د خارجي ملاتړو پر ضد جنګيږي . دلته د سوات څخه د يوه عادی سړي کيسه را آخلم ، د سړي نوم مې په حافظه کې نه دی پاتې (بښنه غواړم ) داسې ليکي : « له پېښوره د کور پر خوا په ګاډي کی روان وم او د خپل کلی د هديرې سره می د خپلو کليوالو ډيری کسان له ګاډي وپيژندل ، وارخطا شوم چې خدايه خير ! بيا څه پيښه شوي ده ؟ سهار د تګ په وخت خو خير ، خيرت وو . له ګاډي کوز شوم ، زمونږ د کلی دوه افسران چې ويل يې نور يې په اردو کې کار پرېښود او ږيرې يې اوږدې کړې ، ناڅاپه له کلي ورک شول ، چا به ويل چې اختطاف شوي دي ، چا به ويل چې ممکن آی-اس-آی د ځانه سره د معمول مطابق وړي وي ، خو هيڅوک دقيق نه پوهيدل چې څه پېښ شول . دا افسران افغانستان ته د جهاد د پاره تللي وو ، ځکه چې کوم افسر د افغانستان جهاد ته ولاړ شی ، پاکستان بيا فوق العاده ترفيع ګانې ورکوي . اوس يې ددې افسرانو جسدونه راوړي دي او د کلی خلک يې ښخوي . نو ولی افغانانو په افغانستان کې زمونږ وروڼه ووژل ؟ »

 افغان ولس د پاکستانی مدرسو د ځانمرګو له لاسه او د طالبي تالي څټو د بريدونو د لاسه آزاده سا نه شی ايستلی او څلويښت کلن ناورين يې شمزۍ کږه کړي ده . افغان ولس د قرون وسطايي طالب واکمنی نه غواړي ، بلکې خپلو بچيانو ته نېکمرغه راتلونکي ، ښوونځی ، اوبه ، خواړه ، کور ، کالی او کار غواړي . افغان ولس د يوې منتخبې واکمنۍ وړ دي نه د خونخوارې آی –اس-آی د مزدورانو حقانی – هيبت الله د طالبی مذهبی انګيزيسيون  ! هغوی چې د انسانانو سرونه ريبي او د انسانانو په سرونو فوټبال کوي او هغوی چې ښځې سنګساروي .

 د ايدئولوژيک تفکر دا خوارکۍ اسير د پيړيو ، پيړيو اپين خورو او مزدورو تروريستانو کرم ته په هيله ناست دی او د طالبانو او آی-اس-آی ګډو پلتنو ته د « ملی مقاومت » نوم ورکوي او په هغې پورې يې د خپل نجات او خلاصون هيلې تړلي دي . نااميدي تر کومه بريده ؟ د هغو خوبونو عملي کوونکي چې سلګونه کالونه وروسته يې عملي کول په شک کې دي ، په يوويشتمه پيړۍ کې، بيرته منځنيو پيړيو ته لويږي . دې ته وايي لويدل او ذلت او دې ته وايي انحطاط !  فکری انحطاط د عملی انحطاط لامل ګرځي . ځکه دا فکر دی چې عمل رهبری کوي او عمل د فکر عينی تجسم دی . د يارانو طالبي موقف او له پاکستانی وينې تويوونکي ارتجاع او آی-اس-آی څخه په څنګ تيريدل د همدې فکري انحطاط محصول دي . نه پوهيږم چې دا ياران د تروريست طالب سره د کومې مکې پر خوا ځي ؟ خو دا جوته ده چې وژونکی طالب به خپلې مطلوبې مکې ته ورسي ، خو د طالب سره د يارانو د تګ لاره په يقيني ډول ترکستان ته تللی ده .

زما د ځوانۍ يار تر اوسه د ځوانی د خامو فکرونو اسير دی . د هماغه پنځو تاريخی دورو له چوکاټه د باندې ړوند ، کوڼ او ګونګ دی . زه د خپل يار له پاره غمجن او متأسف يم . کاشکې له پنځو تاريخی دورو يې لازم درسونه زده کړي وای ، زمونږ ټولې بدمرغۍ د خپلې ناپوهۍ د لاسه دي او بيا خپله ناپوهي پر علمي نړی ليد ور تاوان کوو . زه متأسف يم د هغو پاکو او ژمنو يارانو له پاره چې د خپل هيواد له پاره ګټه او زيان نه شي سنجولاي .

 طالب په يوويشتمه پيړۍ کې پر افغانستان د منځنيو پيړيو سياسی نظام تحميلوي . په کوم کې چې صحرايي محاکمې ، سنګسار ، په عام محضر کې په درو باندې د ښځو وهل د لاسونو او پښو پرې کول ، د امر بالمعروف او نهی عن المنکر ډله ايز قرون وسطايي وحشت او د عقايدو تفتيش يوه عادي چاره ده .

امريکايي « اشغال » د پرمختللی پانګوالی نظام استازيتوب کوي . همدغو طالب ډنډورچيانو او زما انتقاد کوونکو له جهادی-طالبی استبداد څخه ، د اشغالګرو امپرياليستی رژيمونو عدالت ته پناه راوړي ده . ځانونو، کورنيو او بچيانو ته امپرياليستی عدالت خوښوي ، خو خپل افغان بدمرغه ملت ته طالبی عدالت غواړي .

که څوک تله د انصاف په لاس کې درکړي    خپل ټټو او د بل آس به برابر کړې

ددې مظلوم ملت د بزګرانو له چاودو پښو ، خولو او تڼاکو له برکته په اشغالګر او امپرياليستی يوروپ کې ناست «روشنفکر» د اروپا له خلوته د مولانا سميع الحق په شان د طالبي جهاد ، مقاومت او پاڅون فتواګانې صادروي. همدارنګه غواړي په افغان غميزه کې د پاکستان او آی-اس-آی نقش دوهمې ، دريمې درجې ته راټيټ کړي او پر ځای يې امريکا له دې امله د افغان غميزې اصلی لامل وبولي چې ګويا امريکا خپل پاکستاني مرئې ته امر کوي او پاکستاني مرئې هغه اجراء کوي . فرض محال که داسې وي ، نو بيا خو تر پاکستاني اشغاله امريکايي اشغال ښه دی . وايي : « ورکه دې شی وينځه چې د وينځې کالي مينځي » . نو ولې مونږ د آی-اس-آی او د طالب تر جغ لاندې د مرئې مرئيتوب وکړو ؟ هيڅ مرئيتوب هيڅ ډول توجيه نه لري ، خو د مريې مرئيتوب بيا دوه چنده توجيه نه لري .

همدارنګه په هيواد کې د ننه پر مطبوعاتو بريد کوي . د هيواد مطبوعات چې د طالبي ناتار تر زوال وروسته د نوي نظام له غوره لاس ته راوړنو څخه بلل کيږي ، نه د طالب-مجاهد د پاره د منلو وړ دي او نه د چپ نما يارانو له پاره . ځکه دا دواړه کتګورۍ د فکری تنوع او پلوراليزم دښمنان دي او د خپلو واکمنيو په مهال يې د مطبوعاتو ، فکر او بيان آزادۍ د آزادی غوښتونکو سره يو ځای په دار خيږولي وې .

 همدا تاسو اخته نه ياست ، څو خپل ملګري بيرته سره را ټول کړئ او په افغانستان کې له سره نوی سياسی ګوند جوړ کړئ ؟ ايا ستاسو نوی سياسی احتمالي ګوند به د هيواد د ننه د قوانينو په چوکاټ کې قانوني فعاليت کوي او که ستاسو په اصطلاح د « طالبانو د ملی مقاومت » ملاتړی او برخه به وي . که په رسمي ډول فعاليت کوي ، نو دا دولت او قوانين خو ستاسو په اصطلاح د «اشغال» محصول دي ، بيا نو ستاسو نوی ګوند هم ګوډاکۍ شو او ستاسو د نوي ګوند جوړونکي برخې هم رسمي ګوندونه دي ، دا نو تاسو د «اشغال له ذهنی غلامانو» سياسی ګوند جوړوئ که څنګه ؟ په هيواد کې دوه بهيره روان دي .

۱- طالبان د هغه تر شا پاکستان ، ايران ، روس ، تر يو حده ممکن چين ، داعش ، غير مسؤلې وسله والې ډلې او د هغو داخلی ملاتړي

۲- افغان دولت د هغه ملاتړي امريکا ، ناټو او د نړۍ نورلسګونه هيوادونه چې د تروريسم ، بنسټ پالنې ضد جګړه پر مخ بيايي .

په ژوره خواشينۍ سره ظاهرا داسې مالوميږي چې زما دغه ياران د لومړي بهير سره خواخوږي لري . افسوس! هزار افسوس ! تاسو ته خو د طالبانو ماهيت مالوم دی ، هيله لرم چې دريځ مو آګاهانه نه وي او د دقت او سمون چانس له لاسه وتلی نه وي .

که تاسو ته په هيواد کې ددې موکه وي چې د افغان قوانينو په چوکاټ کې قانونی مسالمت آميزه مبارزه وکړئ ، بيا خو نو له پاکستانی – طالبي اشغال نه امريکايي «اشغال» ښه دی که څه واياست ؟

ستاسو په خبره چې که انګريز او امريکا نه وي ، پاکستان به نه وي . نو چې پاکستان د امريکا غلام دی او طالب د پاکستان غلام دی او تاسو بيا د طالب غلامي کوئ له غلام په طاقت د درو نه خو عادی غلام  ښه دی . ښه يې ويلي دي چې « ورکه دې شي وينځه چې د وينخې کالي مينځي » .

زه خپل يار ته دومره وايم چې نه کورنی تربيت او نه سياسي اخلاق دا اجازه راکوي چې تاسو ته د چا د غلام نسبت وکړم ، خو ذهني غلام را ته هغه څوک ښکاري چې ذهنی استقلال نه لري خپل ګټه اوزيان نه شي سنجولای ، د ټاکلو چوکاټونو د باندې د تفکر قدرت ونه لري او لکه د قرآن حافظان يا روبات هغه څه وايي چې پر ذهن يې تحميل شوي وي . خو ستاسو د ډاډ او تسکين د پاره دومره وايم چې زه آپين خور نه يم . او هيڅکله به د هغو سره په لار ولاړ نه شم چې د جهاد په نوم يې د افغانانو ښځې غنيمت کړې او ماشومان يې مرئيان د ځانه سره بوتلل . هيڅکله به د هغو چا سره ولاړ نه شم چې آماني نهضت يې په وينو ډوب کړ او هيڅکله به د هغو چا سره ولاړ نه شم چې دا څلويښت کاله زما د ملت وينې د خدای ، پيغامبر او اسلام په نوم تويوي .  که څوک په دې پوهيږي او که نه پوهيږي ته بايد په دې پوه شې .زه نه د سميع الحق د طالبانو د پلار د شيطانی تفکر ذهنی غلام يم ، نه د عربي قاتلانو او نه د امريکا د امپرياليزم .

زه په ډاګه په منځني ختيځ کې د امريکا بی شرمه او بی حيا سياستونه چې د اسرائيلي سپين سترګي تېري تر شا ولاړ دي غندم . زه امريکا له دې امله غندم چې د خپلو اقتصادی موخو له پاره د نړی پر مخ د يوه بی ساري مذهبي فاشيستي سعودي رژيم تر څنګ ولاړه ده . زه امريکا له دې امله غندم چې د تروريست پاکستان سره تر اوسه د مدارا سياستونه تعقيبوي او زما مظلوم ملت ته وينو په قيمت تماميږي . زه د لاتيني امريکا د هيوادونو په داخلی چارو کې امريکا د بی شرمه مداخلو له امله په سختو ټکو غندم . همدارنګه د امريکا او ټولې نړي بې پروايي د يمن د مظلوم ملت په وړاندې چې سعودی ، پاکستانی او اماراتی تروريستانو د وينو حمام جوړ کړی دی په کلکه غندم . زه په نړۍ کې د ژوند د چاپيريال د ساتلو د اصولو څخه د امريکا سرغړاوي په سختو ټکو محکوموم . خو په افغانستان کې د طالب تروريستانو او نورو وحشيانو په وړاندې د امريکا دريځ ستايم او تر هغو به د امريکا د نظامي حضور تر شا ودريږم ، تر څو د آپين خورو وحشيانو غاښونه مات شوي نه وي او له داړلو عاجز شوي نه وي . ددې چارې په تر سره کيدو سره به زه که ژوندی وم  د په خپلو پښو ولاړ او په ځان بسيا  افغان ملت د ارادې سره بی چون و چرا د آخرين خارجی سرباز تر وتلو پورې ولاړ وم .

پای