اوړو پوزه که تلپاتې سوله ؟

حکيم روان

۱۸/۱۱/۲۰۱۸

د سولې په لور کې د افغان ولسمشر دوکتور اشرف غنی د پرلپسې هڅو ، دوه ځلی د اوربند اعلان او ورپسې د سولې له پاره د بی قيدو شرطه مخامخ بين الافغانی مذاکراتو د پيلولو د وړانديز سره د سولې منډو ترړو په ملی او نړيواله کچه زور واخيست . د امريکا د متحده ايالاتو د خارچه چارو د وزارت له خوا د سولې د خبرو آترو د پیلولو د پاره د ځلمی خليلزاد غوراوي د احتمالي سولې له پاره هيلې لا زياتې کړې . همدارنګه د افغان حکومت په نوښت د اندونيزيا ، عربستان د اسلامی علماؤ غونډو او پرېکړو ، ورپسې د تاشکند او ماسکو غونډو د سولې بهير نور پسې پیاوړی کړ .

د ځلمي خليلزاد هڅو ، سولې ته زمونږ د تږو ، جنګ ځپلو او مظلومو خلکو هيلې لا وتخنولې . خو آيا دا هغه سوله ده چې زمونږ خلک يې د څلويښتو کالو را په دې خوا انتظار باسي ؟

افغان ولس د درو ورځو اوربند ته په ښارونو او کلو کې آتڼونه وکړل او له سترګو يې د خوښۍ اوښکې بهيدې . درې ورځې وروسته طالبانو بيا افغان ولس د جنګ دوزخ ته ورټيله کړ .

د طالبانو رهبری په پاکستان کې ده ، له پاکستانه د جګړې لارښوونه کوي او د جګړې ليکې يې د مولوي سميع الحق د حقانيه مدرسې په شان له سلګونو او زرګو مدرسو څخه اکمال کيږي .

د طالبانو د قوماندې مرکز( آی-اس-آی ) په خپل ټول واک او ځواک د پخوا په شان فعاليت کوي. زما په خام فکر هر جنګ په دوو جبهو کې پر مخ وړل کيږي . د جنګ تر مخينۍ جبهې د جنګ د شاتنۍ جبهې اهميت زيات دی . ځکه که مخينۍ جبهه زيان ومومي له شاتنۍ جبهې ورسره مرسته کيږي ، څو منځته راغلی تشه ډکه کړي . ۱۷ کاله جنګ په پف او چف ، په منترو او تعويذونو نه کيږي . د طالبانو شاتنۍ جبهه يانې آی-اس-آی او عربی قاتلين په خپل حال پاتې کيږي . پاکستان د تيارسۍ په حال کې ، د طالبانو په څېر سلګونه وسله والی تروريستی ډلې په اختيار کې لري . پاکستانی نظاميګرانو د پاکستان بقاء د بنسټ پالنې او تروريستی ډلو د روزنې او پنځونې سره تړلی ده . پاکستاني واکمنان د افغانستان د سولې برخليک د کشمير د کشالې سره تړلی بولي . د پاکستان دا خبره د افغانستان پر ضد نا اعلام شوي جګړه نه بلکې بربنډه او اعلام شوي جګړه ده . طالب دې نه ځان غولوي او نه دې افغانان غولوي ، همدارنګه طالب نه ځان غولولی شي او نه افغانان غولولی شي . دا جګړه نه د طالب جګړه ده او نه طالب پيل کړي ده او نه يې طالب ختمولای شي . د پاکستان له دې څرګندونو په ډاګه ښکاری چې طالب د پاکستانی موخو د پاره د پاکستان په لاس کې د يوې آلې له حيثيته لوړ اعتبار نه لري . د بی بی سی د راډيو تلويزيون سره د پاکستان د پخوانی واکمن جنرال مشرف مرکه چې د افغان د غوره ژورناليست نجفی سره يې درلوده وايي چې : « هو ملا عمر ، حقانی او اسامه بن لادن زمونږ هيرو ( اتلان ) دي او پاکستان د خپلې بقاء له پاره حق لری چې د طالبانو ملاتړ وکړي » ، همدارنګه د ضياءالحق مشهوره خبره چې : « د افغانستان جهاد-د پاکستان دفاع » .  نو کله چې طالب د جنرال مشرف اتل وي ، په طبيعی توګه به د افغانستان دښمن وي . همدارنګه که په افغانستان کې جهاد د پاکستان دفاع وي ، نو د افغانستان د پاره به تيرۍ وي .

بله خبره داده چې د افغانستان د سياست په ډګر کې ملا ، مجاهد او طالب خپله څېره زمونږ ولس ته ورښوولی ده . امريکائيان به بيا څو طالب مشرانو ته د « جمعيت اسلامی » او « شورای نظار » د مشرانو همدا رنګه د دوستم او سياف په څېر د ډالرو بنډلونه ور ويش کړي . د طالب چونګ به بند کړي . بيا به امريکائيانو ته په خپلو کورونو کې د سياف په شان پټ دعوتونه او ضيافتونه جوړوي . پاکستان به  په دې ډول د امريکا بنديزونه پورته کړي ، او « احمقان » ( د ترامپ له خولې امريکايي او غربی مشران ) به بيا لوشلو ته تيار کړي . خو بنسټ پال پاکستان به د سيمې د سرطان د مرګونې دانې په شان ، د تروريسم د بالقوه او بالفعل ځواک سره په سيمه کې د خوريدونکی سرطان په توګه پاتې شي .

پاکستان به يو طالب بازار ته د معاملې د پاره وړاندې کړي ، خو سلګونه نور وسله وال طالبان ( لشکر طیبه ننی داعش ، سپاه صحابه ، حزب المجاهدين ، جمعيت الانصار ، لبيک يا محمد ، حزب الدعوه ، جماعت اسلامی پاکستان ، جيش محمدی ، لشکر جنګوي او لسګونه نور …….. ) به د افغانستان او ټولې نړۍ د ګواښلو له پاره نغد په لاس کې ولري .

افغانان د تل پاتې سولې خبره کوي . افغانان د جګړې او ګواښونو له لعنت نه ستړي شوي دي . مونږ هله سوله واقعی بولو ، چې طالب جان د ډالرو په نيشه کې د مجاهدينو په څېر خپل وروسته پاتې قرون وسطايي طالبانی تفکر پريږدي . اوسنی سياسی نظام او اساسی قانون ومنی . که داسې نه وي ، د طالبانی تفکر سره د طالب منل به د يوې بلی خطرناکې او بی پايه جګړې پيل وي .

افغانان له نړيوالو او خپلو متحدينو د اوړو پزه نه ، بلکې د تل پاتې سولې او امن  د استقرار ، په متقابل درناوی د ولاړو دوستانه اړيکو د چاپيريال ايجادول غواړي . د يوه تروريست پاکستان سره به سيمه هيڅکله ثبات ونه وينی او تل به د ګواښونو سره لاس او ګريوان وي .

د سولې په اړه د افغان ولس هيله هله تر سره کيدای شی چې د ترويسم او بنسټ پالنې ضد نړئ او په سر کې متحده ايالات متحدانه د تروريست روزونکی او تروريست صادروونکی هيواد پاکستان پر ضد د ايران او شمالی کوريا په څېر پرلپسې بنديزونه اعمال کړي او تر هغه بنديزونو ته دوام ورکړي ، تر څو د خپل ولس د ترور او نړيوالو د ترور او ګواښلو وړتيا له لاسه ورکړي . پای

 

 

آی-اس-آی او د هغو شرميدلی افغانی اجنټان

حکيم روان

زما د ښونځي ښکلی ودانی زمونږ د خاورينو کورنو او کليو په منځ کې د يوې بلې نړۍ څخه راغلی څيز وو ، هغه وخت د خوست په ښار کې داسې ښکلی ودانۍ د ګوتو په شمار وې . زمونږ ښايسته ښوونخي ته اور واچول شو ، ښوونځی د اور په دوزخ کې لولپه شو . تر ننه هغه ښوونځۍ د په خوا په څېر و نه رغول شو . ترننه پاکستان په افغانستان کې د ښوونځيو سره دښمنۍ ته د جهادي لوټمارو او طالبی تالی څټو په مټ ادامه ورکوي . خلکو به ويل چې : « ښوونځۍ پرمټخورو وسوځاوه» . پرمټخواره يې د پاکستان اجنټان بلل ( پرميت يو انګريزی لفظ دی مانا يې اجازه ده ، دې کسانو د پاکستان د استخباراتو کارتونه لرل اوله هغه ځايه به يې مياشتنی معاشونه اخيستل ، د کارت لرونکو او معاشخورو ته به يې پرمټخواره ويل ). پرمټخورو د تيليفون سيمونه پرې کول، څو د وخت ادارې ته ستونزې جوړې کړي. د تيليفون مزی به يې په ځانګړی توګه  په هغو وختونو کی پرې کول ، کله به چې پرمټخورو کومه ورانکاری کوله او يا کله به چې د چارتراشو لوی کاروانونه پاکستان ته تيريدل ، تر څو افغان حکومت د هغو مخه ونه نيسي .

پرمټخورو( د پاکستان افغانی اجنټان ) به د خلکو په منځ کې بيلې ډاره د پاکستان په ګټه او د افغان حکومت پر ضد تبليغات کول ، عينا لکه اوس يې چې کوي .

مثلا ويل به يې چې : « د افغانستان پاچا سوالګر دی په سوالګری پاچاهی نه کيږي » ، په دې ډول دوی غوښتل د افغانستان پر حکومت د خلکو باور کم کړي . يا دا چې : « پاچاخان هندو دی ، ځکه د پاکستان ضد دی » ، « ښونځي هلکان د خويندو سره وادونو ته هڅوي » او داسې نور……

د پاکستاني اجنټانو تبليغاتو به په ځانګړی توګه هغه وخت زور واخيست ، کله  به چې د هند او پاکستان تر منځ اړيکی خړ ، پړ شول . پاکستانی چارواکي ډاريدل چې د هند سره د نښتې په مهال افغانستان د خپلې خاورې د تماميت له پاره لاس په کار نه شی . کله چې د هند او پاکستان تر منځ لومړی او دوهم وار نښتې وشوې . پاکستانی اجنټانو زمونږ د ساده او ناپوهو خلکو په منځ کې تبليغ وکړ چې : « هندی عسکر اوه ډزي توپک استعمالوی ، د پاکستان حکومت وايي چې که څوک له هندی عسکره ټوپک ونيسی ، هم به غازی شی او هم نيول شوی ټوپک د غازی شخصی مال ګرځي » . په دې توګه په سلګونو ساده او ناپوهه افغانان د توپک د ګټلو له پاره هغو جنګونو ته ورغلل او په ندرت سره بيرته څوک راوګرځيدل . ځکه پاکستانی شيطان د خپلو سربازانو د پرمختګ د پاره دوی د هند د لښکرو له خوا په کرل شوو بمونو ور خيږول .

 پاکستاني واکمن له دې امله هم افغانستان خپل ستراتژيک عمق بولي او غواړی افغانستان تغير و نه کړي او د پاکستان د شومو موخو له پاره ، تل همداسی وروسته پاتې او جاهل وساتل شي . د ننی جنګ اصلی موخه همدا ده . پاکستان وېره لري چې افغانستان به د نړيوالې ټولنې په مرسته د پرمختګ مدارجو ته ورسيږی او بيا به افغانان د خپلو ناروا موخو د پاره استعمالولای نه شی . او طالب جان بله دنده نه لري ، اصلی دنده يې په افغانستان کې د تغير پر تابوت د وروستي ميخ وهل دي . طالب دوهمه سقاوی ده . ځکه د يو شمېر ناپوهو «پوهانو» تر څنګ د آی-اس-آی ډنډورچيان د اشغال او ملی مقاومت ډوهلونه ګړمبوي ، تر څو په افغانستان کې د تغير مخه ونيسي او ميدان بيا د آی-اس-آی لوبو ته خالی شی . په افغانستان کې هر افغان ، پوه او ناپوه په دې پوهيږي چې وينې يې پاکستان او د پاکستان تالی څټي تويوي .

پرمټخواره ( پنجابی اجنټان ) همدا نن پورې اخته دي . په داسې حال کې چې د پاکستان مشران په ډاګه نارې وهي چې په افغانستان کې د جګړې اور دوی بل کړی دی ، پرمټخواره وايي چې نه خدای دې نه کړي ، پاکستان زمونږ مسلمان ګاونډی دی ، د جګړې اصلی عاملين نور څوک دي .

د آی-اس-آی ډنډورچيان هيروي چې جنرال مشرف د پاکستان پخوانی ولسمشر په ډاګه اعتراف کوي او وايي چې : « حقانی ، ملا عمر ، او اسامه بن لادن زمونږ هيرو ( اتلان ) دی » ولې اتلان دي ؟ ځکه اسلامی بنسټ پالنه ، د تروريسم توليد او صدور د پاکستان د بقاء تضمين دی . حقانی او ملا عمر ځکه د پاکستان اتلان دي چې د پاکستان د ګټو د پاره افغانان وژني او بنسټ پالنه خوروي . حقانی او ملا عمر خو په انګلستان او فرانسه ، امريکا او کاناډا کې نه جنګيږی ، خو په افغانستان کې جنګيږی نو د جنګ قربانيان به يې له افغانانو بل څوک وي ؟ خو د پاکستان افغانی مرئيان په پوهه او ناپوهی کې د «ملی مقاومت» په نوم د دې جنګ په اور تېل پاشي .

د پاکستان واکمن په ډاګه وايي چې د افغانستان د جنګ او سولې برخليک د کشمير د کړکيچ سره تړلی دی . مانا دا چې که پاکستان په کشمير کې امتياز تر لاسه کړي ، دوی به په افغانستان کې له جنګه لاس واخلي . اوس هم د افغانستان پر ضد د جنګ ادرس مالوم نه دي ؟ د آی-اس-آی اجنټان د تروريستی پاکستان بربنډې کونې ته پرتوګ ګنډي ، خو پټولای يې نه شي . « نه ، نه څوک وايي ، پاکستان اصلی دښمن نه دی .»  اې زما د خلکو ويده زوره را ويښ شه ، ستا د ټاټوبي په پاکه لمنه د پنجاب ناولی لاسپوڅي څه نخرې کوي ! ګيلانيان څه وايي ؟ وايي دا افغانستان دی چې په پاکستان کې مداخلې کوي او بل ګيلانی وايي چې پاکستان زمونږ پر ضد د جنګ اصلی ادرس نه دي . دا کږې خولې به کله سميږي ؟

په پاکستان کی لسګونه تروريستی ډلې ( لکه لشکر طيبه «اوسنی داعش» ، سپاه صحابه ، لشکر جنګوی ، جيش محمدی ، جماعت اسلامی ، جمعيت الدعوه ، جمعيت الانصار ، حزب المجاهدين ، لبيک يا محمد او بی شمېره نور تروريستی سازمانونه ) د تروريستانو او انتحاريانو د روزنې مرکزونه او مدرسې هم په امريکا کې فعاليت کوي ؟ چې په عمده توګه په  ګران هيواد افغانستان او هند کې د جنګونو او خونړيو بريدونو اصلی عاملين دي ؟ د آی-اس-آی اجنټان له واقعيتونو څخه د انکار له پاره خپل د طالبانو په شان ړوند او ګوډ منطق کاروي او وايي چې پاکستان ته امريکا وايي ! که داسې وي خو تاسو خو کله هم ونه ويل چې پاکستانی حکومت ګوډاکۍ دی او د امريکا په دستور يې پاکستان د تروريسم په مرکز اړولی دی او له تروريستی ډلو او له هغې جملی له طالبانو ملاتړ کوي .

پرمټخواره خو يواځې افغان حکومت او امريکا او ناټو د ټولو بدبختيو منشاء بولي او پر پاکستان خبره نه کوي ، چپ شه چاته مه وايه ! د دوی له نظره که امريکا د افغان حکومت له ملاتړه لاس واخلی ، خير خيرت به شی . خو داسی نه ده ، اجنټان بايد پوه شی چې د امريکا او ناټو دوهم وار تېر وتنه او  د تروريسم ليوه ته د افغانستان يواځې پريښودل به نه يواځې خير خيرت نه شی بلکې د داسې خونړيو نښتو پیل به شی چې تېر به له هر چا هير کړي . مونږ امريکا او د هغو ناټويي متحدينو ته خبردارۍ ورکوو چې په دې وار تېر وتنې سره به د تروريسم سره په خپلو دروازو کې جنګيږئ ! پاکستان خپل ټول ۷۰ کلن تاريخ د تروريسم ودې او د بنسټ پالنې پراختيا ته وقف کړی وو او ددې کار د سرته رسولو د پاره يې « احمقان » ( ټرامپ وايي: پاکستانيانو زمونږ د ملياردونو په مقابل کې زمونږ احمق رهبران وغولول او درواغ يې ورته وويل ) لکه لنګې غواوې لويشل .

 پنجابی اجنټان د آی-اس-آی ايله جاريو د ناولو قرون وسطايي طالبانو لښکرو ته چې په پاکستان او افغانستان کې د افغانانو په وژنه بوخت دي ، د ملی مقاومت او آزادي بښونکی نهضت نوم ورکوي . مونږ د پنجاب له تالي څټو پوښتنه کوو چې تاسو ولی د سميع الحق پاکستانی مقاومت ته ملی مقاومت واياست ؟ په ځانګړي توګه د ګوتو په شمار چپ نما بنسټ پال بايد د لرې پښتونخوا د پښتون ژغورنې د غورځنګ له چيغو او واويلاؤ وشرميږی کوم چې د آی-اس-آی او طالبانو« ملی مقاومت » په ګډه توطئه کې هره ورځ په خپلو وينو لامبي .

که طالبان ځانونه افغانان بولی چې البته دی خو مونږ له دې پاکستانی افغانانو پوښتنه کوو چې :« که طالبانو اسامه بن لادن له افغانستانه ايستلی وای ، آيا  «اشغال» به صورت موندلای وای ؟

نو که « اشغال » ته طالبانو په لوی لاس زمينه مساعده کړي وي ، نو بيا خو طالبان نه يواځې ملی مقاومت نه شی بلل کيدای او نه يواځې د پاکستان ګوډاکيان دی ، بلکې د « اشغال » ګوډاکيان هم دي.

ځه ! د پاکستان ، افغان مدافعين  دې د آی-اس-آی په ځای دې پوښتنې ته ځواب ووايي چې :  د امريکايي «اشغال» د مخه د آی-اس-آی او طالبانو په خدايي کې پر افغانستان څه تيريدل ؟ خارجيانو د کابل په غازی ستوديوم کی لاسونه پرې کول ؟ او ښځې يې په ګوليو ويشتی او که د آی-اس-آی طالبی نوکرانو ؟ زمونږ موزيمونه خارجيانو چور او تباه او په بمونو والوزول او که جهادی غلو او طالبی ځناورو ؟  نن که افغانستان يو فاسد او بی کفايته حکومت لري ، لوټماران او غله حکومت کوی دا غله ، په پاکستان کی روزل شوی جهاديان د پاکستان تحفه ده که د بل چا ؟

 مولانا سميع الحق د طالبانو پلار ويل چې د طالبانو تحريک دده تر رهبری لاندې تشکيل شوی دی او طالبان يې خپل بچی بلل او په افغانستان کې يې جهاد ته هڅول . آيا سميع الحق هم د افغانستان د آزدی او استقلال له غمه  همداسې خوب نه درلود ، لکه زمونږ ځينې تش په نامه چپي بنيادګر چې خوبونه نه لري ؟ د ښي اړخه بنيادګر ملا سميع الحق بچيان طالبان د کين اړخو بنسټ پالو د پاره « ملی مقاومت » دي . ښۍ او کيڼه بنسټ پالنه يو بل ته لکه د يوې مور زامن ورته دي .

 کله چې د اسامه ژوند په افغانستان کې د ګواښ سره مخامخ شو ، چا په آيبټ آباد کې پناه ورکړه ؟  مولانا سميع الحق ، آی-اس-آی که امريکا ؟  «سور انقلابی» دې انجام ته څه وايي ؟

زه نپوهيږم چې د پنجاب ذليل او ټيټ اجنټان د مظلوم افغانستان څخه څه غواړئ ؟

آ ها ، پخوا پاکستانی کنچنيو «احمق» امريکايان  او اروپايان د افغانستان او هند پر ضد استعمالول او اوس هغه احمقان هوښيار شوي دي او په افغانستان کې د خپلو ګناهونو جبران کول غواړي . خو له پاکستانه زيات د پاکستان جهادی – طالبی نوکران او د حيرانتيا سره ، ځينې چپ بنسټ پال ، سرونه شکوي ، چې ولی د زمان رټ ( څرخ ) د پاکستان خلاف د افغانستان په ګټه واوښت .

پرمټخواره ( د آی-اس-آی اجنټان ) بايد پوه شی چې امريکا د افغانستان له وينو نه ده بډايه شوي ، دا پاکستان دی چې د افغانانو د وينو او سرونو او د افغانستان د سوځولو او تباه کولو په قيمت بډای شوی دی .

پرمټخواره بايد وپوهيږی چې افغانستان سره د پاکستان د دښمنۍ په اړه چا کوم خوب نه دی ليدلی ، بلکې پاکستان عملا د افغانستان د تباهی هڅې کوي . دا د پاکستان د واکمن ضياءالحق خبره ده چې : « کابل بايد ورو ورو د اور په جهنم بدل کړو » . د پنجاب نوکران د پاکستان دې بربنډې دښمنۍ ته څه ډول پرتوګ ګنډي ؟ او د افغانستان سره د پنجاب دښمني څنګه پر بل چا تاوانوي ؟

 ظالمانو !  د افغانستان د مظلومو او د پاکستان او طالبانو له خوا د تحميل شوی خونړۍ جګړې له ستړو خلکو هم نه شرميږئ ؟ زمونږ له بې اسرې يتيمانو او بورو ميندو هم حياء نه درځي ؟ او د پاکستان په غم کې ياست ، غواړئ پر پاکستان پردې واچوئ او ولس د خپل اصلی دښمن پاکستان پر ځای د نړی د زبر ځواک سره مخامخ کړئ ؟ افغان ملت خپل خونی دښمن پيژندلی دی ، هسې خواري کوئ . افغانان پوهيږي چې د پاکستان سړيخور رژيم  د افغانستان لومړی درجه دښمن  او د ايران فاشيستی آخوندي رژيم زمونږ د خلکو دوهمه درجه دښمن دی . دا دواړه رژيمونه بيلې خوشبينۍ او بدبينۍ په سيمه او نړئ کې د شرارت رښتيني مرکزونه دي . پاکستان او ايران پر افغانستان سربېره په يمن کې د اسلام تر نوم لاندې د يمني مسلمانانو وينې تويوی .

 مونږ په نړئ کې نور دښمنان نه لرو، ممکن مخالفين او علاقمندان ولرو ، خو څرګنده دښمنی مونږ سره او د پاکستان او ايران د خلکو سره د پاکستان او ايران د لعنتي رژيمونو له خوا کيږي .

افغانان به يوه شيبه ددې خونخورو رژيمونو پرته د دوو وروڼو او دوستو خلکو سره د خپلو انسانی اړيکو د رغولو په هکله ترديد ته ځای پرې نږدي . خو زمونږ د خلکو زړونه به هغه وخت يخ شی چې د پاکستان سړيخواره نظامی واکمنی او د ايران فاشيستی آخوندي واکمنی په ګونډو شي او د خپلو خلکو تر پښو لاندې غوبل شی ، و به ګورو چې پاکستانی او ايرانی اجنټان به هغه وخت بيا کومی بابولالې وايي ؟

خو پنجابی نوکران بايد په دې خبره پوه شي چې د افغانانو وينې اوبه نه وې چې پنجابی واکمنو په دومره بی باکی سره تويې کړې . دوی زمونږ په وينو لړلی ګيدړ ( پنجاب ) د افغانانو له انتقامه په دې اوتو بوتو خلاصولای نه شي . پای   ۱۶/۱۱/۲۰۱۸

 

اړتيا، تړلتيا او خارجي ضد کرکه

حکيم روان

دريمه برخه

بيلې شکه زمونږ هيواد او خلک د نورو مرستو ته اړتيا لری ، مونږ د نورو مرستی منو او د بی آلايشانه انسانی مرستو مننه کوو ، خو اړتيا او تړلتيا يو له بله توپير لری . تاريخ او افغان ملت ټول هغه ګوندونه او تنظيمونه محکوموی چې د پردو د موخو ، په واک کی د پاتې کيدو او متمول کيدو د پاره د خپلو وروڼو وينی تويوی .
تاريخ په وارو وارو تيری کوونکو ، مداخله ګرو او د هغو مزدورانو ته دا درس ورکړی دی چې افغانان لوږه ، بربنډتوب ، ناروغتيا او مرګ منی خو غلامی ، مرئيتوب او تړلتيا نه منی . د پيړيو په اوږدو کی دې ځلاند حقيقت تر اوسه د پاکستانی سړيخورو او ايرانی فاشيستی آخوندانو او د پاکستان او ايران د ذليلو نوکرانو بی مغزو ککرو ته نفوذ نه دی کړی .
تر ننه د انترناسيوناليستی او اسلامی اخوت له شعارونو څخه ، ناپاکو هيلو او موخو ته د رسيدو د پاره ګټه پورته شوه ، نن بيا د دموکراسی څخه هر نااهل ، دوه مخی ، غل او جاسوس سوء استفاده کوی . بربنډ غله ، قاتلين او جنايتکاران د دموکراسی تر شعار لاندی د خپل شخصی اقتدار او ملوک الطوايفی واکمنی له پاره مرکزی حکومت چې د دوی د ناپاکو موخو مخه نيسی ګواښي . په ښکاره اساسی قانون نه منی . يو بی سواده اوباش د پيسو په زور د ولسی جرګې د لومړی مرستيال پست اجاره کوی . د دموکراسی تر شعار لاندې عامه ملکيتونه ، د خلکو ځمکې او کورونه غصب کيږی . زورواکی ، بی خدايه جهادی قوماندانان کلی له خلکو خالی کوی او په شتو يې خيټې اچوی . يو زورواکی او قاتل والی د ولسمشر فرمان نه منی . زمونږ د غميزې اصلی عاملين دغه په پردو پورې تړلی فرعونيان ، پردی پالی ګوندونه او تنظيمونه دی . په ژوره خواشينۍ سره بايد ووايو چې يو شمېر تش په نامه روشنفکران ، د دوکتور ، پروفيسور ، پوهاند ، استاد ، ليکوال او ژورناليست تر نامه لاندې د همدغو فرعونيانو په چوپړ کی دی .
په داسی حال کی چې هيواد مو څلويښت کلنی تباه کوونکی جګړی ځپلی وو ، په ځانګړی توګه د جهادی او طالبی واکمنيو له لاسه هيواد په سينه پروت وو او د نړيوالی تروريستی شبکې القاعدې د شيطانی بازيو او آسونو د ځغلولو په ميدان تبديل شوی وو ، افغانستان د تروريسم د مور پاکستان، آخوندی فاشيسم او ددې دواړو د نوکرانو او القاعدې د نړلوالی تروريستی شبکی د شر نه د خلاصون له پاره او همدارنګه د هيواد د بيرته په پښو اودريدو او د دولتی بنسټونو د بيا را جوړيدو له پاره ، نړيوالو مرستو ته لکه اکسيجن اړتيا درلوده . د دې انکار نه منونکو حقايقو سره سره ، نن يو شمېر کسان افغانستان «اشغال» بولی او په بی شرمۍ سره طالبی وحشت ته د آزادی بښونکی غورځنګ نوم ورکوی . هغه طالبی غورځنګ چې توغونه به يې د آی – اس آی بدنام او خونخوار استازی کرنيل امام په اوږو ګرځول . هغه طالبی غورځنګ چې د پراخې نړۍ له منځه يواځې درو تروريست پلوه هيوادونو ، پاکستان ، سعودی عربستان او عربی اماراتو په رسميت پيژانده . هغه طالبی وحشت چې افغان ميرمنې به يې سنګساورلې ، هغه چې افغان ولس يې په جبر او وحشت سره له وادونو او اخترونو محروم کړ ، هغه طالبی وحشت چې د خلکو د ماشومو اولادونو د ډوډي ، کاليو ، دوا او تعليم په اړه يې مسؤليت نه پيژانده او د هيوادوالو لاسونه به يې پرې کول . دا ښاغلی زړه بګنونکی طالبی وحشت او دهشت هيروي، خو طالب دښمنه ، تروريست ضد ، انسانی اړخ په کاڼو ولی او بيا دې پرېوتو ته د وطن پالنې نوم ورکوي .
مونږ ټول افغان او ټوله نړی تر ننه د تروريست پاکستان ، آخوندی-فاشيستی ايران او روسی پراختيا غوښتونکو د پټو او ښکاره مداخلو شاهدان يو . يواځې زمونږ د اتل ولس د پاره نه ، بلکې د هر چا د پاره د داسی لوی شر څخه په يواځې توګه خلاصيدل ستونزمن دی . په افغانستان کی د امريکا د متحده ايالاتو او د هغوی د متحدينو ګډې هڅی د خپلو تېرو تېروتنو د جبران او زمونږ په هيواد کی د سولی او امن د اعادې اوپر نړيوال تروريسم د غلبی له پاره ، د نړيوالو همکاريو يوه روښانه نمونه ده . دې همکاری ته افغانستان له هر چا زياته اړتيا لری ، ځکه مونږ د نړيوال تروريستی ښامار په خوله کی واقع يو .
افغانان اړتيا لری ، خود اړتيا له پاره تړلتيا نه منی . په داسی حال کی چې په نړۍ کی داسی هيواد نه شته چې د خپل ګڼ اړخيز ژوند د مختلفو برخو نه په يوه برخه کی د نورو سره اړيکو او د نورو مرستې ته اړتيا ونه لری . افغانستان څلويښت کلنې خونړۍ جګړې ځپلی هيواد دی ، د سپتامبرد ۱۱ د خونړی تروريستی بريد ور آخوا زمونږ هيواد د پاکستانی طالبی ناتار لاندې په سينه ښوئيدو . د هيواد ټول بنسټيز جوړښتونه د خدای او اسلام په نوم وران او ويجاړ وو ، افغانی ټولنه د خپل ژوند له طبيعی مسيره وتلی وه . ټول هيواد يوې پراخې او بی پايه هديرې ته ورته وو ، دهيواد په رګونو کی وينې وچی وې . ټولنه د ځنکدن په حال کی وه . بنسټ پالنی افغانيت پايمال کړی وو ، افغان پت منې ميرمنی په وحشيانه توګه په عام محضر کی د کوتکو او توپکو نښه کيدې او سنګساريدلې . پوښتنه پیداکيږي چې له جهادی-طالبی وحشت د مخه په دې هيواد کې اسلام نه وو، چې دا ناوړه انسانی ضد او شرميدلی اعمال تر سره شول . طالبی وحشت سره له دې چې له هيواده شړل شوی او د هغه د واکمنی توره او بويناکه ، منحوسه دوره پای ته رسيدلی ده ، خو تر اوسه د افغان وژنې او افغان ميرمنو له برخليکه خپل ککړ لاسونه نه آخلی . پاکستان تر دې دمه د نړيوالو له حماقت او خپل آسيايی شيطنت څخه په استفادې سره په ډاګه د تروريستی وحشت تر شا ولاړ دی . خو زمونږ د خلکو بی ساری ميړانی او مقاومت د نړيوالو په مرسته سره وکولای شو چې د اسلام د سپيڅلی دين تر نقاب لاندې د طالبی وحشت او جهادی ملوک الطوايفی په ويڼو لړلی او منحوسې څيرې او د هغوی د خارجی ملاتړو شيطان پاکستان او آخوندی خونخوارانو تيری کوونکی ماهيت نړيوالو ته بربنډې کړي ، که څه هم تر اوسه مقاومت کوي ، خو د بی مهاره واکمنی مخه يې نيول شوی او د زياتيدونکی انزوا او تجريد پروسه يې په ژوريدو ده .
نوکر طالبان او ټپوس جهاديان ورځ تر بلی خلک پيژني . د هرات د امير ملوک الطوايفی ، د کندهار د بلدوزر شيرزی او پادشاه خان ځدران پاچاهی ، د دوستم خپلسری د درواغو او چور مارشال فهيم او حاجی قدير واکمنی، د مزار د والی عطامحمد نور امپراطوری يو په بل پسی له منځه ولاړی . پر نامسؤلو وسله والو جنکسالارانو بريدونه ، په دی ډول هيواد ګام په ګام د سولې او امن پر خوا خوځيږی . افغانستان د سختو اړتياؤ سره سره تړلتيا نه ده منلی . ټول به خبر وی چې د حامد کرزی د واکمنی په مهال کله چې روسانو د اکرائن د کريميا جزيره د خپل قلمرو برخه وګرځوله ، امريکا او د هغو متحدينو د روسيې عمل تقبيح او محکوم کړ ، خو افغان دولت د روسيې د اقدام ملاتړ وکړ ، دلته ددې اقدام په ښو او بدو نه غږيږو ، خو ددې حقيقت بيان اړين ښکاری چې له نيکه مرغه ، تر دې وروسته افغانستان د نړی د آزادو او دموکراتيکو هيوادونو د پراخې کورنی د مساوی او برابرغړيتوب وياړ لري .
همدارنګه دا څو کاله په مسکو کی د افغان سولې په اړه غونډو ته امريکا او ناټو خپل استازی نه ورليږل ، خو افغان دولت د خپلو ملی ګټو پر بنسټ په دی غونډو کی ګډون کاوه .
زمونږ هيواد د تړلتيا په مهال يوې ټاکلی کتګوری هيوادونو په رسميت پيژاند ، خو نن يې د نړی پرې اکثريت هيوادونه په رسميت پيژنی . که افغان حکومت د ځينو د ادعا سره سم د امريکا لاسپوڅی وای ، نو حد اقل د امريکا مخالفينو لکه روسيه ، ايران ، چين او نورو خو به په رسميت نه پيژاند ؟ له نېکه مرغه د افغانستان آزادی پر هغو آزاديو متکی ده ، د کومو په لاره کې چې زمونږ د هيواد مبارزين سياه چالونو ته لويدلی وو، د توپونو خولو ته تړل شوی او دارونو ته ختلی وو . زمونږ په هيواد کې د بيان ، د مطبوعاتو او انتخاب آزادی ، د تحصيل او سفر آزادی او ورته نورې لاس ته راوړنې د لمر په شان ځليدونکی واقعيتونه دي چې د دښمنانو سترګې ړندوي . افغانستان د آزادۍ او دموکراسۍ په نه راګرځيدونکی مسير کې بلا واټن طی کړی دی . آزاد افغانان اړتيا منی ، مونږ نړيوالو مرستو ته اړ يو، خو تړلتيا نه منی .
زمونږ د هيواد اردو، پليس ، امنيتی ارګانونه د طالبی او جهادی وطن پلورونکو او د هغو د ناولو بادارانو د ګډې توطيې په پايله کی له منځه ولاړل ، طالبی او جهادی نوکرانو پاکستان ته دومره جرأت ورکړی وو چې په ډاګه به يې ويل چې د افغان امنيتی ارګانو مسؤلين بايد د پنجابی وحشی سپيو په مشوره وټاکل شی .
نن تاريخی افغانستان د يوې مستقلی افغانی وطنپالونکی اردو د تشکيل او قوام پړاوونه وهی . پوليس او امنيتی ارګانونه يې په خپلو پښو د اودريدو او د خودکفايي پر خوا لومړنی خو غښتلی ګامونه آخلی . هغه وخت چې روسی پوځونه په افغانستان کی وو ، جهادی لنډغرو به لاپي شاپې کولې چې که روسی پوځونه ووځي ، مونږ به په هماغه ورځ د نجيب الله حکومت نسکور او په کابل کې به جهادی واکمنی اعلان کړو . نن طالبان او د هغو ملاتړي ډوزې ولی چې که امريکا نه وي ، طالبان به په يوه ورځ کې افغان حکومت راوپرزوي . دا دی اوس د ۱۲۰ زرو امريکايي پوځونو څخه ټول ټال يواځې ۱۸ زره باندينی ځواکونه پاتې دي او له ځينو استثناتو پرته، يواځې د مشورو په نقش کې محدود دی ، خو طالبانو د څلورو کالو په موده کې د يوه ولايت مرکز ونه نيول شو . ټول مهم ښارونه او ستراتژيکې لارې او ګودرونه د دولتی حاکميت په سيوره کې دي . هيواد مو پر تجارت باندې د پاکستان شيطانی آغيز ته د پای ټکی کښېښود ، بحر ته مو لار د شاه بهار بندر له لارې پرانستل شوه او ډیرې نوری بديلې لارې او دهليزونه خلاص شول .دا او دې ته د ورته پروسو وده او بشپړتيا په تشو خبرو نه کيږي . يواځې د هيواد د امنيتی ارګانونو د کالنی مالی تأمين وجه ( ۶ ) شپږ مليارده ډالرو ته رسي ، په داسی حال کې چې هيواد کالنی ناخالص عايدات له درو مليارد دالرو زيات نه دي . د تشو خبرو پهلوانان يواځې د اردو او امنيتی ارګانونو مالی وجهی د نړيوال ائتلاف او په سر کی د امريکا د متحده ايالاتو له مرستو غير له کومه کوي ؟ طالبی واکمنی د سعودیانو او شيخانو او بين المللی تروريستی شبکو په مرستو چليده ، خو طالب – مجاهد پلوه «روشنفکران» افغان حکومت ، افغان اردو ، افغان امنيتی ارګانونه مزدور بولی او طالبان خپلواک ، للعجب ! زمونږ ملی اردو چې د هيواد او خلکو په دفاع کې د آی-اس-آی د لښکرو او ايله جاريو په وړاندې سرونه ورکوي ، د خپلو بی مسؤليته « روڼ آندو » له خوا مزدور بلل کيږی . د وطن مور دې په دې نااهلو زامنو بوره شي !
جګړې او جهادی – طالبی ترور افغانستان په اقتصادی لحاظ فلج کړی دی . د تروريسم پرضد د نړيوال ائتلاف پر خلاف د پروپاګندو نهايي پايله حد اکثر د طالبانو( د منځنيو پيړيو د وحشت د شرميدلو استازو) بيا واکمنی او د طالبانو بيا واکمنی د دوهم ځل له پاره له دفاعی او امنيتی ځواکونو څخه د افغانستان بيا محرومول او حد اقل په حاکميت کې د جهادی لوټمارانو د عمر اوږديدل دي . دا هغه څه دی چې پاکستانی او ايرانی مزدوران د هغې په لټه کې دي . ( نور بيا ) ۱۶/۱۱-۲۰۱۸

 

 

ددارالانشأ د ډاډګیرنې پیغام

دافغانستان دملي پرمختګ ګوند

په ډیره خواشینۍ سره مو خبر تر لاسه کړ چى دهیواد ، خلکو ، سولې دښمنانو اوګوډاګیانو نن د دوشنبې په ورځ په کابل کى د یوه تروریستي  اوغلچکي برید په کولو سره زموږ یو شمېر بیګناه اوغریب هیوادوال ټپيان او  په شهادت ورسول  .

دا ډول تروریستي بریدونه د افغانانو روحیه ،ملي یووالې اودسولې هڅې نشي کمزوری کولای ۔

د افغانستان دملي پرمختګ ګوند  دارالانشأ دا برید  په کلکو الفاظو سره غندي  او د جنګ له ښکېلو غاړو غواړي چى د سولې  اومذاکرې مېز ته کښېني او له افغان وژنې لاس واخلي.

دافغانستان دملی پرمختګ گوند دارالانشأپه پېښه کى د شهیدانو لپاره د لوې خدای ج له درباره جنت الفردوس او ټپیانو ته د عاجلې شفاء غوښتنه او کورنیو ته ېى د تسلیت مراتب وړاندي کوي .

دافغانستان دملي پرمختګ ګوند دارلانشأ

سوله حياتی اړتيا ده

حکيم روان

 د جګړې څلويښت کلنې غميزې ګران هيواد افغانستان ته داسې زيانونه واړول چې تر پيړيو به ددې جګړې د اور او لوګيو ، تباهيو ، وژنو او وينو ، بګنوونکی ياد په ذهنونو کې پاتې وي او د ټولنيز ژوند په ټولو اړخونو به يې شوم سيورۍ پروت وي .

افغانستان يوې تلپاتې سولې ته اړتيا لري چې د ټولنې د پرلپسې او هر اړخيزې ودې له پاره مختلف ډګرونه پرانيزي . تلپاتې سوله هغه وخت ممکنه ده چې سوله د خلکو له پاره آزادي ، حقوقی برابری ، ورورولي ، اقتصادی بسيا او معنوی بډاينه د ځانه سره په ارمغان راوړي . که د خلکو آزادي سلب شی او حقوق يې پايمال شي ، خلک د خپلو آزاديو او حقوقو د تر لاسه کولو له پاره د غاصب  پرضد اقدام کوي او په طبيعی توګه سوله له منځه ځي .

 مونږ طالبی سوله ، امن او ارامی د وحشت ، بربريت ، ويرې اچونې ، کرکې ، جهالت او طالبی واکمنۍ په بيه نه غواړو . داسې سوله په حقيقت کې د يوه بل پيليدونکی جنګ سريزه ده . هر افغان شاهد دی چې نننۍ انډوخر ، جګړې او تباهۍ د طالبی واکمنی پايله ده .

سوله د ټولنې دايمی اړتيا ده ، خو سوله په واکمنو لاسو ساتل کيږی او د سولې د ساتلو د پاره د واک  وړ استعمال په پوهه پورې اړه لري . هغه څوک سوله ساتلی شي ، چې په واک پورې د تړلو مسألو د حل پوهه او توان ولري .

د جنګ دوام د څو جهادی غلو، د آی-اس-آی د څو نوکرو طالبانو او د جنګ د تمويلوونکو خارجی ملاتړو په ګټه ، خو افغان ملت ته ملاماتوونکي او جبران نه منونکي زيانونه رسوي .

زمونږ د ټولنې سوله دوو فاکتورونو چې دواړه خارجی ملاتړ لري ، برمته کړي ده .

۱- طالبان

۲- چورګر مجاهدين يا جنګسالاران

طالبان

–  د طالبانو سره د سولې لومړنۍ ګام د طالبانو او افغان حکومت ترمنځ مستقيمې خبرې آترې دي . دواړه خواوې بايد په دې باور خبرې آترې پیل کړی چې د کړکېچ څخه د وتو يواځينی الترناتيف خبرې آترې دی . دواړه خواوې بايد ياد ولري، څو پورې چې زور غږيږي ، انسانيت او عقل خاموش پاتې کيږي . زور غواړي  ناروا ، تيری ، خشونت او بدمرغۍ ته توجيه پيدا کړي ، خو عقل بيا منطق استدلال ، انسانيت ، پوهې ، عدالت ، آزادی او نيکمرغي ته لار پرانيزي .

– خبرې آترې بايد د افغانی دود او دستور سره سم د متقابل درناوی او باور په فضا کې پيل شی او موخه يې افغان ولس او افغان هيواد ته د سولې او امن راګرځول وي . دواړه خواوې بايد سولې ته رسيدل ګډه بريا وبولي .

– خبرې آترې يا مذاکرات هغه وخت ادامه موندلای شي چې د توپک خوله بنده شی . ( اوربند )

– د خبرو آترو خواوې بايد  د خبرو آترو د دوام اصل ته درناوی وکړي . د خبرو آترو لارې معمولا له لوړو، ژورو او کږليچونو تيريږي . د خبرو آترو دوام او پر خبرو آترو ټينګار سولې ته د ژمنتيا اصل دی .

– د جګړې دواړې خواوې بايد د خلکو حقوقو او آزاديو ته درناوی وکړي . په افغانستان کې واکمنی د افغانستان د اساسی قانون له مخې په خلکو پورې اړه لري . مانا دا چې د جنګ اړخونه په واک پورې تړلی مسألې بايد د خلکو په اراده پورې تړلی وبولي . ( انتخابات )

– د هيواد د سياسی نظام او د افغانستان د اساسی قانون په اړه د جګړې خواوې د بحث حق نه لري ، په دې مواردو کې د بحث صلاحيت يواځې د افغانستان په خلکو پورې اړه لري . ( لويه جرګه ، ريفراندوم )

– طالبان بايد خپل جنګی تشکيلات ړنګ ، وسلې او مهمات د هيواد امنيتی ځواکونو ته تسليم او د جنګی تروريستی ډلو ( القاعده ، پاکستانی سلګونه تروريستی شبکې ) سره خپل اړيکی پرې کړي او د هيواد د اساسی قانون په سيوره کې د هيواد د سياسی ژوند برخه وګرځي .

– د طالبانو د مشرانو د امنيت او مصؤنيت مسألې بايد د خبرو اترو د اجنداء جز وي . افغان دولت د طالب مشرانو د اسايش او سياسی فعاليت د پاره د مصؤن چاپيريال ذمه وار دی .

چورګر مجاهدين او جنګسالاران

–  چورګر مجاهدين د جګړي پر اور تيل پاشی . ددې له پاره چې اوبه خړې وي او دوی پکې خپل ماهيان ونيسی . د مجاهدينو داړه مارې ډلې د سولې او امن له راتګه او دغنيمت شوو مليونونو او ملياردونو ، ډله ايزو وژنو ( د دشت ليلی فجايع ) د حساب او کتاب له ورځې ويره لري . ځکه خو د سولی د تأمين په پروسه کی بايد ددې عنصر ورانوونکی رول له نظره ونه غورځي .

– د سولی په راتګ سره د خلکو پر ازاديو او حقوقو د څو بی هويته ډلو او بی ايمانه زورواکو د تيريو او ګواښونو چاپيريال له منځه ځی . له دې امله ددې ډلو فعاليت بايد تر جدی نظارت لاندې ونيول شی .

– د سولی د راتګ او يقينی کيدو له پاره بايد په واکمنۍ کې د اسلامی جمعيت او نظار شورا انحصاری نقش ته د پای ټکی کښېښودل شی .

– ددې ډلو نقش له دې امله هم ډير ګواښونکی دی چې واکمنی له د ننه څخه پاشلی يا حد اقل داسې پيښو ته لمن وهلی شی چې د سولی پر پروسه د خلکو باور ته زيان ورسوي .

–  په واکمنی کې ددې ډلو بی انډوله برخه  ، په پراخ فساد او غصب کې ددې ډلو بيساری لاس د خلکو او واکمنی تر منځ د واټن او بيلتون لامل ګرځی او د سولې له پاره د واکمن نظام صلاحيت او د حکومت له خوا د خدماتو د وړاندې کولو وړتيا تر پوښتنې لاندې راولي .