د لوی افغانستان دخپلواکۍ ویاړلي غورځنګ ته وځلــــیږه

د لوی افغانستان دخپلواکۍ ویاړلي غورځنګ ته

وځلــــیږه
د ماذیګــر د لمـر لـویــدلــو وړانــګـې وځـلـیـږه
د لـر ګـودر د زیــــړو ګــلـو څـانـګـې وځـلـیـږه
نه دې په ژوند خواته نږدې شومه نه ته راغللې
تنکۍ غوټۍ  د ګل  په څانګۍ څانـګۍ  وځلـیـږه
ما نه  هـمـت  د مارګـلې  د پــولـو بـل اخیـستی
ما نـه ډیـورنـډ وړي  د فخـر پانګـې  وځـلــیـږه
زما ملت د خپل وجود په لر او برکې ورک دی
د لر او بر له وجود  وړانـدې دانګې  وځـلـیـږه
زه په تورتم کې ستاپه لوردرځم چې تـته نه شې
د خـپلواکۍ د ګلـو څانـګې وړانـګې  وځـلـیـږه
د خـدمـتګار د  سبا سترګې د نـفاق  له وریځـو
سرکړه راپـورتـه یـوځل دانګې وانګې وځلـیږه

هغوي چې تر څلوېښت کالو زيات عمر لري

عظم الدين عالمي

 پوهيږي چې د 1357 لمريز کال د ثور د مياشتې تر پاڅون وروسته د افغانستان له گوټ گوټ څخه د خلکو پر جرگو سربيره, د چترال په شمول د ټولې پښتونخوا له سيمو څخه پرلپسې د خلکو د استازو جرگې کا بل ته راتللې او له نورمحمد تره کي سره يې کتنې کولې.

دلته د بيلگې په توگه, د پښتونخوا د باجوړ له چارمنگ څخه راغلو پوهانو, ديني عالمانو او مشرانو ته, د سلام خانې په ماڼۍ کې د نورمحمد تره کي د يوې اوږدې وينا ځينې برخې وړاندې کېږي. ددې وينا لوستنه, تاسې د پښتنو او بلوڅو سره, د نورمحمد تره کي په مشرۍ د هغه وخت د حکومت په اړيکو خبروي:

 نېټه: 1358 کال د چنگاښ څلورمه

گرانو عزيزانو!

ستړي مشئ. خداي مو راوله. واقعا ستاسې راتگ دلته ډېر په زړه پوري دی او موږ خوشحاله يو چې موږ دلته د خپلو وروڼو هرکلی کوو او دوي ته ښه راغلاست وايو. زموږ سترگې په دې ډېرې روښانه شوې چې تاسې مو له نږدې وليدئ او تاسې له نږدې موږ گورئ, موږ په دې ډېر خوشحاله يو چې موږ تاسې مخامخ وگورو او تاسې موږ ووينئ.

د ثور انقلاب د هغې ټولنې دپاره لار پرانيزي چې په هغې کې به ټول نيکمرغه وي. هيڅوک به بل څوک نه استثماروي, يعنې د هغه غوښې او وينې به بل څوک نه خوري. دلته به هر څوک کار کوي او د خپل کار زحمت به پخپله خوري, نه دا چې نور خلک يې په ډول ډول پلمو په ډول ډول بهانو ترې وتروي او دوي داسې خواروزار پريږدي لکه تر دا اوسه پورې چې په افغانستان کې رواج و.

موږ به وروسته تر دې قطعا اجازه ورنکړو او د افغانستان خلکو دا په ټينگه پتيلې ده چې نور به ظالمان نور به هغه ليوان په خپل منځ کې نه پريږدي چې دوي يې خواروزار کړي وو او تل د دوي د بدبختۍ موجب شوي وو. موږ اوس په دې يوه کال يا په دې څوارلسو مياشتو کې واقعا د داسې ټولنې بنسټونه ايښي دي او نور يې هم ږدو او د افغانستان خلک په ډېره ميړانه سره د خپلې نوې ټولنې جوړونه پر مخ بيايي. دوي ته په دې کار کې ډېر برياليتوبونه ورپه برخه دي ځکه چې دوي لاسونه سره ورکړي دي.

زه تاسې عزيزانو ته ځکه دا وايم چې افغانستان ستاسې خپله خاوره ده او تاسې ددې خاورې ياست. زه چې افغانستان يادوم مقصد مې تاسې ټول ياست او ستاسې ټوله نيکمرغي په دې خاورې پورې تړلې ده. ستاسې بدمرغي يا خداي نه خواسته بدبختي زموږ په بدبختۍ پورې تړلې ده. زموږ او ستاسې هر څه سره شريک دي. موږ تاسې ته په دې ځاي کې په ډېره خوښۍ سره هرکلی وايو او بيا هم درته هرکلی وايو.

تاسې گورئ چې موږ څه کارونه کوو, دلته يو بل ستر گام چې مو په دې وختو کې واخيسته هغه هم د ستاينې وړ دی. هغه واقعي سرشميرنه ده, سرشميرنه په افغانستان کې د لومړي ځل دپاره منځته راغله. دا سرشميرنه به واقعا موږ ته دا معلومه کړي چې په افغانستان کې څومره کسان اوسيږي, څومره سپين ږيري دي, څومره واړه دي, څومره ځوانان دي, دا به ټول راته معلوم کړي او موږ به خپل اينده پلانونه او خپل اينده فعاليتونه ددغې سرشميرنې په اساس ترتيبوو او مخ په وړاندې به ځو.

د ثور ستر انقلاب دوښمنان لکه پخوا چې مو وويل ولاړل نورو ځايونو ته, له هغه ځايه تيږې راولي, له هغه ځاي څخه کارتوس راولي, له هغه ځاي څخه زموږ پر ضد مبارزه کوي. مگر هلته دا محض خوشې چټي هلې ځلې دي چې دوي يې کوي او موږ وايو چې د افغانستان خلک دا ډېر لوي سيند دی واقعا دا سيند ددغه شان سپيو په خوله نه مرداريږي. زموږ وسلوال پوځ د خپل وطن د خپل هيواد هره لويشت خاوره په ښه ميړانه ساتي له هرې خوا چې تجاوز پرې وشي هغه په شا تمبوي او بايد په شا يې وتمبوي. وسلوال پوځ د افغانستان د خلکو يوه وړوکې برخه ده, مگر دا برخه ددوي زامن دي او ددوي په امر باندې حرکت کوي. وسلوال پوځ د افغانستان د ټولو خلکو وياړ دی او هغه څه کوي چې د خلکو ښيگڼه په کې وي. زموږ دولت هم تر دغسې فضا لاندې داسې کارونه کوي چې هغه واقعا په تاريخ کې بې ساري دي, پخوا مې هم ويلي و چې دا ډېر ستر کارونه دي, درانده کارونه دي. اوس په افغانستان کې د ځمکې ويش بشپړ شو. نور به په افغانستان کې داسې فيوډال داسې څوک نه وي چې هغه په زرگونه جريبه ځمکه ولري. زموږ زيارايستونکي خلک چې د يوې ټوټې ځمکې په ارمان وو, ارمانونه يې وختل, پوره شول. اوس دوي کولی شي چې ځمکه ولري, پخپله يې وکري, پخپله يې وريبي او پخپله يې وخوري. نور هغه نشته چې دا ارمان يې درلود چې کاشکې که موږ يوه لويشت ځمکه درلودی په هغې مو گوزاره کولی.

نو زموږ تقاضا له تاسې عزيزانو څخه همدغه ده چې راشئ تاسې زموږ خپل وجود ياست او دا وجود داسې دی لکه نوک او ورۍ. په دې ځمکو کې تاسې هم برخه لرئ. خداي مو راوله که يو کور راځئ که زر کوره راځئ, لس زره کوره راځئ موږ ځمکې درکوو او د ځمکې ټول وسايل هم درکوو, ميشته کوو مو, کومکونه درسره کوو, لکه زموږ خواږه ورونه راځئ, خداي مو راوله راسره اوسيږئ. تاسې چې بيا بيرته ځئ زما دغه پيغام ټولو پښتنو ته ورسوئ, ټولو پښتنو بلوڅو ته يې ورسوئ ورته وواياست چې د افغانستان د ځمکې ويش کې تاسې هم حقدار ياست, ستاسې حق بيخي درته ساتلی دی او دا حق به زموږ سره وي.

سود, د نغدو پيسو سود,گروي, سلم دا مو ټول لغوه کړل. دا په شريعت برابر کار و, زموږ جمعيت العلماء او د جهان حقيقي عالمانو ددې ملاتړ کړی دی. همدا ډول تاسې ته معلومه ده چې په دغه سيمه کې په تېره بيا په افغانستان کې د نجونو خرڅول دا داسې يو مباح او روا کار و او د شريعت محمدي څخه بالکل مخالف کار و او موږ وکړای شول دا بد عمل او د خداي د لارې مخالف عمل بند کړو. اوس څوک نه شي کولی چې خپل اولادونه په پيسو باندې وپلوري او يا دې ته زړه ښه کړي چې خپلې کوچنۍ نجونې په پيسو باندې خرڅې کړي او هغه خوارانې لکه غلامانې بل چاته ورکړي. دا کار په شريعت کې په قطعي ډول منع دی.

د کرايې ملايانو او د پيرنگيانو نورو گوډاگيانو په درواغو په موږ باندې تورونه ولگول. د هغوي د تورونو له جملې څخه يو دا و چې ويل يې دوي کافران دي او موږ ورته وايو چې دا ستاسو پرنگيان او ددوي گوډاگيان چې موږ ته کافران وايي دا دوي پخپله البته معلوم دي چې کافران دي. دلته خو قطعا د کفر خبره نشته او موږ د اسلام پيروان او موږ د زيارايستونکو مسلمانانو زامن يو او د زيارايستونکو مسلمانانو لپاره هغه خدمتونه کوو چې واقعا په تاريخ کې بې ساري دي. دوي دا دروغ هم تړي چې جوماتونه مو ړنگ کړي او خداي نه خواسته هغو ته مو اورونه اچولي دي. دا دی تاسې عزيزان دلته راغلي ياست, لکه چې څو څو ځلي مې نورو ته هم ويلي دي, تاسې هم وگورئ چې دلته په کابل کې کفر دی که اسلام دی. دلته خو اسلام دی, دلته خو شريعت دی, دلته خو اذانونه کېږي, دلته خو جوماتونه دي, دلته خو هر څه شته. اما پرنگيان او ددوي گوډاگيان دا له موږ سره ځکه نه مني چې دا ددوي پر گټه دي چې دلته پر موږ پورې تبليغ وکړي, زموږ پر ضد پروپاگند وکړي, موږ ته بد ووايي چې خلک راڅخه زړه توري کړي.

زموږ ځيني گاونډي هيوادونه يعنې د ايران متعصبين او د پاکستان مرتجع ټولنې زموږ انقلاب ته واقعا په ښه سترگه نه شي کتلاي او نه گوري, دا ځکه چې د دوي زيارايستونکو هم دغه ډول انقلاب ته زړه ښه کړی دی. د ايران متعصب شعيه گان دا خو بيخي زموږ پر ضد باندې دغسې راپاريدلي دي چې حتی دوي موږ ته اعلان د جهاد راکوي. د ايران زيارايستونکي زموږ ورونه دي, اما متعصب په رښتيا سره هغه متعصبين دي چې غواړي ټوله دنيا د دوي په رنگ شي او ټول شعيه شي او نور يې قطعا تر سترگو ښه نه ورځي.

پاکستان کې هم دا ځينې د پرنگيانو گوډاگيان چې هلته تښتيدلي دي او هلته متعصبې ټولنې دي, هغوي هم تاسې پيژنئ  چې د امپرياليزم لخوا يعني د سامراجيانو لخوا دوي لمسول کېږي, پيسې ورکول کېږي او د افغانستان پر ضد يې پروپاگند راخيستی دی. موږ ورته وايو چې د افغانستان خلک له دوي نه مخکې مسلمانان وو, اوس هم مسلمانان دي, اينده به هم ښه زيارايستونکي او ښه مسلمانان وي. دا د دوي خبرې ټولې د پرنگي په لمسه دي موږ ورباندې خاندو او د دوي په دغو تورونو لعنت وايو. موږ په تکرار سره دا ويلي دي چې زموږ د ثور ستر انقلاب د پښتنو او بلوڅو انقلاب دی, دوي پرې خورا خوشحاله دي, ددې انقلاب ملاتړ کوي. د پنجاب زيارايستونکي هم ددې انقلاب ملاتړ کوونکي دي او هم زموږ ورونه دي. د سند زيارايستونکي هم زموږ ورونه دي او د ټول عالم اسلام زيارايستونکي دا زموږ ورونه دي, موږ له هغوي سره بالکل وروري غواړو او وروري مو ورسره ده.

په هر کور کې په هر ټبر کې کله کله يو څه بې اتفاقي راشي, بيا سره ونپوهيږي د خولې يا لاس جنگ جگړه وکړي يا يو مرور شي. موږ وايو که څوک په رښتيا له موږ څخه مرور شوي وي او دوي په موږ نه دي  پوهيدلي او لدې ځايه نورو هيوادونو ته تښتيدلي يا تللي وي, نو موږ دوي ته عمومي بښنه اعلان کړه چې خپل هيواد او خپل کور ته راشي. دا کور ستاسې دی په درناوي به مو بيرته خپلو کورو ته وروليږو. نو زموږ دا عمومي بښنه د ټولو او ډېرو خلکو لخوا ښه استقبال شوه. ډېر کسان راغلل چې هغوي په زړه پاک وو او واقعا زيارايستونکي مسلمانان وو. زموږ دولت او زموږ گوند په دې وياړو چې موږ د افغانستان او ټولو منطقو د راويښولو لپاره او د دوي د سعادت لپاره لگيا يو کار کوو.

موږ له هر چا سره له ټولو هيوادو سره دوستي کول غواړو او موږ د دوستۍ لاس ورغزولی دی چې دوستي راسره وکړي او د دوي دا دوستي موږ مشروطه گڼو, مشروطه دا چې زموږ په داخلي چارو کې څوک مداخله ونه کړي او زموږ په کورنيو چارو کې لاس ونه وهي. زموږ خلک ونه لمسوي او زموږ خلک ونه ربړوي او ويې نه کړوي او پر موږ باندې حملې ونه کړي يرغلونه و نه کړي, که دا راسره کوي نو موږ هيڅ له دوي سره دوستان نه شو کيداي او که دوي زموږ په کورنيو چارو کې مداخله نه کوي نو موږ له هغوي سره دوستان يو او بالکل د ورونو غوندې ورسره ژوند کول غواړو. دا به هيڅ وخت چا ته اجازه ورنه کړو چې د افغانستان يوه لويشت خاوره بل څوک تصرف کړي يا دلته د بل چا په ساز باندې د بل چا په حکم باندې دلته کوم کار وشي. د افغانسنان خلک د افغانستان دولت د افغانستان د خلکو گوند به ډېر مستقل په ډېر وياړ مخ په وړاندې ځي او مستقل به وي, هيڅ وخت به د هيچا ساز ته ونه گډيږي. په موږ خپل ناپييلتوب او خپل استقلال ډېر گران دی. موږ دا ساتو, نه يواځي ساتو يې, بلکې دا تقويه کوو هم او ددې لپاره هر اړخيزې هلې ځلې کوو چې ټول خلک موږ په دې حيث وپيژني. په عمل کې هم دا وپيژني چې زموږ هيواد يو ناپييلی هيواد دی دا د هيچا تر اثر او د هيچا تر حکم لاندې نه دی. دلته په موږ ډول ډول دروغ ويل کېږي چې پلانکی هيواد دلته نفوذ لري پلانکی هيواد داسې دی. دا ټول د سامراجيانو درواغ دي, د امپرياليزم درواغ دي. موږ د افغانستان خلک تاسې ته پخپله معلومه ده چې څومره مبارزې مو د پرنگيانو او د دوي د گوډاگيانو پر ضد باندې پخوا کړي دي. په همدې ډول که څوک زموږ په هيواد کې مداخلې وکړي, بې ځايه يا پر ځاي, موږ قطعا هيڅ چاته اجازه نه ورکوو او هماغه جزاگانې به ورکوو لکه پخوا چې مو پرنگيانو ته ورکړي دي. يا دا اوس متعصبين يا مرتجعين چې کوښښ کوي زموږ په چارو کې لاس ووهي هغوي ته به هم هغسې جزا ورکړو لکه پرنگيانو ته مو چې ورکړه.

نو يو ځل بيا تاسې وروڼو ته ډاډگيرنه درکوم چې افغانستان پخپله مستقل او ناپييلی هيواد دی او دلته به داسې ټولنه جوړيږي چې په هغې کې د ټولو نيکمرغي او سعادت پروت وي.

 

چراهمسايگان ما وهمفکران افغانی انهادرپی برانداختن دولت کنوني اند؟

 

 

یک نظر افګنی سریع  بر حاکمیت های  سیاسی پنجاه سال اخیر در افغانستان نشان میدهد که هر ګاه  دولتی  بمیان آمده است  که  منافع ملی  سیاسی اقتصادی و مدني کشور را اساس خط مشی خود اعلام نموده و ګام های چندی در پیاده نمودن  آن برداشته است، همسایګان افغانستان، بخصوص پاکستان، بی درنګ دسته های مذهبی جنګی و تخریبکار را از سرحدهای خود به کشور ما فرستاده  و مانع عملی ساختن اندیشه های مترقی شده اند.

بد تر آنکه،   با این دسته های ویرانګر،  افراطی ترین جنګجویان  اسلام سیاسی  از اکناف دنیا  به میهن ما سرازیر شده  و افغانستان را بسان آشیانهٌ تروریزم مذهبی برای دنیا  معرفی نموده اند.

در دو سیرهجوم ابرقدرت ها، شوروی و امریکا  بر افغانستان، بهانه مبارزه با خطر ترور، اساس  تبلیغاتی و منطقی آنها بوده  واکنون هم  هست.

سوال  است، چرا در هر دو دور لشکر کشی برکشور ما ، پاکستان و قسمأ ایران  جنګجویان را تربیه و تجهیز نموده  و مصرانه در خدمت اسلام سیاسی میګذارند؟

ـ آیا همسایګان بمنظور رهايی از اشغال افغانستان یاری میرسانند؟  نه ! چون خود   ترور فرستاده اند و باعث ګردیده اند و بهانه داده اند تا  قدرتهای جهانی حمله ور شوند.

ـ آیا همسایګان را غم دین اسلام در کشور ما واداشته است  تا با تمام نیرو بکوشند،  دین اسلام را که ګویا در افغانستان در خطر قرار دارد،  نجات دهند؟

ـ و یا نفع هنګفت اقتصادي و سیاسی کشورهای شان ، بخصوص پاکستان  درخونریزی و بی ثباتی درافغانستان نهفته است؟

ـ لابد عاید تجارت  جنګ  در افغانستان برای پاکستان و دلالان فروش اسلحه  آنقدر بزرګ و اغواکننده است که  نمیتوانند دست  از مداخلات آشکار دشمنانهٌ خود  بردارند؟

ـ ویا، پاکستان کشور ما را ساحهٍ نفوذ  خود پنداشته  و حاضر نیست به  کسی ، حتی به هم پیمان  هفتاد سالهٌ خود، امریکا،  این ساحهٌ  تسلط را واګذار کند، و لذا منازعین امریکا را در خاک خود آماده میسازد، انتحاری را در مدارس خود پرورش میدهد و لوژستیک  جنګ چریکي را در مقابل ابر قدرتی  سازمان میدهد؟

‎ـ عجیبتراینکه، پاکستان و همفکرانش ، همانند ۲۸ سال ګذشته، برانداختن دولت افغانی را لازم و ملزوم اخراج خارجيان از افغانستان میشمارند.  بهانهٌ  خوب بمنظور سرنګونی دولتی که  فراتر از حلقه تاثیر آنها است !  اینجاست که تبلیغات زهرآګین،  فتوا های الحاد و صد ها توطهٌ تروریستي از بیرون و ایجاد ستون های مقاومت و ستیزه جویی را  بوسیلهٌ وابستګان خود از داخل کشور براه می اندازند  تا زمینهٌ سقوط دولت افغانی نافرمان بخود را  فراهم سازند.

 ـ  روشن است، آوانیکه دولت کنونی  و سیستم ایجاد شده  برهم خورد، هر اداره و حکومتی که جاګزین آن ګردد، باب دندان و همګرای بد خواهان افغانستان  خواهد بود.

در فرصتی که  حکمرانان جد ید برمسند قدرت  تسلط می یابند، هزاران تفنګ سالار  و قوم سالار بجان هم و بمال وناموس مردم بیدفاع افتیده، دوزخ وحشت و دهشت را برپا خواهند ساخت. آنګاه است که  جوی مناسب برای مداخلات بیشتر و ژرفتر بیګانګان بمیان خواهد آمد. تاریخ  ۲۸ سال قبل کشورما ګواه چنین سناریو است.

چه باید کرد؟  به انانیکه قلب شان آه ونالهٌ مردم  را میشنوند:

فعال شوید ! برپاخیزید ! انتظار عاطل  بسود دشمنان افغانستان است.

تبلیغات  آی اس آی و وابستګان آنها را افشا کنید، پشتیبان قوای مسلح کشور باشید.

آنانیکه با شعارها و پالیسی آی اس آی،  دولت افغانستان را در سال ۱۳۷۱ (۱۹۹۲)  شکست دادند، بدیل صلح و رفاه را به  شهروندان  به ارمغان نیاوردند، فقط توانستند برای خود قصر های مجلل و زندګی اشرافی در داخل وخارج  کشور مهیا سازند و بخاطرحفظ  دارايي های بغارت برده حاضرند به هر اهریمنی دست دهند، به هر پیمانه  أشوب وکشتار براه اندازند  تا بر اریکهٌ قدرت  قرار داشته  باشند.

 نګذارید سناریوی فاجعه ملی بار دیګر پیاده ساخته شود!

دولت را از مفسدان و استفاده جویان پاک سازید و بصوب ترقی و عدالت اجتماعی سمت دهید.  دولت افغاني را نیرومند سازید تا توان مقابله با مداخلات آشکار و پنهان بیګانګان و اخراج لشکر اجنبی را داشته، درتوقف تجارت  جنګ و انهدام مافیای مواد مخدر پیروز آید و در تامین آرامش و آباداني وطن  توانا باشد.

م. صافی.  ۵/۱۱/۱۳۹۸(۲۵/۰۱/۲۰۲۰).

د اوربند او تاؤتريخوالی د کمښت په هکله

 

جيلک اندازان

حکيم روان

له خړ ليست نه تور ليست ته د پاکستان د شامليدو احتمال ، د پاکستان د داخلی کړکېچ ورځنۍ ودې او پيچلتيا ، پر پنجابی واکمنانو رنګارنګ داخلی او خارجی فشارونو د طالبانو تانګی سست کړل او د سختدريځيو يخونه يې ور مات کړل . اوس طالبانو د افغان حکومت د ړنګيدو خيالونه پرايښې دي ، د وسله وال ځواک د تس نس کيدو خامی هيلې يې هيرې کړی دي ، د افغان حکومت سره د مخامخ خبرو له ردولو ډډه کوي ، په ډاګه د اسلامی امارت بيا را منځته کيدل محال بولی ، حتی د امريکايي ځواکونو د محدود حضور په اړه خبرې آترې کوي . د مجاهدينو په شان طالبان هم په خپلو منځو کې د مليونونو امريکايي ډالرو د وېش په درشل کې دي او هر څه د بدلون په حال کې ښکاري .

ځينې بې ضميره او بې شرمه ځان غوښتونکی، افغان ولسمشر تومتی کوي چې د آی-اس-آی او طالبانو له خوا د تاؤتريخوالی د کميدو د شيطانی طرحې پر وړاندې د اوربند متبادله طرحه وړاندې کوي او د ډاکتر غنی د اوربند طرحه د سولې په وړاندې پلمه بولي . دوی دا اصل هېروي چې د هر کار د پاره ټاکلی چاپيريال اړين دی . د سولې د مذاکراتو د پاره اوربند يو منل شوی اصل دی . تر هغو چې توپک غږ کوي ، د توپک او جنګ ضد ، د سولې او امن غږونه نه اوريدل کيږي د دې د پاره چې د سولې غږ واريدل شی ، بايد د توپک خوله بنده شي . دا د ډاکتر غنی خبره ده ، بی له شکه انسانی خبره ده او د ولس د زړه خبره ده . داسې فکر وکړئ چې طالبانو ځانمرګی بريد وکړ او په يوه جومات يا شفاخانه کې يې د وينو حمام جوړ کړ ، آيا دا خبر به د سولې د مذاکراتو پر ميز د سولې خبرې جنجالی نه کړي ؟ يا حکومتی ځواکونو د طالبانو په کوم مرکز چاپه ووهله او زيات شمېر طالبانو ته يې مرګ او ژوبله واړوله ، آيا دا به د سولې ميز ته پر ناستو طالبانو آغيز ونه کړي ؟ اوربند د متقابل باور د زياتيدو او سولې ته د مساعد چاپيريال سره مرسته کوي .

د ولسمشر په شرمو شرميدلی مخالفين ، دا د واک او د خلکو د بدمرغۍ په بيه د مليونی پانګو خاوندان او مصنوعی « رهبران » د دې پر ځای چې پر طالبانو غږ وکړي چې تاسو د جنګ د ادامې د پاره د تاؤتريخوالی کمښت يوه پلمه جوړوئ او د سولې د رښتينی نيت او عزم د پاره بايد لومړی اوربند وکړئ ، راځي د خپلو عقدو د تسکين او طالبانو د خوشالولو د پاره پر ولسمشر غنی ناځوانمردانه بريدونه کوي . د ولسمشر دښمنان نه يواځې د سولې له پاره انديښنې نه لري ، بلکې پخپله د جنګ عاملين هم دي .

څوک وو چې هر پښتون ، هر لونګی والا او ږيرې لرونکی ته به يې د طالبانو خطاب کاوه او د خارجيانو له نابلدتيا او باور څخه يې په سوء استفادې سره پر بی ګناه خلکو بريدونه کول ، د خلکو کورونه او ځمکې يې غصبولې او په زرګونو کورنۍ يې په شمال کې له خپلو کورونو جبرا مهاجرتونو ته اړې کړې او خلک مجبور شول ، څو د ځان د دفاع د پاره د طالبانو سره يو ځای شی ؟

چا په هېواد کې د نورمال او عادی ژوند د پاره د طالب مشرانو په  وارو وارو مراجعې رد کړې او چا غوښتل چې د ماجراجو جورج بوش په شان د طالبانو غاړو ته د بندګۍ زنځيرونه ور واچوي ؟ او چا طالبان د آی-اس-آی بندګی ته اړ کړل ؟

نن څنګه دا ښاغلی د چور او چپاول اتلان غواړي ، ځانونه د سولې اتلان کړي؟ د دشت ليلي د بوږنوونکو جنايتونو عاملين نن د سولې او امن د راوستو تيږې په سينو ماتوي . العجب ! دوی فکر کوي چې خلک دوی نه پيژني ، خو خطا وزي . خلک د دوی د ټولو پټو غلاؤو خبر دی ، بربنډ جنايات خو يې خود نه پټيږي .

دې بې شرمو ته په کار ده چې د سولې مسألې پرېږدی ، دوی بايد هغه محاکمې ته ځواب ووايي چې د اتلس کلن جنګ د قربانيانو يتيمان ، کونډې او بورې ميندې يې دايرول غواړي .

–  دوکتور غنی سولې ته د رسيدو د پاره لومړنۍ اوربند اعلان کړ، چې عملی شو ، په خواشينۍ سره چې د دوکتور غنی د اوربند د غزيدو وړانديز د جنګ غوښتونکو طالبانو له خوا ونه منل شو .

–  دوکتور غنی په افغانستان ، اندونيزيا او جده کې د اسلامی علماؤ کنفرانسونه د افغان جګړې په هکله د دې د پاره داير کړل چې د طالبانو د سپيڅلی جهاد دروغجنه او اسلام دښمنه ادعا د اسلامی نړئ او اسلام له نظره وننګوي .

–  دوکتور غنی د سولې د پاره د کابل پروسه جاری کړه او د نړيوالې اجماع د تشکيل په خاطر يې په دې پروسه کې د نړئ د ډيرو هيوادونو استازی راوبلل . هغه وخت ځينو د ټولو اخلاقی نورمونو خلاف د کابل پروسې ته جيلک واچول .

ـ  د سولې په موخه يې د مصالحې کميسيون ايجاد کړ ……… په لسګونو ورته هلو ځلو ته جيلک اندازانو جيلک واچول . خو بيا هم دوکتور غنی د سولې ضد او جيلک اندازان ځانونه د سولې ټيکه داران بولي . دې ته وايي لنډغری انصاف !

–  دوکتور غنی او افغان ولس ښه پوهيږي چې جهادی غوبل افغان ولس يووالی او واحد غږ ته نه پرېږدي ، ځکه يې د ټول افغانستان څخه د سولې په اړه يوې پراخې مشورتی لويې جرګې ته د خلکو انتخابی استازی راوغوښتل ، څو د سولې د سترې چارې له پاره يوه ملی اجماع تشکيل او افغان حکومت ته د سولی په موخه د لارې نقشه په لاس ورکړي . د افغان ولس او د سولې مشورتی لويې جرګې له خوا افغان حکومت ته ورکړل شوي نقشه د ملی اجماع ښکارندوی او يوه ارزښتناکه ملی وثيقه بلل کيږي . د سولې له پاره د مشورتی لويې جرګې په کار کې د ځان غوښتونکو تش په نوم «رهبرانو» نه ګډون د سولې په اړه د هغوی بی پروايي د لمر په شان په ډاګه کړه . غله مليونران زمونږ د خلکو د را پاڅيدو او اعتلاء هرې هڅې ته جيلک ور آچوي .

جهادی چورګرو افغانستان او مظلوم افغان ولس برمته ( ګروګان ) کړی دی . دوی افغان حکومت نه پريږدی ، څو په ساړو ماغزو ، عقل او تدبير سره د خلکو څلوېښت کلنې غميزې ته د پای ټکی کيږدي او د سولې په هکله د ولسونو سپيڅلی هيله د خلکو د رښتينی ، پرلپسې امن او د هيواد د ټول اړخيزې ودې په لور کې عملی کړي .

له نېکه مرغه نن حتی د طالبانو خواخوږي او د افغان حکومت دښمنان هم په دې امر اعتراف کوي چې د افغان حکومت نه غير د طالبانو سره د تيت او پرکو، او بی هويته ادرسونو اړيکي، چاپلوسۍ او ليدنې کتنې د سولې پر چاره هېڅ ډول آغيز نه شی لرلای . هره شيبه د افغان سولې د تأمين په لاره کې د افغان حکومت د رول او ځانګړي رسالت مبرميت په اثبات رسوي .

د افغان حکومت ملی دنده جوړيږي چې د سولې او جنګ په مسألو کې د افغان په وينو لړلی ملت استازيتوب وکړي . همدا رنګه حکومت بايد د سولې د مشورتی لويې جرګې د لارې نقشې مطابق او د دوکتور غنی د سولې د هر اړخيزې طرحې په رڼا کې د سولې د تأمين په لار کې بريمن ګامونه واخلی او د هر سپي غپا ته د سولې کاروان تم نه کړي .

 

ليکنه : اميرګران د عـــــدم تـــشـــدد پاڅـــون د لارښـــود بــــاچــــاخــان د مړيني ۳۲ تــــــــــــــلــــين

د جنوري د مياشتي ۲۰مه نيټه ، ۲۰۲۰ م کال د پښتنو د سترمشر ، د هند د نيمي وچي د خپلواکۍ د مبارز او د عدم تشدد ( بـــي تــاوه ) تحريک د لارښود خان عبدالغفارخان ( باچاخان ) د وفات ۳۲ تلين دي .
خدائي خدمتگار باچاخان ، په خپل کتاب ” زماژوند او جــد و جــهــد ” کي ليکلي :
” زه په هشنغر په اتمانزو نومي کلي کي په ۱۸۹۰م کال پيدا شوي يم ، هغه وخت د پيدايش د نيټي د ليکلو رواج نه وو ، او نه څوک په ليک او لوست پوهيدل ، زما د پيدا کيدو نيټه چا ليکلي نه وه ، خو زه ۱۸۹۰ کال ځکه وايم چي زما خداي بخښلي مور ما ته ويل چي ستا د ورور ډاکتر خان صاحب واده په ۱۹۰۱م کال وو او ته هغه وخت د ۱۱ کالو وي ” ، باچاخان چي ژوندي وو ، وصيت ئي کړي وو چي : ” زما مړي به په پاکستان کي خاورو ته نه سپارئ ، ځکه دا غلام او محکوم ملک ده ، ما به د ننګرهار ولايت په مرکز جلال اباد کي دفن کوئ ” د يادولو وړ ده چي ۱۸ کاله وروسته د هغه زوي د NAP نيشنل عوامي پارټي او بيا د عوامي نيشنل پارټي مشر خان عبدالولي خان د جنوري په ۲۶ تمه نيټه ، ۲۰۰۶ م کال ساه ورکړه ، ANP هرکال د جنوري له ۲۰ څخه تر ۲۶ پوري د خپلو مشرانو تلين لمانځي
د زياتولو وړ ده ، باچاخان د جنوري په ۲۰ مه نيټه ، ۱۹۸۸ م کال په پيښور کي له دي نړۍ سترګي پټي کړي ،
جلال اباد ته د باچاخان د جنازي د انتقال په ورځ ، د هند ځوان صدراعظم راجيوگاندي او د هغه ميرمن سونياگاندي
د يوه خاص پرواز په ترڅ کي ، د لاهور او اسلام اباد په فضائي قلمرو باندي مستقيمآ پيښور ته راورسيدل ، او هم د لکونو خلکو ( نارينه ، ښځينه ، ځوانان او سپين ږيري ) چي باچاخان ته د درناوي لپاره راغلي ول ، د ديکتاتور جنرال ضياء الحق ، صدراعظم محمدخان جونيجو ، خان عبدالولي خان ، مولانا فضل الرحمن ترڅنګ زه هم د جنازي د انتقال په مراسمو کي موجود وم ، په هغه وخت کي د تورخم ـ جلال اباد د لاري امنيت ډير مهم وو ، ځينو توندلارو تنظيمي اجيرو ډلو د امنيت د ګډوډولو اخطار ورکړي وو ، خو د مولوي يونس خالص تنظيم د باچاخان سترشخصيت ته د درنښت له امله د لاري په اوږدو کي د بشپړ امنيت ډاډ ورکړي وو ، په جلال اباد کي د پاکستان د پوځي استبلشمنټ او د هغوي د مزدورو ډلو د اطمنان باوجود ، خاورو ته د باچاخان د مړي د سپارلو په مراسمو کي د پاکستاني استخباراتو د ايجنټانو لخوا د موټرو په تـــم ځاي کي انفجاري حملي وشوي ، د تلفاتو په اړوند محترم محمداغاشيرزاد چي هغه مهال د ننګرهار د ولايت لوړپوړي چارواکي وو په خپله فيسبوک پاڼه کي معلومات ورکوي چي د باچاخان د تدفين په مراسمو کي په موټر کي د بمي چاودني له امله ۷۰ بي ګناه کسان مړه او له ۹۰ څخه زيات شديدآ ټپيان شول ، باچاخان د هند په نيمه وچه کي د انګريزي امپريل ښکيلاک او د پاکستاني پوځي او ملکي حاکم اشرافيت په ضد له وياړه ډکي ، نه ماتيدونکي او نه ستړي کيدونکي مبارزي کړي او د سيمي په تيره بيا د افغانانو ــ پښتنو د مشروع حقوقو د حاصلولو لپاره ئي سخت ، ظالمانه ربړونه او زندانونه ګاللي دي او د انګريزي استعماري حاکميت او پاکستاني استبلشمنټ لخوا ئي له دوو ۲ لســــــيزو زيات د زندان د تورو تــمــبو ترشا تير کړي ، خدائي خدمتگار باچاخان په پښتني ټولنه کي له جهل او بيسوادۍ سره سخته مبارزه پيل او د علم او پوهي دحاصلولو لپاره ئي عملي کار او هـــڅــو ته ادامه ورکړه ، نوموړي د ښځېنه او نارينه وو
د تعليم د ترويج مبارزه له خپله کوره شروع کړه ، خپل دري زامن ، خان عبدالولي خان ، خان عبدالغني خان او خان عبدالعلي خان او لـــــــور په ښوونځيو کي شامل کړل ، خپله لور ئي د لوړو تحصيلاتو لپاره هند او بيا انگلستان ته وليږله ، د نشر سوي معلوماتو له مخي خدائي خدمتګارو د ۱۰۰ګونو په شاوخوا کي د هلکانو او نجليو لپاره مکتبونه او مدرسي جوړي کړي ، باچاخان به يواځي خبري نه کولي بلکه په عمل کي به له ټولو مخکښ وو ، په انګريزي کي متل ده : ( Action speaks louder than words ) ، د مبارزو په جريان کي به موږ دا خبري ډيري کولي چي تيوري د عمل رهنما ده ولي معيار د قضاوت عمل ده ، باچاخان باعمله استاد وو ، هغه به د خدائي خدمتگارۍ په هکله ويل چي خداي پاک بي نيازه ځواک دي هغه ته د خدمت ضرورت نه شته خو د هغه د مخلوق اشدضرورت ده ، هغه وخت چي د شوروي اتحاد پوځونو په افغانستان يرغل وکړ ، موږ د افغانستان د سفارت دوه ديپلوماتان پيښور ته د باچاخان ليدو ته ورغلو ، وروسته له روغبړ څخه ئي په خپل څنګ کي کښينولو ، په ســـل ګونو راغلو ميلمنو ته هغه د خبرو په ترڅ کي د لومړي ځل لپاره وويل چي ( په افغانستان کي جګړه د اسلام لپاره نه بلکه د روس او امريکا جنګ ده او زما پښتون ــ افغان بچيان پکي تلف کيږي ) ، باچاخان د لومړي ځل لپاره وويل دا کومه لوبه چي په افغانستان کي روانه ده دا ( جهـــاد نه بلکه فســاد ده ) چي بيا وروسته وليخان هم دا خبره ضياء الحق ته وکړه ،
باچاخان په سيمه کي د مهاتماګاندي په څير د عدم تشدد يا بي تاوه پاڅون له نوښتګرو او مخکښانو څخه ده ،
عدم تشدد يا بي وسلي پاڅون هغه مبارزه چي د سوله ايزو لارو له مخي خپلي موخي او اهداف ترلاسه کړي ، د تاريخ په اوږدو کي د Non Violent Resistance يا عدم تشدد غوره بيلگې د مهاتماگاندي په مشرۍ په هند او د خان عبدالغفارخان ( باچاخان ) په مشرۍ په هند او پښتونخوا کي د انګريزي ښکيلاک په ضد مبارزه ، د روسي ليکوال تولستوي ليکنو د لومړي ځل لپاره جوړونکي رول لوبولي ، همدا ډول په امريکا کي د نژادي تبعيض او د تورپوستانو د روا حقوقو د لاس بري لپاره د ډاکتر مارتين لوترکينګ جونير مبارزه ، د Solidarity يا ملاتړ ( همبستگي ) خوځښت په پولنډ او په فليپين کي د فرديناندمارکوس له واکه ليري کول د عدم تشدد د تحريک بيلګي دي
باچاخان وروسته له بايزيد انصاري ( پير روشان ) او خوښحال بابا په خيبرپښتونخوا کي د نــه تاوتريخوالي د غورځنګ نوښتګر او مخکښ وو ، څرګنده ده چي بايزيد انصاري په ۱۶ پيړۍ کي د روشانيانو تحريک رامنځ ته کړ د وزيريستان او نور پښتانه په هغه راټول ول او بايزيد انصاري ته ئي پيرروشان خطاب کاوه خو مــــغــلو بيا پيرتاريک ورته وايه ، د روشاني تحريک د ټـــکولو په منظور مغلو جګړي ورسره پيل کړي ، وروسته له پير روشان څخه د هغه زوي جلال او بيا عبدالقادر د نوموړي غورځنګ ادامه ورکوونکي ياد شوي ، پيرروشان د تصوف پيغام پښتنو ته ورساوه ، خوښحال خټک په پښتنو کي د قومي ( نيشنليزم ) د تحريک لپاره مبارزه کوله ، د خوښحال بابا کورنۍ له مــغــلو سره اړيکي درلودي ولي خوښحال بابا د مغلو په ضد ودريد ، نوموړي به پښتانه يووالي ته رابلل مثلآ هغه ويلي : ( درست پښتون تر کندهاره تر اټــــکه <> ســره يو د ننګ په کار پټ او اشکار / په يــــوه ژبه ويل سره پښتو کړو <> ولــي هــيــڅ نــه يــو له بل نه خبردار ) ،
نوموړي پښتانه په ټول هندوستان داسي مشهور او وروپيږندل چي ، پښتانه يو ملت خپله ژبه لري او د خپلو حقوقو لپاره مبارزه کوي ،
زما خپل نظر دادي چي د پيړيو په اوږدو کي د ښکيلاکي او دولتي جبر په نتيجه کي پښتو ژبه او پښتانه قصدآ يو د بل څخه ليري ساتل شوي دي ، د فرهنگي يرغل دا لړۍ اوس هم دوام لري ، په دي خيانت کي د استعماري او فرهنگي ښکيلاک ترڅنګ ځني پښتانه پاچايان ، سياست پوهان او د قلم خاوندان برابر شريک دي ، په درست پښتانه قام باندي اوس هم په دولتي او غيردولتي ادارو کي دلته او هلته نوري ژبي مسلطي دي ، د تاريخ او جغرافيي څخه د پريکړون په موخه زموږ پخواني او اوسني نسلونو ته د پرديو قومونو او ملتونو استازي او شخصيتونه د قهرمانانو په حيث ورپيژندل کيږي ،
لکه چي پورته اشاره شوي ، د بايزيد روښان او خوښحال بابا د غورځنګونو وروسته باچاخان د هند په نيمه وچه کي د انګريزي ښکيلاک په ضد د مبارزي ترڅنګ د پښتنو د ويشتابه او روا حقوقو د لاس ته راوړلو لپاره نه ستړي کيدونکي هلي ځلي کړي لکه په ښځو او نارينه وو د تعليم حاصلول ، د بشري او ښځو د حقوقو دفاع ، د زړو او ورستو دودونو سره مبارزه ، نوموړي همدا ډول په ۱۹۴۶ کال د پښتون رساله نشر کوله چي د ښځو شعرونه او مقالي به هم پکي وي ، د باچاخان په مشرۍ خدائي خدمتگارو د پښتنو په دوديزه ټولنه کي د نوي کولو ( جديديت ) اصلاحاتو وکول چي دا يو ډير د اهميت وړ کار وو ، دوي د جديديت او قُدامت ( نوي او دوديز يا زاړه ) په منځ کي يو ارتباط پيدا کړ او پښتانه له نوي طرزتفکر سره اشنا کيدل ، هغوي اصلاحات له پرګنو ياني له کښته را پيل کړل ولي په افغانستان کي د غازي امان الله خان په مشري اصلاحات له پورته د دولت په ذريعه کيدل ، ….
نړۍ اوس د باچاخان په مشرۍ د خدائي خدمتگار او عدم تشدد غورځنګ پيږني او د باچاخان په اړوند په انګريزي
جرمني ، روسي او نورو ژبو کتابونه او رسالي نشر شوي او Ph ډي ګاني پري کيږي ،
د مقالي په پاي کي بايد زياته شي چي د خدائي خدمتگارو او عدم تشدد غورځنګ يو بريالي تحريک وو ځکه انګريزي ښکيلاک خپل ټول زور وواهـــه چي دا ځواک ختم کړي خو په دغه کار کي بريالي نه شول ،
د ځينو هغو کتابونو نومونه چي د باچاخان په اړوند نشر او ماته معلوم دي :
= Islam ś Peaceful Warrior Abdul Ghaffar Khan by: Jeanne Gendreau .
= Mein Leben , Autobiographie des Abdul Ghaffar Khan ( German Language)
= A.Ghaffar Khan , Fiath is a Battle by: D.G.Tendulkar .
= Non Violent Soldier of Islam , Badshah Khan
A Man to Match His Mountains,
By: Eknath Eswaran .
او په پښتو ، دري ، اردو ، هندي ، بنګالي او نورو ژبو کتابونه ،
د يادولو وړ ده چي د عوامي نيشنل پارټي رهبر خان عبدالولي خان په ۲۶ د جنوري ۲۰۰۶ م کال وفات شوي
د باچاخان او ولي خان اروا دي ښاده او ياد دي تل او گرامي .
له ارواښاد ولي خان سره زما هغه انځور چي په ۸۰ مه ميلادي لسيزه کي د هند د سفارت د ملي ورځي په ضيافت کي اخيستل شوي له دغي مقالي سره مل نشر ته سپارم .
Bilden kan innehålla: 1 person, sitter
Bilden kan innehålla: text
Bilden kan innehålla: en eller flera personer och glasögon
Bilden kan innehålla: en eller flera personer, skägg och text