د افغانستان د ملي ترقۍ ګوند د اجرائيه بیرو جلسه !

د وري ۲۲ کال ۱۳۹۸ م

د افغانستان د ملي ترقۍ ګوند د اجرائيه شورا نوبتې ناسته د ګوند په مرکزي دفتر کابل کې جوړه شوه .
د ناستې په اجندا کې د ګوند د ریس ملګري عبدالحې مالک او د دارالانشا د پلاوي رپوټ شامل ‌ؤ چې ، د خوست او پکتیا ولایتونو د ګوندي سازمانونو څخه په کې کاري لېدنه شوي وه.
د ګوند ریس او د دارالانشا پلاوي ، د یاد شوي ولایتونو د ګوندي سازمانونو او غړو د کار او فعالیت ، د سیاسي کار د شیوو ، سیاسي کار ته د ژمنتیا اړوند مسألي هر اړخیزه وڅيړلې او د ملګرو د زیار او مبارزي څخه قدردانې او ستاینه وشوه . د دې په څنګ کې د ګوند د مالي چارو د بهبود په موخه د ګوندي حق العضویت او بسپنې د راټولولو د میتودونو د نوي والې په هکله هم هر اړخیزي خبري ، مشوري او لارښوونې وشوي چې رپوټ یې د ګوند اجرائيه بیرو ته وړاندي شو چې له غور وروسته ومنل شو .
په جلسه کې دریمه ماده چې په اساسنامه کې د وړاندیز شوي تعدیلاتو واردول وه تر بحث لاندي ونیول شوه ، د ملګرو د نظریاتو د وړاندي کېدو وروسته ، د اسنادو او ارتباط کمیسیون ته دنده وسپارل شوه چې د ملګرو د نظریو د راټولولو وروسته ، د ګوند د تشکیلاتو څانګې له خوا اساسنامه کې وړاندیز شوي نظریات او تکمیلات ځاي شي .
د جلسي په جریان کې ملګری محمدالله څپاند چې نوی هغه او ملګري یې له ګوند سره یو ځاي شوي ، د ملګري مالک له خوا نورو ملګرو ته ور وپيژندل شو او ټولو ورته تود هرکلی ووایه او په ګوند کې یې د هغه او نورو ملګرو حضور د ګوند د پياوړتیا نښه وبلله .
په مقابل کې ملګري محمدالله څپاند د ملګرو له تودو ولولو مننه وکړه او د ګوندي کار د لا چټک تیا په اړتیا یې زور واچاوه . وعده یې وکړه چې خپل ټول ملګري د ګوندي تشکیلاتو له لاري په بیلا بیلو شوراګانو کې تنظيم کړي . ګوند ته به جلب او جزب زیات کړي او د ګوندي اعتبار لوړولو له پاره به د هر ګوندي فعالیت لوری سموي .
د افغانستان د سولي د روان بهیر د سالمي سمت نیونې ، د افغانانو تر منځ ( د حکومت او طالبانو ) د بین الافغاني خبرو د پيل کېدو ، مشورتې لوي جرګې ته د استازو ټاکلو په لړ کې ګوندي غړو ته د کمپين کولو کار د چټکولو لارې چارې ومومې .استازي ملګري په مشورتې لویه جرګه کې د هېواد ملي ګټو ساتلو ته متوجې کړي .
جلسه د ګوند د ریس ملګري مالک له خوا ګټوره وبلل شوه او ګوندي مسولینو ته مشخصې دندې وسپارل شوي .
په درناوي

د ګوند د تبلیغ او فرهنګ څانګه

Bilden kan innehålla: 4 personer, personer som sitter och inomhus

  سیاسي تګلاره د هیواد  سیاسی  حالاتو  ته  لنډه کتنه

که د سولې د خبرو بهیر وڅارو، نو څرګندیږي چه دوه سوالونه د مذاکرو اساسي مضمون  جوړوي:

‎۱- په سیمه کې د امریکې او ناټو سیاسي ـ نظامي حضور.

۲- په سوله کې د ګاونډیو او د سیمې زبرځواکونو ځان ځاني ګټې.

امریکا:

څرګنده ده ، چه په ۲۰۰۱ کال کې امريکا او ناټو د ملګرو ملتونو د امنيت شورا د اجازه نامې (مندات) سره په افغانستان کې د القاعدې پر تروريستی سازمان او د طالبانو پر رژیم،  چه د القاعدې مشرته يې پناه ورکړې وه، بريد وکړ.  امریکايي او اروپايي لښکرو القاعده د افغانستان څخه وویستله، د طالبانو رژیم يې نسکور کړ، پخواني جهادي مشرانو ته يې دولت په لاس ورکړ، ڼظامي هډې يې ځای پرځای کړې، په دموکراتیکو اصلاحاتو يې پیل وکړ، د بیارغونې د پروګرامونو د پلي کولو په موخه يې  ملیاردونه ډالر راوړل.  خو خارجي مرستې د جهادي مشرانو او دولتي لوړپوړي مامورانو (تکنو کراتانو) له خوا لوټ شوې، د بیا رغونې پلانونه په ټپه ودریدل، ډیر ژر طالب جنګیالي راپیداشول، د اشغالګرو څخه د وطن د آزادولو او د اسلام په خاطر د مقدس جهاد د شعارونو سره (لکه ۳۹ کاله دمخه) د جنګ  لمبې له هرې خوا بلې شوې.  د افغانستان  خلکو، په تیره  د  پښتني سیمو، د بمونو د باران څخه دردیدلي ولس، د جنګیالیو ملا وتړله. لکه د پخوا په شان، د عربي هیوادونو پیسو او د پاکستان هراړخیزه مرستو سره، طالبان د خاورې په یوه برخه مسلط شول، او امریکا یان يې  خبرو ته اړ کړل. ‎‎

پوښتنه پیدا کيږی چه امريکا د خپلو سربازانو دومره  تلفات او سترمالي تاوان د دې دپاره ځغمي  چه د تروریزم او مخدره موادو سره  مبارزه و کړي؟ که  نور ستراتژيک هدف لري؟ نورهد فونه دادي:

 ـ د امریکې له پاره زمونږ هیواد یو ښه مورچل دی، چه د هغه څخه خپلو ستراتیژیکو حریفانو لکه روس چین او ایران ته سنګر ونیسي، نظامي هډې، د کشف وسایل د  جاسوسۍ ځالې، لکه په  اسرائیلو او پاکستان کې  دلته تأسيس کړي؛

ـ د امریکې او اروپايي هیوادو د صنعتي تولیداتو د پلورلو پلانونه، د پاکستان سمندري بندرونو څخه، بیا د افغانستان د شمالي دروازوله لیارې د منځنۍ آسیا پراخو تجارتي مصرفي بازارونو ته لیږدونه تر ټولو ارزانه او ګټوره تجارتي ستراتیژي ده؛

ـ د افغانستان تر ځمکې لاندې شتمنۍ، قیمتي کمیابه صنعتي معدنونه ، د ټولو بډایو هیوادونو پام جلبوي. خوپه افغانستان کې د نظامي سیاسی حضور په حالت کې به دا توکي  په آسانۍ لاس ته راشي.

ښکاره ده، چه د ګلوبالیزم سیاست، د امریکې بې رقیبه واکمنۍ،  په نړۍ کې مخ په زوال ده. د بل پلوه، د امریکې او پاکستان تر مینځ  د افغانستان پرسر پیداشوی سیاسي تضاد، د ناټو هیوادونو سره د ټرامپ  کبرجن  برخورد، او د ترکيې سره د امریکې د مناسباتو خړپړتیا، سبب ګرځیدلي دي چه امریکه په سیمه کې یواځې پاته شي.  که دا شرایط امریکه د یوې عادلانه سولې د راوستلو په لوري  ټیل وهي او د افغانستان د ملي ګټوپه پام کې نیولو سره ، یانې؛ ځمکڼۍ بشپړتیا، ملي حاکمیت، د قوي مرکزي دولت ساتنه، د اساسي قانون حکومت د شتون سره صادقانه ګامونه پورته کړي، نو زمونږ وطن ته به سوله او ثبات راولي او ځانته عزت او که امریکه  بیا د پاکستان سره غاړه په غاړه شي او (لکه ۲۷ کاله د مخه) هرڅه پاکستان ته وسپاري، دا به یوه نجسه سناریو وي.‎

ګاونډیان:

له بده مرغه، زمونږ د ګاونډیانو، په تیره د پاکستان او ایران  دولتي سیاست او امنیتي ارګانونوهڅې   تل زموږ د دولت او ملي حاکمیت  د کمزورتیا  په موخه کارول شوي دي.

ـ پاکستان او ایران، خپلې ګټې زمونږ د ضعیف حاکمیت په وجود کې، د دوۍ  تراثر لاندې چارواکو په شتون کې ، په مذهبي  رادیکالیزم او افراطیت اخته حزبونو کې، د ملي نفاق او محلي کړکیچونوسره لاس په ګریوان افغانستان کې ګوري.

ـ دوۍ، ته بي تعلیمه، بې سواده، د صنعتي او تولیدي موسسو نه تش افعانستان په کار دی، چه د دوۍ د تولیداتو استعمالونکی او مصرفي، بیرته پاته هیواد اوسو. همدا وجه ده چه دا څلویښت کاله ، د دوۍ  ‎ له خوا روزل شوې، استول شوې جنګي ډلې، ښونځي، پلونه، سرکونه او دولتي پروژې، یانې بنسټیزې بناوې (انفرا ستروکتور) ویجاړوي، فني کدرونه، آن ښوونکي وژني.

ـ د پاکستان دولت  تل د افغانستان د جنګي حالاتو څخه  ګټه پورته کړې ده. د شوروي سره د جنګ مدیریت او د جهادي حزبونو سازماني چارې  تر ډیر حده  د آی اس آی په لاس کې وې. د پریمانه مالي مرستو څخه چه َعرب شیخانو او غربي هیوادونو د  جهادیانو په نامه استولې، پاکستان غوړه برخه لرله. جنګ،  افغانستان خلکوته غریبي او ورانی اوپاکستانیانو ته آبادي او ثروت ډالۍ کړ.

ـ پاکستان د تروریزم سره د مبارزې په درواغجنه پلمه د امریکې او اروپا څخه او د جهاد سره د مرستې  په حیله د سعودي  او شیخانو نه په ملیاردونو ډالر تر لاسه کول. کله چه امریکې او نړیوال بانک، دا عاید ورباندې بند کړل، پاکستان  د امریکې مخالف لوري، روس او چین ته مخه کړه او طالبانو سره يې د امریکې پر خلاف جنګي مرستې چټکې کړې.  اوس، پاکستان د مینځګړیتوب تلوار لري، څو په افغاني سوله کې  خپلې دولتي ګټې  تر لاسه کړي. دا ګټې  به څه وي؟ دا  د جهاني بانک نه د کریډت د اخیستو د بندش  لیرې کول دي، دا د طالبانوپر سر تجارت دی، چه ګنې پاکستان  به يې مذاکراتو ته حاضر کاندي، د  طالبانو سازمانونه به  سوله ایز ژوند ته عیار کړي، احتمالا د دوۍ وسلې به  په بیه واخلي. د افغاني دولت نورو خواوو سره به د طالبانو د  اړیکو د کړکیچونو د حل صلاحیت تر لاسه کړي، ( یانې د سولې مدیریت ترلاسه کولو هڅه) او په دې ډول به راتلونکي  بین الافغاني سیستم کې خپله اغیزه وساتي.

د  یادوڼې وړ بولم چه د اشغال او یا حضور د کلمو د استعمال پر مبنا زیات روښانفکره  تحلیلګران سره مخالف دي. هغه چه د اشغال د کلمې تذ کر مطلق ګڼي، او د هغې پر ځای د حضور د کلمې استعمال خیانت بولي اشتباه کوي، ځکه چه:

ـ  د حضور او یا اشغال  د کلمې استعمال موجوده واقعیت ته بدلون نه ورکوي، بلکه د واقعیت تفسیر دی، چه هر یو يې د خپلې ارزونې سره کوي. یوه خوا وايي «وطن نیول شوی، دولت د اشغالګرو ګوډاګی دی،  د دولت کارکونکي د ښکیلاک مزدوران دي، که کوم شخصیت د خپل استعداد او یا  ولسي اعتبار په مټ په سیستم کې سر راپورته کړي  هغه هم  پلورل شوی دی، سیاسي ګوندونه اواجتماعي فعالین د ګوډاګي دولت جیره خواره دي ، پارلمان هم د امریکې لاسپوڅي دي، هر ډول ټاکنې باید  بایکوټ شي، هره منفعتي انکشافي پروژه د اشغال دسیسه ده» او داسې نورې سپکې سپورې د دولت او د دولتي کارکونکو په آدرس!

 داسې لیکنې د یوافراطي او انحصاري تفکر نښانه ده. دې تحلیلګرانو ته ښايي د اشغال پر ضد د آتشینو مقالو په څنګ کې، لږ څه د سبا ورځې په باب، د کمزوره کړی شوي افغاني دولت په وجود کې، د پاکستان او ایران د شومو پلانونو د خطرونو او د رنګارنګ رادیکال، افراطي مذهبي ډلو د نفوذ د مسؤلیت په نظر کې نیولو سره لیکنې وکړي.

ـ د انصاف نه لیرې خبره ده،  چه ټولو هغو وطنوالو ته، کوم چه دولت کې ملکي او نظامي دندې ترسره کوي، د اشغال جیره خورو خطاب وشي. هغه چه په سختو نا امنه شرایطوکې، د خوار ژوند د ځغملوسره وطن نه دی پری ایښی، هغه چه  د تروریزم او مذهبي افراطي ډلو، د اپینو د قاچاقبرانو په مقابله کې، د افغانستان د سرحدونو د ساتنې  په سنګرونو کې قرباني ورکوي، هغو ته د ښکیلاک مزدوران ووایو. آیا دا عادلانه خبره ده؟ څه قضاوت کوۍ، داردو افسران، کوم چه پوهیږي، د ملي اردو مصرف امریکایان ورکوي، یا انجینر چه د امریکایانو په پیسو سرک جوړوي، باید اشغال ووايي یا حضور؟

ـ لوټماران او اختلاس ګران ، د بیت المال او د خلکو د جایدادونو غاصبین خو د ګوتو په شمار دي،هغوۍ ځان د رژیم مزدوران نه بولي، هغوۍ ځان ته د رژیم باداران وايي. اکثرأ همدا باداران دي، چه خولې يې د دولت په «غوړدسترخوان کې» لاسونه يې د خارجیانو په  «کندو کې» او پښې يې په « مقاومت جبهې» او راز راز اپوزیسیوني  سازمانونو کې بندې دي، د دولت او «اشغال» پر ضد  تند او تیز شعارونه هم ورکوي.

ـ له بده مرغه ټولې هغه خواوې چه زمونږ د دولت کمزوري غواړي، غرضي او ذینفع جوانب دي،  چه په خودمختاره سیمو د افغانستان ویشل او په شمال او جنوب د تجزيې خیالونه لري، یا  د پاکستان جماعت العلما دی، چه  د ۱۸ کلو پخوا په شان، افغانستان کې د  قادیاني، وهابي، القاعده او نورو افراطي، تروریستي ځالو احیاکول غواړي، دا ټول د پاکستان او  ایران په مرسته د افغاني دولت د کمزورتیا په هڅه کې دي.

      نو ځکه متعهدو وطن پالو روښان اندو څیړونکو، د قلم خاوندانو ته په کارده، چه د سیاسي تګلارې په غوره کولو او چپو شعارونو په طرح کې د وطن او د خلکو راتلونکې په دقیقه توګه په پام کې ولري.

د حوصلې نه مو مننه کوم

محمدالله صافی

 ۲۰/۹/۱۳۹۷ (۱۰/۱/۲۰۱۹)

د افغانستان د ملی پرمختګ ګوند د دارالانشاء اعلاميه

د ۲۰۱۹کال د فبروری ۴ نيته

کابل – افغانستان

د پاکستان اوياکلن مليتاريستی استبداد د خپلو بې شمېره جنايتونو په لړ کې پرون د آزادۍ او انسانی حقوقود لارې يو بل اتل مبارز د پښتون ژغورنې د غورځنګ نامداره او وتلی غړی ابراهیم آرمان لوڼي د خپلو نا ځوانمردانه بريدونو بلهاري کړ .

د اتل آرمان لوڼي شهادت لر او بر افغان ملت د ترور او دهشتګردۍ د پاکستانی مناديانو پرضد را پارولی دی . په خيبر پښتونخوا او د افغانستان په مختلفو ولايتونو کې د اتل شهيد آرمان لوڼي د شهادت او د پاکستان د تروريستی او جنايتکار دولت پرضد اعتراضی غورځنګونه را اوچت شوی دی . د ترور او وحشت پاکستانی سوداګر ناوړه سوچونه کوي چې د دوی تر ستم لاندې ولسونه به د تل د پاره د وژنو ، جنايتونو او بشری ضد کړنو په لړ کې مرئيتوب ته تابع کړي . پاکستانی نظاميګرانو د خپلو دوزخي استخباراتی شبکو او سلګونو تروريستی ډلو په مرسته د پښتون قوم پر ضد په بی ساری بې رحمۍ سره خونړۍ قومی تصفيه ( جنوسايد ) پيل کړی دی .

د افغانستان د ملی پرمختګ ګوند په داسې حال کې چې د پاکستان د وژونکو او وينې چښونکو جنايتکارانو له خوا د اتل شهيد آرمان لوڼي بی رحمانه وژنه په سختو ټکو غندي او يو ځل بيا د پښتون ژغورنې له غورځنګ څخه خپل بی دريغه ملاتړ اعلانوي ، د سيمی او نړي پر حقوقي اوقضايي ارګانونو غږ کوي چې د پښتون قوم له سره د پاکستانی نظاميګرانو ناولي او په وينو لړلی لاسونه ايسته کړي او پاکستانی خونخواره واکمن د بشر د حقوقو څخه د سرغړاوي د نړيوالې محکمې ميز ته راکش کړي .

د پښتون ژغورنې غورځنګ چې د پاکستانی واکمنو د انسانی ضد کردار اصولی او قانونمند غبرګون دی ، د آی-اس-آی د دوزخی سازمان د شيطانی تبليغاتو او ناروا تورونو سره سره ،  د يوه کال په بهير کې د لکونو ځوانانو او پيغلو زړونه او عقلونه تسخير کړل .

 تاريخ د پښتون ولس په  منځ کې د زرګونو څراغ په لاس ځوانانو ، پيغلو ، پوهانو او روڼ آندو د بيداروونکو هڅو او هاند شاهد دی . پښتون ولس د خپل بلال ، د پښتون ژغورنی د غورځنګ د ځوان او زړه وړونکی ( کاريزماتيک ) خو متواضع ، زيرک او زړه ور مشر منظور پښتین غږ ته چمتو او تيار په ليکه ولاړ دی . پاکستانی نظاميګران غواړي د پښتون ولس د آزادی ، استقلال او نېکمرغۍ

لمر د وژنو ، ترور ، ويرې اچونې ، دروغو ، تورونو ، مکر او چل ول په وريځو وپوښي ، خو هغه ورځ ليرې نه ده چې د آرمان لوڼي ، طاهر داوړ ، نقيب مسيد او د آزادی او خپلواکۍ د لارې د نورو اتلانو د سپيڅلو آرمانونو غوټۍ به وغوړيږي . سرلوړی او وياړ به د حماسه جوړوونکو او قربانۍ د لارې د لارويانو او تاريخی بدنامی او رسوايي  به د پاکستاني سړيخورو په ټنډو حک شي .

تل او ځلانده دې وي د اتل آرمان لوڼي د شهادت خاطره!

بريالی دې وي د پښتون ژغورنې غورځنګ !

عبدالحی مالک     د افغانستان د ملي پرمختګ ګوند ریس

اساسنامۀ حزب ملی ترقی افغانستان

حزب ملی ترقی افغانستان یک نهاد سراسری مستقل ملی سیاسی متشکل از اتحاد داوطلبانۀ عناصر هم فکر ، آگاه ، وطن دوست وخیر خواه ملت افغان میباشد. حزب ملی ترقی افغانستان دفاع از استقلال،حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور و حقوق و آزادی های هموطنان را از وظایف تأخیر ناپذیر خویش میداند. حزب ملی ترقی افغانستان بنای قومی ، سمتی ، زبانی ، جنسی ومذهبی فقهی نداشته، با رعایت اساسات دین مقدس اسلام ،مندرجات قانون اساسی، قانون احزاب وسایر قوانین نافذۀ کشور کار وفعالیت مینماید. حزب ملی ترقی افغانستان به منظور تحکیم صلح وثبات دایمی ،استحکام وحدت ملی ، باز سازی ونوسازی امور اقتصادی ،اجتماعی وفرهنگی ، تأمین قانونیت وعدالت اجتماعی وتحقق دموکراسی در کشور مبارزه مینماید. اساس زنده گی درو ن حزبی این نهاد را دموکراسی با دسپلین پذیری واحترام به نظریات وآراء اعضای آن تشکیل مید هد. پلورالیزم سیاسی و تنوع نظریات و افکار در جامعۀ افغانی و مبارزه بخاطر حمایت ازمنافع ملی کشور اصل عمدۀ حیات و محور همگرایی فکری حزب ملی ترقی افغانستان را تشکیل میدهد.

فصل اول

شرایط عضویت ،حقوق ومکلفیت های اعضأ

مادۀ اول : عضویت در حزب ملی ترقی افغانستان داوطلبانه میباشد. هر تبعۀ افغانستان که سن قانونی (۱۸ سالگی) را تکمیل وعضو کدام سازمان سیاسی دیگر نباشد ،مرام واساسنامۀ حزب را قبول نموده وبرای تطبیق ان مبارزه نماید، وبرضد منافع ملی افغانستان کدام اقدام اگاهانه نه نموده باشد حق الشمول و حق العضویت بپردازد ودر یکی از جلسات حزبی فعالانه شرکت ورزد، عضویت حزب ملی ترقی افغانستان را کسب کرده میتواند . هر افغان واجد شرایط فوق میتواند، بدون در نظرداشت قوم، زبان، نژاد، قبیله، جنسیت، دین، تحصیل،شغل، نسب، دارایی و محل سکونت عضویت حزب ملی ترقی افغانستان را حاصل نماید.
مادۀ دوم : پذیرش به عضویت حزب به طور انفرادی از طریق شورا های محلی وتصویب نهایی شورا های ولسوالی ،ناحیوی ، شهری،(بدون ناحیه)وولایتی (بدون شورای شهری )به اکثریت آرای حاضرین جلسه صورت میگیرد. پذیرش جمعی به عضویت حزب از صلاحیت شورای اجرائیه ووحدت با احزاب وسازمان های سیاسی ازصلاحیت شورای مرکزی حزب میباشد. استعفا وترک عضویت حزب عین پروسۀ پذیرش به حزب را طی مینماید.
مادۀ سوم : همه اعضای حزب ملی ترقی افغانستان صرف نظر از موقف حزبی خویش در برابر اساسنامۀ حزب دارای حقوق ومکلفیت های مساوی میباشند.
مادۀ چهارم : اعضای حزب ملی ترقی افغانستان دارای حقوق ذیل میباشند :
– اریۀ پیشنهاد وابراز نظرشفاهی وتحریری در مورد مسایل مطروحۀ سازمانی درجلسات ومطبوعات حزبی،قبل از اتخاذ تصمیم درزمینه؛
– کاندید نمودن خود ویا دیگران به مقامات حزبی ؛
– ابرازآزادانۀ رای به کاندیدان مورد نظرخویش به مقامات حزبی ؛
– دفاع ازخود درتمام جلسات ومقامات حزبی به شمول کنگره در صورت اتلاف حقوق اش؛
– انتقاد سازنده ومثمرازکاروفعالیت اعضا ومقامات حزبی ؛
– مستفید شدن ازحمایت حزب درامورسیاسی،اجتماعی وفرهنگی ؛
– کاندید شدن با حمایت حزب به کرسی های انتخابی در سطح کشور؛

مادۀ پنجم : اعضای حزب ملی ترقی افغانستان دارای مکلفیت های آتی میباشند :
– درزنده گی روزمرۀ خویش اساسات دین مقدس اسلام، احکام قانون اساسی، قانون احزاب سیاسی وسایر قوانین نافذۀ کشور ورسوم وعنعنات پسندیدۀ مردم را رعایت نموده ،اخلاق عالی اجتماعی وروحیۀ خدمت گذاری به مردم را از خود تبارزدهند .
– اهداف مندرج مرامنامه واساسنامۀ حزب را درک وجهت تحقق عملی آن فعالیت متداوم وخستگی ناپذیر انجام دهند.
– اهداف وسیاست حزب را در میان اقشار مختلف مردم ونهاد های اجتماعی ،صنفی وفرهنگی تبلیغ وتوضیح نمایند.
– به منظور تقویت تشکیلاتی وسازمانی ، گسترش ساحۀ تأثیر نفوذ ،توسعه وتحکیم پایه های اجتماعی حزب به جلب وجذب بهترین وشایسته ترین افراد جامعه به صفوف حزب بپردازند.
– به خاطر تقویت بنیۀ مالی حزب به پرداخت بموقع حق الشمول ، حق العضویت و اعانه مبادرت ورزیده، زمینۀ تشویق سایر اعضأ وهوا خواهان حزب را دراین مورد مساعد سازند.
– سطح فهم ودانش سیاسی ومسلکی خویش را ازطریق مطالعۀ کتب وآثارعلمی داخلی وخارجی وآشنایی با دست آورد های علم وتخنیک معاصر در سطح جهان ارتقأ بخشند.
– از آلوده گی به مخدرات ، رشوت، اختلاس، احتکار، زور گویی، تکبر، ظلم، سوء استفاده از دارایی های عامه ،مردم آزاری وسایر مفاسد اخلاقی واجتماعی پرهیز نموده علیه آنها مبارزه نمایند.
– منافع ملی را بر منافع شخصی ،گرو هی، قومی، سمتی،مذهبی ،لسانی ونژادی مقدم شمرده ،علیه کلیه مظاهر وتمایلات فرکسیونی ،انشعاب طلبی وسایرانحرافات مبارزه نمایند.
– از دساتیر وفیصله های جمعی شورا ها ومقامات حزبی اطاعت نمایند.
– در صورت مشاهدۀ کمبودی ونواقص در کار وموجودیت اعمال وحرکات نادرست اعضأومقامات حزبی ،با استفاده از امکانات ووسایل معقول ومنطقی به اصلاح وضع بپردازند.

فصل دوم
ساختار تشکیلاتی

مادۀ ششم : حزب ملی ترقی افغانستان متشکل از شورا های محلی ، ناحیوی، شهری، ولسوالی ، ولایتی و مرکزی میباشد.
شورا های محلی ،ناحیوی،شهری وولسوالی (به استثنای شورای شهر کابل) به فیصلۀ شورا های رهبری ولایتی وشوراهای ولایتی ومعادل آن وشورای شهرکابل به فیصلۀ شورای اجرائیۀ حزب ایجاد میگردند .
مادۀ هفتم: شورای محل حلقۀ اتصال وارتباط حزب با مردم بوده وبر اساس محل زیست یا محل کار با تعداد ۳ الی ۱۵ عضو ایجاد میگردند . در صورت ازدیاد اعضأ در یک محل چندین شورای محلی تشکیل شده میتوانند. شوراهای محلی دارای رئیس و معاون میباشند که از جانب اعضأ با رای گیری آزاد وسری انتخاب میشوند. شورای محل درساحۀ فعالیت خویش طبق دساتیرمقامات حزبی ومندرجات اساسنامه رهبری میشوند . اعضای شورای محل اهداف حزب را درمیان مردم وکلکتیف مربوطه توضیح وتبلیغ نموده ،جلب وجذب بهترین هارا به صفوف حزب مورد توجه دایمی قرار میدهند. شورای محل روابط ومناسبات نزدیک ودوستانه راباشخصیت های ملی، فرهنگی، تجاری وقومی ایجاد وتقویت میبخشد.

درصورتیکه دریک محل چندین شورا وجو د داشته باشند ،کمیتۀ کار متشکل از رؤسا ومعاونین شوراهای مربوطه ایجاد میگردد .
مادۀ هشتم: شورا های ناحیوی،شهری، ولسوالی وولایتی مسؤلیت رهبری شورا های پایینی مربوط را به عهده داشته وتعداد اعضای آنها بادر نظر داشت تعداد اعضای حزب در محل از ۳ الی ۲۱ نفرتعیین واز طرف اعضای منتخب شوراهای محلی در کنفرانس های حزبی از طریق انتخابات آزاد وسری انتخاب میشوند. شورا های ناحیوی ،شهری،ولسوالی وولایتی بعد از انتخاب در نخستین جلسات خود رئیس و معاونین خویش را از طریق رای دهی آزاد وسری به اکثریت آراء اعضای حاضرانتخاب مینمایند .
مادۀ نهم : شوراهای حزب ملی ترقی افغانستان در سطح هر کشور دیگر معادل شوراهای ولایتی حزب میباشند .

فصل سوم
ارگان های عالی حزب

مادۀ دهم : ارگان های عالی حزب ملی ترقی افغانستان عبارت اند از :
الف: کنگره؛
ب: کنفرانس سرتاسری؛
ج: شورای مرکزی؛
د: شورای اجرائیه؛
هـ: دارالانشأ؛
مادۀ یازدهم : کنگره
کنگره عالیترین مقام حزب ملی ترقی افغانستان  است که هرسه سال یک مرتبه به اشتراک حد اقل دو ثلث نماینده گان منتخب شوراهای حزبی دایر میشود و تصامیم آن بر اساس اکثریت آرای اعضای حاضر اتخاذ میگردد. کنگرۀ فوق العاده بر اساس تصمیم جلسۀ شورای مرکزی یا تقاضای دوثلث شوراهای ولایتی و معادل آن و شورای شهر کابل دعوت میگردد.
نماینده گان برای کنگره از طریق انتخابات در کنفرانسهای ولایتی حزبی ومعادل آن به طور آزادوسری انتخاب میشوند . تعداد نماینده گان برای کنگره وطرزا لعمل تدویر انتخابات در کنفرانسهای حزبی از طرف شورای اجرائیه تصویب میگردد.
نخستین کنگرۀ حزب ملی ترقی افغانستان اعتبار از تاریخ تدویر کنگرۀ وحدت الی مدت یکسال دایر میگردد.

کنگره دارای وظایف وصلاحیت های ذیل میباشد :
– بررسی وتصویب مرامنامه واساسنامۀ حزب ووارد نمودن تغییرات وتعدیلات در آنها ؛
– استماع گزارش کار وفعالیت شورای مرکزی واتخاذ تصمیم درزمینه؛
– استماع گزارش کار وفعالیت کمیسیون تفتیش ونظارت و اتخاذ تصمیم درزمینه؛
– تعیین تعداد وانتخاب اعضای شورای مرکزی به اکثریت آرای اعضای حاضر در کنگره ؛
–تصویب نام، درفش ونشان حزب؛
– بررسی شکایات ، انتقادات و پیشنهادات اعضاء و ارگانهای حزبی؛
– بررسی اوضاع وحالات کشور ، منطقه وجهان وتعیین سیاست حزب دررابطه با آن؛

مادۀ دوازدهم :کنفرانس سرتاسری
کنفرانس سرتاسری حزب ملی ترقی افغانستان عالیترین مقام حزب میان دو کنگره بوده و بر اساس ضرورت و تصمیم شورای مرکزی جهت تصمیم گیری در مورد مسایل اهم درون حزبی و ملی دعوت میگردد.
اشتراک کننده گان کنفرانس سرتاسری حزب را اعضای شورای مرکزی ، رؤسای کمیسیون های مرکزی کمیسیون کنترول ونظارت، رؤسا و معاونین شوراهای ولایتی و معادل آن و شورای شهر کابل تشکیل میدهد.
مادۀ سیزدهم : شورای مرکزی
شورای مرکزی عالیترین مقام حزب ملی ترقی افغانستان در فاصله میان دو کنگره و کنفرانسهای سراسری حزب بوده وهر سا ل یک بارجلسه مینماید . جلسۀ فوق ا لعادۀ شورای مرکزی به تصویب شورای اجرائیه یا پیشنهاد یک ثلث اعضای شورای مرکزی یا دو ثلث اعضای شوراهای ولایتی و معادل آن و شورای شهر کابل دعوت میگردد .
نصاب جلسات شورای مرکزی با حضور اکثریت اعضا تکمیل وتصامیم آن بر اساس دوثلث آرای اعضای حاضراتخاذ میگردد.
شورای مرکزی وظایف وصلاحیت های آتی را به عهده دارد :
– استماع گزارش کار وفعالیت شورای اجرائیه واتخاذ تصمیم درزمینه ؛
– تعیین تعداد وانتخاب اعضای شورای اجرائیه ، رئیس،معاونین ومنشی های حزب از میان اعضای شورای مرکزی به اکثریت آرای اعضای حاضر در جلسه؛
– استماع گزارش معلوماتی کمیسیون نظارت وکنترول؛
– معرفی کاندید حزبی و یا حمایت از کاندید دیگر در انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات ولسی جرگه؛
– اتخاذتدابیر بخاطر تحقق فیصله های کنگره و کنفرانس سرتاسری حزب وتعیین جهات عمدۀ سیاست جاری حزب؛
– اتخاذ تصمیم درمورد تدویر کنفرانس سرتاسری و کنفرانس های محلی حزبی؛
– ارتقای برجسته ترین کادر ها وفعالین حزب به عضویت شورای مرکزی ، در صورتیکه تعداد آنها از بیست فیصد اعضای شورای مرکزی منتخب کنگره تجاوز ننماید واخراج آن عده اعضای شورای مرکزی که در جریان کار شایستگی ولیاقت کاری لازم را از خود تبارز نداده وعضویت شان در شورای مرکزی باعث وارد نمودن لطمه به اتوریتۀ حزب گردد؛ به فیصلۀ دو ثلث آرای اعضای حاضر در جلسه؛
– ارایۀ گزارش کار وفعالیت شورای مرکزی به کنگرۀ حزب ؛

مادۀ چهاردهم : شورای اجرائیه
ارگان عالی حزب دربین دو اجلاس شورای مرکزی بوده ودر حالات عادی به طور ماهوار جلسه مینماید . نصاب جلسات شورای اجرائیه با حضور اکثریت اعضا تکمیل و تصامیم آن بر اساس دو ثلث آرای اعضای حاضر اتخاذ میگردد.
شورای اجرائیه وظایف وصلاحیت های آتی را دارا میباشد:
– استماع گزارش کار وفعالیت دارالانشأ واتخاذ تصمیم در زمینه ؛
– ایجاد والغای شعبات وکمیسیون های مرکزی ومحلی حزب بر اساس پیشنهاد دارالانشـأ؛
– تصویب لوایح وظیفوی شعبات وکمیسیون های حزبی ؛
– تعیین مسئولین و اعضای شعبات و کمیسیون های مرکزی حزب؛
– صدور رهنمودها وتصویب طرزالعمل های جمع آوری حق الشمول،حق العضویت واعانه ،مکافات ،تآدیب ومجازات اعضای حزب وتدویر جلسات شورا های محلی حزب؛
– تصویب طرزا لعمل تدویر کنفرانسها وانتخابات حزبی ؛
– ارایۀ گزارش کاروفعالیت شورای اجرائیه به اجلاس شورای مرکزی ؛
– توزیع کارت های عضویت حزبی ویا تفویض صلاحیت به ارگان های حزبی در زمینه ؛
– تقرر کادر ها به پست های حرفوی حزبی ومعرفی کاندیدان به ارگان های دولتی ؛
– تعیین موقف حزب در رابطه با انتخابات وسایر مسایل اهم ملی وبین المللی؛

مادۀ پانزدهم : دارالانشأ
ارگان رهبری دایمآ فعال حزب بوده ومتشکل از رئیس ،معاونین ومنشی های حزب میباشد که امور یومیۀ سازمانی را به پیش برده از طریق شعبات وکمیسیون های مرکزی ومحلی شوراهای حزبی را در جهت تحقق اهداف مندرج مرامنامه ومطالبات اساسنامۀ حزب راهنمایی مینماید .
دارالانشأ د ر هر ۱۵ روز وبر اساس ضرورت جلسه نموده ومسایل آتی را مورد بحث وبررسی قرار مید هد:
– چگونگی تطبیق تصامیم وفیصله های حزبی ؛
– اجراآت شعبات کمیسیون ها وشورا های حزبی در جهت کار سیاسی ، تبلیغاتی وفرهنگی به خاطر تنویر اذهان عامه وجلب همکاری مرد م ؛
– کار شورا های حزبی درجهت پذیرش به صفوف حزب ؛
– چگونگی پرداخت حق الشمول،حق العضویت وجمع آوری اعانه وتقویت بنیۀ مالی حزب ؛
– تأمین روابط با سایر احزاب ،سازمان های سیاسی و اجتماعی،نهاد های فرهنگی وصنفی وارگان های حکومتی به منظور تأمین شرایط مساعد کار برای سازمان های حزبی در جهت عملی نمودن اهداف حزب ؛
– تأمین روابط حسنه ومتقابلاً مفید با نهاد های بین المللی به منظور معرفی حزب در سطح جهانی؛
– گزارشات کار وفعالیت شعبات وکمیسیون های مرکزی ومحلی حزب ؛
– صدور رهنمودها جهت رفع نواقص کار ؛
– معرفی کادرها جهت تقرر در مقامات حزبی وارگان های دولتی ؛
– ارایۀ گزارش کار وفعالیت دارالانشأ به شورای اجرائیۀ حزب ؛

مادۀ شانزدهم : رئیس حزب
رئیس حزب جلسات دارالانشأ،شورای اجرائیه،شورای مرکزی،کنفرانس سرتاسری وکنگرۀ حزب را ریاست مینماید . رئیس حزب دررابطه با سایر احزاب ،سازمان های سیاسی واجتماعی ،نهاد های فرهنگی وصنفی ، ارگان های دولتی وهمچنان در روابط بین المللی از حزب نماینده گی نموده ، اجراأت خود را درهمآهنگی با دارالانشأ تنظیم وبه جلسات شورای اجرائیه گزارش میدهد. رئیس حزب موقف حزب در رابطه با مسایل اهم ملی را طبق فیصلۀ شورای اجرائیه اعلام میدارد.
رئیس حزب عقد موافقتنامه ها وهمچنان اجرای معاملات بانکی ،حسابی ومالی حزب را به عهده دارد.

مادۀ هفدهم : معاونین ومنشی های حزب بخشهای مشخص کار حزبی را رهبری نموده ، اسناد وپروتوکول های جلسات شورا های حزبی را ثبت وتنظیم مینمایند ، معاونین ومنشی ها درنزد دارالانشأ مسؤل وگزارش ده می باشند.
مادۀ هجدهم : شورای اجراێیه  برای تنظیم فعالیت هدفمند وتحقق تصامیم حزب وکنترول برای اجرای آن کمیسیون های  ، شعبه تشکیلات،شعبه مالی ،کمیسیون تبلغ وفرهنګ ، شعبه اسناد وارتباط ، کمیسیون تفاهم وارتباط سیاسی،کمیسیون نظارت وکنترول وسایرکمیسیون های مورد ضرورت مؤقت ودایمی راایجاد مینماید. مسولین کمیسیون ها توسط دارالانشا تعین ومطابق هدایات دارالانشاءفعالیت مینماید.

فصل چهارم
احکام متفرقه

مادۀ نزدهم : حزب و انتخابات
هر عضو حزب حق دارد با حمایت حزب بحیث کاندید آن در انتخابات ریاست جمهوری ، ولسی جرگه،شوراهای ولایتی، شوراهای ولسوالی، شوراهای قریه، مجالس شاروالی و شاروالها شرکت نماید.
اعضای حزب در انتخابات، تعهد، تحصیل، تجربه، تخصص، لیاقت و شایستگی کاندیدان را در نظر گرفته از آنها حمایت مینماید.
کاندید حزب برای انتخابات ریاست جمهوری و ولسی جرگه از جانب شورای مرکزی در مشوره با شوراهای ولایتی، شورای شهر کابل ومعادل آن ها و برای انتخابات سایر مقامات و نهادهای انتخابی از جانب شوراهای حزبی مربوطه معرفی میشوند.

مادۀ بیستم : حزب ملی ترقی افغانستان از لحاظ مالی متکی است بر:
– حق الشمول و حق العضویت اعضا که نورم وطرزپرداخت آن توسط طرزالعمل جداگانه تنظیم میگردد؛
– اعانه و کمک های مالی اعضاء و هواخواهان؛
– عواید نشرات ومطبوعات؛
– عواید تشبثات اقتصادی؛
مادۀ بیست و یکم : حزب ملی ترقی افغانستان همزمان با فعالیت های سیاسی، اجتماعی وفرهنگی میتواند به ایجاد مؤسسات تولیدی، تجارتی واقتصادی مبادرت ورزد .
مادۀ بیست و دوم : حزب ملی ترقی افغانستان دارای بیرق ،نشان ، مهر وارگان نشراتی مشخص خود میباشد .
اتخاذ تصمیم درمورد ارگان نشراتی و ممیزات مهر صلاحیت شورای اجرائیۀ حزب است .
مادۀ بیست وسوم : حزب ملی ترقی افغانستان بمنظور پرورش سالم جوانان ،زنان وسایر اقشار جامعه وآماده نمودن آنهابرای پاسداری از حقوق قانونی شان به ایجاد شوراها واتحادیه های مربوطه مساعدت مینماید. حزب استقلال سازمانی ساختارهای متعلق به جامعۀ مدنی را رعایت نموده، آنهارا در امور مربوطه یاری و کمک میرساند.
مادۀ بیست وچهارم : مکافات ومجازات
الف- اعضای حزب ملی ترقی افغانستان در صورت تبارز لیاقت وشایستگی در اجرای وظایف حزبی ومبارزۀ صادقانه وبرجسته در جهت تحقق مندرجات مرامنامه واساسنامۀ حزب بر اساس پیشنهاد شوراهای مربوطه وتائید ارگان های رهبری حزب مورد تقدیر قرار میگیرند .
نوع وسطح تقدیر توسط طرزالعمل جداگانه از جانب شورای اجرائیه حزب تعیین ومشخص میگردد .
ب- اعضای حزب نسبت عدم رعایت مطالبات اساسنامه وتخلف از اصول، موازین ودساتیر حزبی ذیلاً تآدیب ومجازات میشوند:
– توصیه؛
– اخطار ؛
– تنزیل مقام؛
– اخراج از عضویت حزب؛
چگونگی تآدیب ومجازات اعضای حزب توسط طرزالعمل جدا گانه از جانب شورای اجرائیه حزب تنظیم ومشخص میگردد .
مادۀ بیست و پنجم : مقرشورای مرکزی حزب ملی ترقی افغانستان  در شهر کابل بوده ،دفاتر ونماینده گی های حزبی آن در واحد های اداری ومحلات ایجاد میگردند .
مادۀ بیست و ششم : انحلال حزب :
در صورت بروز اوضاع نا مساعد که تداوم کار حزب در جهت تحقق اهداف مرامی آن نا ممکن گردد ، موضوع تعلیق قسمی یا کلی فعالیت ها ، ختم کار یا انحلال حزب در جلسۀ مشترک فوق العادۀ شورای مرکزی و کمیسیون کنترول و نظارت تحت غور وبررسی قرار گرفته ، تصمیم نهایی درزمینه به دو ثلث آرای اعضای حاضر در جلسه اتخاذ وموضوع طی اعلامیۀ رسمی به آگاهی اعضای حزب ، سایر هموطنان و وزارت عدلیه رسانیده میشود .

اساسنامه
حزب ملی ترقی افغانستان

کابل مورخ جوزا 1397

مرامنامۀ حزب ملی ترقی افغانستان

مقدمه:
قریب چندین دهه است که بحران ناشی از رقابت های دوران جنگ سرد، سیاست های نفوذی برخی کشورهای همسایه و منطقه، اشتباهات، خطا ها و کجروی گروههای سیاسی شامل بحران در تبانی با کشورهای همجواروتصامیم یکجانبه وناقص بن برسرنوشت تشکیل دولت افغانستان از مردم ما قربانی میگیرد. این بحران باوجود حضور ناتو و ائتلاف بین المللی ضد تروریسم در افغانستان، نه تنها به پایان نرسیده، بلکه ابعاد وسیعتری نیز کسب نموده است. مداخلات برخی کشورهای منطقه وهمسایه، بخصوص پاکستان و ایران و تسلط یک تیم فاسد و گروههای مافیایی بر سرنوشت میهن و مردم ما، وضعیت در کشور را بیش از پیش بدتر ساخته است. تشکُل مجدد و گستر دۀ تروریسم، خرابی روز افزون وضع امنیتی، گسترش بیسابقه و مزمن فساد اداری، استبداد حکام خود کامه و مستبد، بی عدالتی لجام گسیختهء بحران اقتصادی، فقر و بیکاری، ازدیاد فاصله میان فقر و ثروت، افزایش تولید و قاچاق مواد مخدر و سیاست های مبهم و ناروشن حکومت در برابر مداخلات بیگانه، بخصوص پاکستان و پیشروی آن در عُمق خاک افغانستان نگرانی عمیق مردم مارا سبب گردیده است.
شعار های چون دموکراسی، حاکمیت قانون، حکومتداری خوب، حقوق بشر و عدالت اجتماعی باوجود تغیرات نسبی که در عرصه های معارف، تحصیلات عالی مواصلات، مخابرات، انکشاف دهات، قانونگذاری، آزادی بیان و ایجاد نیروهای مسلح کشور به مشاهده می رسد، به شعار های مبتذل، مضحک و مسخره مبدل گردیده اند.
تقلب پیهم و گسترده در پروسه های انتخاباتی، بخصوص انتخابات ریاست جمهوری، شورا های ولایتی و ولسی جرگه وریاست جمهوری که به یک افتضاح بزرگ ملی مبدل گردید، باعث شد تا مردم ما اعتماد و باور شانرا نه تنها بر تیم حاکم و گروههای مافیایی تحمیل شده بر سرنوشت کشور ما از دست دهند، اعتماد خویش را بر ائتلاف بین المللی ضد تروریسم و ناتو نیز از دست داده اند.
وضعیت موجود مردم ما را در یک موقعیت دشواری قرارداده است جنگ نیابتی ابرقدرت های جهان، کشورهای منطقه ، کشورهای همسایه وگروه های نظامی – سیاسی موجود وابسته به آنها ، علت اساسی دوام جنگ درکشور شمرده میشود. این حالت نه تنها ایجاد یک حرکت سرتاسری و ملی رهروان نهضت صلح، دموکراسی، ترقی و عدالت اجتماعی را بخاطر بیرونرفت از حالت موجود و تعویض تیم حاکم و گروههای مافیایی یادشده به یک تیم سالم و وطندوست از مجاری قانونی و مسالمت آمیز بعنوان یک ضرورت جدی مطرح می سازد، نیاز بازسازی کامل اداره از بالا تا پائین و تصفیۀ آن از وجود همۀ عناصر مفسد و قانون شکن را نیز الزامیت میبخشد. حزب ملی ترقی افغانستان در حالیکه از آیندۀ وطن و مردم خویش عمیقا نگرانی دارد و بخاطر بیرونرفت از وضعیت موجود برای ایجاد حرکت سرتاسری ملی مبارزه مینماید، با تأمین تفاهم با احزاب ملی و دموکرات میخواهد به خلای ناشی از نبود یک حزب قوی، نیرومند و سرتاسری در کشور پایان بخشد. با در نظر داشت این امر مهم دست صفا، صمیمیت و برادری را برای تأمین تفاهم تا سطح وحدت سازمانی برای همۀ آنها پیش نموده، با پیروی از دین مبین اسلام، حفظ ارزشهای اسلامی و ملی، احترام به پیروان سایر ادیان، مخالفت جدی با هرنوع موارد سؤاستفاده از معتقدات دینی و مذهبی مردم، بخاطر تأمین مقاصد و اغراض سیاسی و گروهی، باتوکل بر خداوند (ج) و اعتماد بر حمایت مردم نجیب کشور برای تحقق اهداف آتی مبارزه می نماید:
الف- اهداف حزب در عرصۀ سیاست داخلی:
1. حراست از استقلال، تمامیت ارضی، حاکمیت و منافع ملی و حمایت از یک دولت نیرومند، قانونی و مشروع مرکزی، مبتنی بر تفکیک قوای ثلاثه و مبارزۀ جدی با هرگونه تمایلات تجزیه طلبانه و فرار از مرکز.
2. تأمین صلح عادلانه و فضای امن در کشور از طریق مذاکرات بین الافغانی، منطقه ای و بین المللی تمام جوانب بخصوص مشارکت فعال زنان در حیات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، توسعۀ آزادیها، حقوق مدنی و سیاسی شهروندان، ارتقای ظرفیت های امنیتی و دفاعی کشور متناسب به شرایط منطقه و قطع مداخلات خارجی.
3. ایجاد کمیسیون مستقل انتخابات، تعدیل قانون انتخابات، تبدیل سیستم رأی واحد غیر قابل انتقال به سیستم حداقل پنجاه فیصد تناسبی، ایجاد فضای باز سیاسی با برچیدن اسلحۀ غیرقانونی از کشور و تأمین شرکت آزادانۀ مردم در پروسه های انتخاباتی و تعین سرنوشت انتخابات.
4. استقرار یک نظام دموکراتیک بر مبنی پلورالیسم سیاسی، برگزاری انتخابات شفاف، عادلانه و دموکراتیک در تمام سطوح (از شوراهای قریه جات ، ولسوالی ها ، پارلمان، ریاست جمهوری وانتخابات شاروالی ها)، جلو گیری از اعمال نفوذ دولت، گروههای سیاسی و زورمندان در پروسه های انتخاباتی.
5. بازسازی ادارۀ دولت در چارچوب یک ستراتیژی ملی کوتاه مدت ودرازمدت از بالا تا پائین، بخصوص بازسازی سیستم عدلی و قضایی؛ تصفیۀ اداره از وجود همه عناصر مفسد و قانون شکن به هدف پایان دادن به فساد در اداره، جلب حمایت مردم و تأمین حاکمیت قانون در کشور.
6. تحقُق سیاست کادری مبتنی بر لیاقت، کاردانی، تحصیل، تخصص و تعهُد به منافع ملی به هدفِ ایجادِ یک ادارۀ کاردان، متخصص و با تجربه، دارای توانایی ارایۀ خدمات مؤثر برای مردم.
7. توسعۀ آزادیهای دموکراتیک، اعم از آزادی فکر و بیان، مطبوعات و رسانه ها، فعالیت های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی.
8. مبارزه با انواع افراط گرایی و مظاهر عمدۀ آن، اعم از تعصب، اختناق فکری، تبعیض، خشونت و عدم تحمُل دگراندیشی، اشکال مختلف تروریسم و جنایات سازمان یافته، بخاطر رسیدن به اهداف دموکراتیک و عادلانه با اتکأ به اصل اعتدال در حرف و عمل.
9. تأمین زمینه های مناسب سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، روانی و فرهنگی برای آمیزش گروه های اتنیکی، رُشدِ مناسبات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعۀ قومی و قبیله ای افغانستان .
10. مبارزه علیه توتالیتاریزم، انحصار قدرت و اِعمال هرنوع خشونت به هدف حفظ و کسب قدرت سیاسی.
ب: درعرصۀ سیاست خارجی:
1. تأمین روابط نیک و دوستانه با کشورهای همسایه، منطقه و جهان بر مبنای اصول همزیستی مسالمت آمیز، احترام به استقلال، تمامیت ارضی، حاکمیت و منافع ملی متقابل و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر.
2. حمایت از مساعی صلحجویانۀ سازمان ملل متحد و ارتقای نقش رهبری کنندۀ آن بخصوص شورای امنیت آن سازمان در زمینه های حل صلح آمیز منازعات منطقه ای و جهانی بخاطر تأمین صلح و امنیت در جهان.
3. حمایت از مساعی جامعۀ بین المللی در راه تشنج زدایی، لگام زدن تروریسم و دهشت افگنی و جلوگیری از تولید و قاچاق مواد مخدر بعنوان منبع عمدۀ مالی شبکه های تروریستی و مافیای بین المللی.
4. حمایت از مساعی جامعۀ جهانی در انکشاف کشورهای عقب مانده، محو گرسنگی، امحای فقر و بیکاری، جلوگیری از امراض اپیدیمیک و پاندیمیک، محو بی سوادی، رفع عقب ماندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جهان.
5. حمایت از منشور سازمان ملل متحد و سایر قراردادهای بین المللی، اعلامیۀ جهانی حقوق بشر، کنوانسیون رفع کلیه تبعیضات علیه زنان، کنوانسیون حقوق اطفال و سایر کوانسیونها و میثاقهای مربوط به آن.
6. حمایت از مبارزات نیروهای دموکراتیک و ترقیخواه برای صلح، آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و حق خودارادیت ملل در تعین سرنوشت آنها.وحل مسلۀ خط فرضی واستعماری دیورند بادولت پاکستان.
ج- در عرصۀ اقتصادی:
1. حمایت از اشکالِ مختلف مالکیت، اعم از دولتی، خصوصی، مختلط، کوپراتیفی و شخصی.
2. خاتمه دادن به غصب و چپاول املاک و دارایی های عامه و شخصی، استرداد آن از غاصبین و چپاولگرانِ زورمند، تعقیب قانونی، عدلی و قضایی آنها و پایان دادن به سلطۀ گروه های مافیایی در اقتصاد کشور.
3. ایجاد مبانی قانونی و حقوقی مطمئن و جو امنیتی مناسب برای سرمایه گذاریهای داخلی و خارجی و تأمین مصئونیت آنها به هدف تسریع آهنگ رشد و توسعۀ اقتصاد ملی.
4. تأمین زمینه ها و فرصت های مناسب برای بازسازی و رشد همه سکتورهای اقتصادی با توجه به اولویت ها و ضرورت های کشور و در گام نخست بازسازی سیستم های آبیاری، تولید انرژی برق، مواصلات، مخابرات، مکاتب، مؤسسات تحصیلات عالی، شفاخانه ها، کلینیک های صحی، تأسیسات صنعتی و تصدی های دولتی.
5. حمایت از مالکیت دولت برمنابع طبیعی و املاک عامه، حفاظت آنها، پایان دادن به چپاول آن تحت عناوین اجاره و خصوصی سازی و ایجاد مبانی قانونی و حقوقی استفاده از آن برای سکتور خصوصی.
6. مساعی در راه تأمین سیاست سالم مالی و پولی، نظام بودجه ای معقول و مبتنی بر عواید منابع داخلی، جلوگیری از تورم پولی و فساد مالی، ایجاد سیستم عادلانۀ مالیاتی، کاهش مالیات غیر مستقیم، بخصوص مالیات مواد مورد ضرورت اولیۀ مردم و افزایش مالیات تصاعدی مستقیم، خاصتا مالیات اشیای تجملی و غیر ضروری.
7. استفادۀ معقول از منابع آب کشور در زراعت و تولید انرژی، احداث تأسیسات معاصر آبیاری و مؤلد انرژی برق، آباد ساختن زمین های بکر و بایر.وتوزیع آن به دهقانان بی زمین وکم زمین به اجاره های طویل المدت.
8. میکانیزه ساختن زراعت و تشویق سرمایه گذاریها در زمینۀ تورید ماشین آلات زراعتی، ایجاد ستیشن های میکانیزه، فارم های عصری، تأسیسات نگهداری محصولات زراعتی و افزایش محصولات آن به هدف تأمین نیازمندی های ملی. اسکان داوطلبانه کوچی ها  وفراهم آوری تسهیلات چراگاه ها و مساعدت های صحی واموزشی لازم وقایوی ، وترنری، اصلاح نسل مواشی ومالداری به آنها، ایجاد مکاتب سیار برای کودکان کوچی ها و کورس های  سواد آموزی به بزرگ سالان.
9. استفادۀ مؤثر از منابع نفت و گاز، مس، آهن و سایر منرالهای صنعتی و تشویق سرمایه گذاریهای بزرگ، اعم از داخلی و خارجی درتطابق با منافع ملی کشوردر بخش صنایع ثقیل به هدف ایجاد زیربنای پیشرفتۀ اقتصادی و ایجاد زمینه های وسیع کار و اشتغال برای مردم.
10. انکشاف سیستم مواصلات، احداث شاهراه های جدید، میدانهای هوایی، شبکۀ سرتاسری راه آهن، مطابق ستندرد های بین المللی و اتصال آن به شبکه های ترانزیتی جهان.
11. ترویج نباتات طبی و تولید ادویه بخاطر تأمین نیازمندی های ملی، توسعۀ اقتصاد مالداری و پیشه وری و تشویق سرمایه گذاریها در بخش صنایع خفیفه، دستی و مستظرفه و ایجاد سیستم های بیمه و بانکهای حمایت از اقتصاد صنعتی، زراعتی، مالداری و پیشه وری و بازاریابی برای تولیدات آنها.
12. رشد تجارت داخلی و خارجی و حمایت از تولیدات داخلی از طریق کاهش مالیات، تسهیلات گمرکی، وضع تعرفه های حمایوی، تعویض کالاهای مصرفی وارداتی با تولیدات داخلی، جلوگیری از ورود اجناس غیر ضروری و مشابه تولیدات داخلی، استفادۀ معقول از موقعیت کشور در ترانزیت تجارت.
13. حمایت از روند افزایش صادرات و عضویت افغانستان در سازمان ایکو، سارک و سازمان تجارت جهانی و مساعی در راه تأمین تعادل بیلانس صادرات و واردات.
14. حمایت از صنعت توریزم بخاطر تقویۀ اقتصاد ملی و اتخاذ تدابیر مؤثر برای توسعۀ فرهنگ پذیرایی از جهانگردان.
15. استفادۀ مؤثر از مساعدتهای مالی و تخنیکی جامعۀ بین المللی بر طبق یک میکانیزم سالم و ایجاد سیستم شفاف حسابدهی بخاطر پایان دادن به موارد سؤاستفاده از مساعدتهای یاد شده.
د- در عرصۀ اجتماعی:
1. پایان دادن به اشکال مختلف تبعیض و انواع مظالم اجتماعی بخصوص به مناسبات مردسالارانهء قرون وسطایی حاکم بر زندگی برده وار زنان که سنگین ترین بار بی عدالتی و ستم اجتماعی را بر دوش می کشند.
2. تأمین مساوات میان شهروندان، تطبیق یکسان قانون بالای همه و تأمین عدالت اجتماعی.
3. خاتمه دادن به اشکال و انواع گرایشات تفرقه افگنانه، برتری جویی های قومی و قبیلوی، نژادی و مذهبی، سمتی، لسانی و جنسی بمثابه پدیده های ضد ملی و ضد انسانی.
4. مساعی در راه تحکیم وحدت ملی و رفع هرنوع تبعیض و امتیاز میان شهروندان کشور در راه مشارکت سیاسی.
5. انکشاف متوازن اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی همۀ مناطق کشور و ارتقای کیفیت خدمات اجتماعی و زمینه های مساوی و یکسان استفاده از آن برای تمام شهروندان کشور.
6. تأسیس بیمه های اجتماعی به هدف تأمین رفاه همگانی و حمایت از شهروندان کشور در هنگام تقاعد، بیکاری، بیماری، ناتوانی، دوران پیری، معلولیت، معیوبیت، حوادث و آفات طبیعی.
7. ایجاد مراکز صحی و درمانی، مراکز حمایت طفل و مادر در همه ولسوالی ها و نواحی شهر ها، توسعه و تضمین خدمات صحی رایگان، تأمین حفظ الصحۀ محیطی، آب صحی آشامیدنی و وقایۀ مردم در برابر امراض ساری و پرازیتی بخاطر تأمین صحت همگانی.
8. حمایت از یتیمان و بیوه زنان، معلولین و معیوبین جنگ و بحران کشور، تعین احصائیۀ دقیق آنها، مواظبت همیشگی و بدون تبعیض از آنان، فراهم آوری شرایط مناسب زندگی و امکانات کار و خدمات اجتماعی و جلب حمایت مؤسسات داخلی و خارجی از آنها.
9. تأمین کار و اشتغال برای مردم، بعنوان حل عمده ترین مشکل اجتماعی، عامل عمده و اساسی تداوم بحران در کشور و عامل مؤثر در زدودن فقر از جامعه، بهبود زندگی مردم، تأمین مصئونیت و محیط محفوظ کار و تخنیک ایمنی  وبلند بردن ظرفیت های مسلکی وتخنیکی کارگران در تمام مراکز تولیدی و حمایت از اصل مزد مساوی در برابر کار مساوی برای مردان و زنان.
10. ایجاد زمینۀ بازگشت آبرومندانۀ مهاجرین و بیجاشدگان به محلات مسکونی قبلی آنها و انجام مساعدتهای لازم در زمینۀ امنیت، سرپناه، کار و اشتغال برای آنان.
11. جمایت از مبارزات حق طلبانۀ سازمانهای اجتماعی و مدنی و تلاش برای ارتقای نقش آنها در نظام سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور.
12. تثبیت احصائیۀ دقیق نفوس بر اساس توزیع تذکرۀ تابعیت و استفاده از تکنالوژی معاصر در این زمینه بخاطر انتخابات شفاف و تنظیم پلانهای آتیۀ توسعۀ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی.
13. پایان دادن به موارد نقض حقوق بشر و جنایات ضد بشری و تعقیب عدلی مجرمین بخصوص جنایتکاران جنگی.
14. حفظ محیط زیست، اتخاذ تدابیر مؤثر جهت جلوگیری از آلودگی و تخریب آن، بخصوص جلوگیری از آلوده شدن ذخایر آب زیر زمینی و هوا در شهرها، تحکیم کناره های دریای آمو و سایر دریاها، حفظ و توسعۀ جنگلات و جلوگیری از چپاول آن.
15. ایجاد آسایشگاه ها، سناتوریم ها و پارکهای تفریحی برای آسایش مردم.
16. تأمین انکشاف متوازن شهرها و دهات و حل مشکل بی سرپناهی از طریق اعمار محلات جدید مسکونی و منازل ارزان قیمت و اتخاذ تدابیر مؤثر از جانب دولت بمنظور تهیه مسکن و توزیع ملکیت های عامه برای شهروندان مستحق و فراهم سازی سهولت ها و خدمات اجتماعی برای آنها.
17. خاتمه دادن به مفاسد اجتماعی و اخلاقی، خاصتا مبارزه علیه اعتیاد به مواد مخدر، مشروبات الکلی، دخانیات، دزدی، قمار، اختطاف ها و سایر موارد ترویج کنندۀ فساد در جامعه.
هـ – در عرصۀ فرهنگی:
1. ایجاد فرهنگ مترقی، پیشرفته و دموکراتیک با توجه ارزشهای دینی، سنن و ارزشهای پسندیدۀ ملی و دستآوردهای علمی، فرهنگی و حقوقی جامعۀ جهانی.
2. تجدید نظر بر کلیه پروگرام های درسی مکاتب و مؤسسات تحصیلات عالی کشور، ستندرد سازی سیستم تعلیم و تربیه و تحصیلات عالی در مطابقت با معیارهای بین المللی دارای نصاب تعلیمی و تحصیلی فارغ از اندیشه های گروهی و انحرافی، تدریس تکنالوژی عالی اطلاعاتی کمپیوتری و انترنیتی درمکاتب ابتداێیه ،متوسطه ولیسه .
3. توجه به تربیۀ کادرها و معلمین مسلکی معارف و استادان پوهنتونها، ارتقای سطح دانش مسلکی و تخصصی آنها و فراهم آوری شرایط مناسب زندگی برای آنان.
4. محو کامل بیسوادی از طریق تأسیس مکاتب سواد حیاتی و متمم و بسیج کلیه نیروها در راه اندازی کمپاین وسیع و سراسری ملی به منظور آموزش سواد برای هموطنان محروم از سواد حیاتی.
5. تربیت سالم جوانان و کودکان کشور (اعم از دختران و پسران)، بخصوص بازماندگان قربانیان جنگ از طریق آموزش های مجانی در تمام سطوح تعلیمی و تحصیلی، تعلیمات متوسط اجباری، تعمیم مکاتب حرفه ای، کورس های قصیر المدت آموزش حرفه، بهبود شرایط تعلیم و تحصیل و فراهم آوری مصروفیت های سالم فکری و زمینه های ورزشی برای آنان.
6. مخالفت با جنگ و خشونت و ترویج افکار انساندوستانه، تحمل پذیری، نظم پذیری، قانونپذیری، مشوره پذیری، امانت دانستن سرمایۀ ملی و مرجح دانستن منافع ملی و اجتماعی بر منافع شخصی و گروهی.
7. مبارزه علیه تمام انواع انحرافات، خرافات و امراض گمراه کننده در بین روشنفکران افغان، اعم از قوم گرائی، زبان گرائی، سمت گرائی و دیگر پنداشتهای کهنه بمثابه مانع جدی در راه تجدد و پیشرفت جامعۀ افغانی و تحکیم وحدت ملی افغانها.
8. ایجاد زمینه ها برای رشد زبان و فرهنگ مردم و فراهم آوری زمینه های استفاده از نشرات مطبوع، رادیو، تلویزیون و آموزش به زبانهای مادری آنان.
9. رشد ارزشهای فرهنگی، حفظ آثار تاریخی و باستانی و فراهم سازی زمینه برای گسترش تحقیقات باستان شناسی به هدف شناخت عمیقتر مدنیت ها و تاریخ باستانی کشور و اتخاذ تدابیر جدی جهت جلوگیری از حفریات و کاوش های خود سرانۀ آثار باستانی و قاچاق آن به خارج از کشور.
10. بازگردانیدن آثار تاریخی و باستانی غارت شده از موزیم ملی به کمک یونسکو و سایر مؤسسات بین المللی، حفظ و نگهداری آثار و آبدات تاریخی کشور.
11. حمایت از مراکز علمی و تحقیقاتی بخصوص اکادمی علوم افغانستان، ایجاد شرایط و امکانات مناسب برای تبارز، رشد و شگوفایی استعداد های فطری و ایجاد گر افغانها، اعم از زنان و مردان.
12. حمایت از دانشمندان، پژوهشگران، مکتشفین، مخترعین و پیشتازان عرصۀ علوم و فرهنگ، تأمین زمینه های بازگشت آبرومندانه به کشور و اشتغال آنها مطابق تخصص و فهم مسلکی آنان و ایجاد شرایط مناسب زندگی برای آنها.
13. حمایت از آزادی فکر و بیان، آزادی قلم و مطبوعات، توسعۀ رسانه های گروهی و دسترسی مردم به تکنالوژی معلوماتی بحیث وسایل ضروری برای پیشرفت جامعه .