د افغانستان د ملي ترقۍ ګوند د دارالانشأ اعلامیه

کابل – افغانستان

د ۱۳۹۸ ل کال د میزان ٢٩ مه

دافغانستان د ملي ترقۍ ګوند دارالانشأ په ډيره خواشینۍ د رسنیو او د خپلو ګوندي شوراګانو د خبرتیا له لارې مالومات تر لاسه کړل چې د ننګرهار شینوارو د هسکې میني ولسوالۍ په جومات کې د جمعې ورځې دلمانځه په بهیر کې شوي ترهګریز برید له ۷۰ تنو زیات شهېدان او د ۳۰ تنو په شاوخوا کې ټپيان پر ځاي پریښودل . د دې په څنګ کې د خداي ج کور جومات ته ستر زیان واړول شو .

د ګوند دارالانشأ دا برید او نور ټول هغه ترهګر یز بریدونه چې د افغانانو په مقدسو ځایونو ، روغتونونو ، ښوونځيو ، علمي او ټولګټو موسسو شوي او افغانانو ته یې ستر مالي ځاني نه جبران کېدونکې تاوانونه اړولي د انسان ، افغان او مسلمان د دوښمنانو کرغیړن عمل بولې چې هیڅ ډول بله توجیه نه لري .

د ګوند دارالانشأ څرګندوي ، هغوي چې په هر ناروا هدف مسلمان ، افغان او په ټوله کې انسان د ژوند له حق محروموي ستر جرم کوي ، د خداي ، پيغمبر او بشریت په وړاندې د ودریدو ناکامه هڅه کوي . همدارنګه هغه نړیوال او سیمه ایز زبر ځواکونه چې د خپلو ناروا ګټو د خوندي ساتلو په پار د یو شمیر ادیانو او مذاهبو په پوښښ کې د سیالۍ او نیابتې جګړو ډيرې شومې بڼې ازمیښت ته راوباسې ، له یوي خوا د خداي او خلکو په وړاندي جنایت کوي او له بلې خوا د ادیانو او مذاهبو هغه انساني او معنوي روح او ارزښتونو ته د پاي ټکی ږدې چې د پيړیو مبارزو او هڅو په پایله کې یې ظهور کړی .

په افغانستان ، منځنې خټيځ او د افریقا شمال کې د اسلامي بنسټپالنې له خوا مخته بیونکې جګړه د پورتنۍ بیان شوي موخې هغه بهیر دی چې له یوه پلوه د سنې او شیعه په نامه سیالۍ او جګړي بې دفاع مسالمانان ووژل او له بل پلوه د سیمې او نړۍ د یو شمیر هېوادونو نا تعریف شوي ملي ګټو ډير مسلمانان او د اسلامي اصیل تمدن ډير ستر مادي او معنوي ارزښتونه د خاورو سره خاوري کړل . افغانستان او د هغې خلک د څلورو لسیزو څخه په زیاته موده کې د یو شمیر اسلامي هېوادونو ، ګاونډيانو او د نړۍ د ډيرو پرمختللو دموکراسیو له لاسه په اور کې ودریدلې پاتې دي .

د افغانستان د ملي ترقۍ ګوند دارالانشأ د هسکې مینې ترهګریز برید په ډيرو سختو ټکو غندې ، شهېدانو ته د الله له درباره د مغفرت دوعا کوي ، ټپيانو ته د عاجلې روغتیا هیله کوي او د شهېدانو او ټپيانو کورنیو ته د زړه صبر غواړي . د دې په څنګ کې د افغانستان له خلکو په تیره بیا د هغې له اګاه قشر ، دینې عالمانو او له ټولو وطن دوستو ټولنو ، بنسټونو او ځانګړو شخصیتونو غواړي چې د روانې افغان زپونکې جګړي د پاي ته رسولو په ملي وطني کار کې عملي ونډه واخلي او د ټولو هغو بهرنیو او کورنیو کړیو د افشا کولو او دیوال ته ودرولو په کار کې چې افغان او افغانیت ته ، اسلام او اسلامیت ته ګواښ پيښوي پریکړونې هڅه او هاند وکړي .

په درناوي

عبدالحی مالک

   د افغانستان د ملي ترقۍ ګوند ریس

 

ملګرو ملتونو په ۷۴ مه عمومي مجمع کې د ملي امنیت سلاکار ډاکټر حمدالله محب د وینا متن

1.10.2019Moheb i FN
بسم الله الرحمن الرحیم
د ناستې ښاغلی رئیس، د ملګرو ملتونود سازمان محترم سرمنشي، درنو استازو، سفیر صاحبانو، ښاغلو او آغلو! ویاړم، چې نن په دې مهمه ناسته (پلټ فارم) کې ستاسو درنو همکارانو او شریکانو پر وړاندې ولاړ یم او د خپلو هیوادوالو استازیتوب کوم.
بله د ویاړ خبره داده، چې یوازې دوه ورځې وړاندې شاوخوا درې میلیونه افغانانو د ترهګرۍ له ګواښونو سره خپل ژوند په خطر کې واچاوه او د افغان ځوانې ډیموکراسې په څلورمه دوره ولسمشریزو ټاکنو کې یې رایه ورکړه.
د هغو کسانو په منځ کې، چې رایه یې ورکړه نارینه، مېرمنې او آن لا داسې سپین ږیري شامل و، چې ښايي دا یې د ژوند وروستۍ رای اچونه وه. همدارنګه داسې ځوانان هم په کې و، چې نوي د رای اچونې سن ته رسيدلي او دا یې د ولسمشر ټاکلو لومړۍ تجربه وه. په ټاکنو کې داسې کسانو هم رایه واچوله، چې معلولان و او د رای اچونې تر مرکزه تګ ورته آسانه نه و.
زموږ په ولسمشریزو ټاکنو کې داسې کسانو هم برخه واخیسته، چې د لاس ګوتې یې د ۲۰۱۴ کال په ټاکنو کې د طالبانو لخوا پرې شوې وې، خو دوی بیا هم راووتل او رایه یې ورکړه.
مونږ یوازې د ولسمشر د ټاکلو لپاره رایه ورنکړه، بلکې ډیموکراسۍ ته مو رایه ورکړه، اساسي قانون ته مو رایه ورکړه، سولې ته مو رایه ورکړه، آزادۍ او ملي حاکمیت ته مو رایه ورکړه، هوساینې او وصل ته مو رایه ورکړه او د افغانستان اسلامي جمهوریت ته مو رایه ورکړه.
ګرانو هیوادوالو! زه تاسو ته د رایې کارونې له حقه د استفادې له امله مبارکي وایم او له ټولو مسلکي او زړورو افغان امنیتي او دفاعي ځواکونو څخه مننه کوم، چې ددې حق د ساتلو لپاره یې هڅې وکړې. زمونږ ۷۰ زره زړورو ځواکونو ددې تاریخي بهیر په لړ کې د خپلو هیوادوالو ساتنه وکړه. د افغان ځواکونو د مسلکیتوب له امله د د ښمن ډېری او آن لا ټول هغه بریدونه، چې په دې ورځ یې زموږ د ملکي هیوادوالو د په نښه کولو لپاره پلان کړي و، دفع کړل.
زه ددې لاسته راوړنې له امله د نړۍ وګړو ته هم مبارکي وايم او له تاسو هر یوه مننه کوم. نړیواله ټولنه په ځانګړي ډول د ناټو غړي هېوادونه په تېرو دوو لسیزو کې زموږ ترڅنګ ولاړ و او موږ ته یې ددې زمینه برابره کړه، چې هیواد مو له جګړې راووځي، بیا ورغول شي او د یوه نوي افغانستان په اړه فکر وکړو، داسې افغانستان، چې په اسلامي ارزښتونو او افغاني عنعناتو ولاړ او د تل لپاره له خونړۍ ماضي ژغورل شوی وي.
تاسو هغه مهال د یوې افغان ډیموکراسۍ په اړه زموږ د لیدلوري د عملي کېدو په برخه کې ستره او ارزښتناکه پانګونه وکړه او آن مو خپل نارینه او ښځینه د مرګ له خطر سره مخامخ کړل، چې ډیموکراسي زموږ په هیواد کې یوازې یوه مفکوره وه، خو اوس تاسو د هغې سرمایه ګذارۍ مثبتې پایلې ګورئ، چې د پالیسیو، اقداماتو، بنسټونو، اصولو او آن لا خلکو په بڼه را څرګندې شوې دي. مونږ، د افغانستان نننيو ځوانو رهبرانو د ولسواکۍ هغو اصولو او ارزښتونو ته غېږ پرانېستې، چې د ملګرو ملتونو سازمان یې پر بنسټ تاسیس شوی دی.
ښاغلی تیجاني محمد باندي! اجازه راکړئ، چې د ملګرو ملتونو د ۷۴ مې عمومي ناستې د ریاست پر څوکۍ ستاسو د ټاکنې له امله مبارکي ووایم. مونږ د هغو موخو د پراخې دایرې ملاتړ کوو، چې ددې عمومي غونډې په اجنډا کې تعقیبېږي او د سولې او امنیت له پرمختګ، د زده کړو د کیفیت له ښه والي، د بې وزلۍ د له منځه وړلو او اقلیمي بدلونونو ته له رسیده ګي څخه عبارت دي. مونږ همدا ډول د عمومي مجمع د پخوانۍ مشرې ماریا فرنیندا اسپینوسا له هڅو او مشرتابه هم مننه کوو.
ښاغلی رییس،
زموږ ولسمشر جلالتمآب محمد اشرف غني دوه کاله وړاندې د ملګرو ملتونو په ۷۲ مه غونډه کې پر همدې ځای د هغو ابهاماتو په اړه پوښتنې را پورته او خبرې وکړې، چې نړیواله ټولنه ننګوي او اړتیا لیدل کېږي، چې د حل لپاره یې ټول په ګډه پر وړاندې ودرېږو. له هغې مودې را پدېخوا افغانانو په خپل هېواد کې یو څه ډېر ډاډ رامنځته کړی دی.
موږ افغانان د ولسواکۍ او سولې لپاره پر خپله ژمنه ولاړ یو. افغان امنیتي او دفاعي ځواکونو د یوه مسلکي او استوار بنسټ په توګه دا ثابته کړې، چې زمونږ له ډیموکراتیک بهیره ساتنه کولای شي او نړیواله ټولنه هم له دې بهیره د ملاتړ په برخه کې له افغان ولس او دولت سره په خواکې ولاړ دي، خو لاهم د هغو کسانو د موجودیت له امله، چې د سولې پر وړاندې ولاړ دي ابهامات موجود دي.
طالبانو او د هغوی بهرنیو ملاتړو ته له همدې ځایه د افغان ولس یو پیغام لرم: له موږ سره د سولې په بهیر کې یو ځای شئ، کنه پر وړاندې به مو جګړه جاري وساتو. لکه څنګه، چې زما همکارې او په ملګرو ملتونو کې د افغانستان استازې عادله راز تېره اوونۍ په همدې ځای کې وویل زه هم وایم، چې په دې جګړه کې بریا زموږ ده.
ښاغلی رییس،
زه دلته یوازې له وظیفوي لحاظه د خپل ولس استازولي نه کوم؛ بلکې زه د هیواد له هغه مطلق اکثریت څخه یو یم، چې شاوخوا ۶۰ سلنه وګړي جوړوي او د خپل ژوند شاوخوا درې نیمې لسیزې مې په جګړه کې تېرې کړې دي. زمونږ همکارانې سفیر صاحب عادله راز او سفیره رویا رحماني هم د هغه نسل یوه برخه ده، چې په جګړه کې زېږېدلي او لوی شوي دي.
مونږ نوی افغانستان یوو!
افغانستان دا مهال تر بل هر وخته ډېر د ځوانانو د هیلو پر اساس اداره او مخته ځي. د وروستیو شلو کلونو لاسته راوړنو مونږ ته دا فرصت راکړی، چې خپلې هیلې پر یوه قوي باور بدلې کړو. مونږ د هغې سولې د راوستو لپاره پر خپلو وړتیاوو باور لرو، چې ټول عمر مو یې هیله درلوده. مونږ په دې اړه له وړاندې زیات ګامونه پورته کړي، خو لا هم اوږده لار په مخکې لرو. راتلونکي ګامونه په موږ افغانانو پورې اړه لري.
د ولسمشرۍ ټاکنو پایلې، چې هر څه وي، خو یو شی واضح دی، چې سوله د دولت لومړیتوب دی او وي به، چې اوس حکومت ته د خلکو د یو ځل بیا رایې ورکولو له امله به نوره هم تقویه شي.
سولې ته د رسېدو لپاره راتلونکی ګام به هم د لومړي هغه په څېر د افغانانو لخوا پورته شي. د ۲۰۱۸ کال په فبروري کې جمهو رییس محمد اشرف غني طالبانو ته له قید او شرط پرته د سولې د مذاکراتو وړاندیز وکړ، چې تر اوسه هم پر خپل ځای دی. د همغه کال په جون میاشت کې، چې افغانانو د اختر ورځې نمانځلې درې ورځنی سرتاسري اوربند وشو، چې هېچا یې فکر نه کاوه. دې کار افغانانو ته یو نه ماتېدونکی ډاډ ورکړ، چې سوله ممکنه ده او په ډاګه شوه، چې حکومت له خپلو وسله والو مخالفانو سره د مخامخ خبرو اترو وړتیا لري.
ولسمشر محمد اشرف غني په نوامبر میاشت کې د سولې لار نقشه وړاندې کړه او یو مذاکراتي ټیم یې اعلان کړ. افغانستان د ۲۰۱۹ کال له پیل سره له افغانانو سره د سراسري مشورې له لارې د سولې لارې ته دوام ورکړ.
په دې اړه افغان مېرمنې تر بل هر چا د ډېر امتیاز مستحقې دي، ځکه تر بل هر چا وړاندې د هیواد په کچه د سولې د اجنډا پر محوریت را ټولې شوې. په فبرورۍ کې د افغانستان له ۳۴ ولایتونو څخه ۱۵۰۰۰ مېرمنو د سولې د توافقنامې پر شرایطو بحث وکړ او د هغوی له ډلې ۳۰۰۰ تنو یې په کابل ښار کې له دې اجنډا د ملاتړد اعلان لپاره ناسته وکړه.
حکومت په اپریل کې د سولې تاریخي ملي مشورتي لویه جرګه را وغوښته، چې د سولې په هوکړه لیک کې یې د خلکو پر غوښتنو بحث او مشورې وکړې.
پورته یاد شوی هر نوښت داسې یو ستر ګام دی، چې مشري یې افغانان کوي او یوې ټول شمولې، پایداره او با عزته سولې ته زمینه برابروي او لا ډېر خوځښت رامنځته کوي.
موږ په داسې حال کې، چې په دې اړه د یوه بل ګام پورته کېدو ته تیار یو، ژمن یو، چې سوله باید پایداره، همه شموله او باعزته وي. افغانان د لانورې وینې بهېدنې د مخنیوي په موخه په بېړني ډول د اوربند غوښتونکي دي، هغوی غواړي، چې د افغان حکومت او طالبانو ترمنځ د سولې خبرې وشي او غواړي، چې اسلامي جمهوریت د ملت او دولت د بنسټ په توګه باقي پاتې شي. مونږ نه یوازې د خپلو لاسته راوړنو د خوندیتوب غوښتونکي یو، بلکې د هغه اساس د ساتلو غوښتنه هم کوو، چې د موجودو لاسته راوړنو د لا ډېرېدو او غوړېدو امکانات برابروي.
مونږ په دې اړه د هغو نړیوالو شرکاو له همکارۍ مننه کړې او ښه راغلاست مو ورته ویلی، چې د سولې د تامین په برخه کې زموږ له اصولو سره مطابقت لري او د افغانانو په مشرۍ یې د سولې له پروسې ملاتړ کړی. سوله زمونږ مشترک هدف او ترهګري زمونږ ګډ دښمن دی او نباید د سولې په یوه غیر واقعي استعجالیت کې ترهګر پیاوړي کړو.
زه غواړم له نړیوالو شریکانو او ملګرو مننه وکړم، چې زمونږ د سولې د هڅو ملاتړ یې کړی دی د هغو له جملې د امریکا متحده ایالات، اروپايي ټولنه، جرمني، ناروې، سعودي عربستان، متحده عربي امارات، اندونیزیا، ازبکستان او نور هیوادونه.
دا مهال افغانان د نړیوالې ترهګرۍ پر لومړۍ کرښه جنګېږي، چې د نورو هیوادونو خلک په سوله کې ژوند وکړي، خو دا باید له یاده ونه باسو، چې سوله یو دایمي وضعیت نه دی، بلکې دوامدره ارزیابۍ او پاملرنې ته اړتیا لري، چې شریک اړخونه یې په ګډه پر غاړه اخلي او ارزښتونه سره شریکوي. هغه ترهګر، چې افغان ځواکونه ورسره جګړه کوي، مونږ او ټولې نړۍ ته ګواښ دي.
ترهګري په همغې کچې، چې یوه مفکوره ده، د تاوتریخوالي یو ډول هم دی. مونږ باید د ترهګرو د ملاتړو افکارو د تفکیک لپاره، هغه که هر ځای وي، په ګډه کار وکړو. د صفر زغم تګلاره، چې هر ځل یې یادونه شوې، نه باید نوره د بحث موضوع وي، بلکې باید په داسې یوه کار بدل شي، چې اقدام ته ضرورت لري. مونږ په سیمه کې غوڅو اقداماتو او ژورې همکارۍ ته اړتیا لرو.
له ترهګرۍ سره مبارزه کې اړتیا ده، چې د ټولیز امنیت د پیاوړي کولو داسې چاره رامنځته شي، چې د ترهګرو جرمي فعالیتونو ته پراخه پاملرنه وکړي او د هیوادونو ترمنځ د هغوی د تګ راتګ، سرباز ګیرۍ او د هغوی د تمویل د هغو سرچینو په اړه، چې ددوی جرمي او وژونکې بقا ته لار پرانیزي پام ونیسي.
له ترهګرۍ سره مبارزه د امریکا له متحدو ایالتونو او ناټو شریکانو سره زموږ د ګډ کار بنسټ جوړوي، چې افغانستان هغه ته په بشپړ قوت سره ژمن دی. زه ټولو پوځیانو او د هغوی کورنیو، نه یوازې افغان ملي امنیتی او دفاعي ځواکونو بلکې، د مختلفو هیوادونو سرتېرو ته، چې زموږ له ځواکونو سره اوږه په اوږه جنګېدلي او خپل سرونه یې قربان کړي همدردي وړاندې کوم. موږ افغانان به کله هم ستاسو قربانۍ هېرې نکړو او منندوی مو یو.
ښاغلی رئیس!
لکه څنګه، چې د عمومي غونډې له بحثونو څرګنده شوه، ترهګري او منازعه نړۍ ته د متوجه نننیو ګواښونو یوازنۍ بېلګې نه دي؛ بلکې د اقلیمي بدلونونو اغېزې او انساني بحران هم هغه لومړیتوبونه دي، چې افغانستان هره ورځ ترې متضررېږي. دغه ننګونې کولای شو یوازې د نړیوالو همکاریو د یوه نوي میزان او هستې په مرسته له منځه یوسو. که چېرې ددې ننګونو د له منځه وړلو غوښتونکي یو او هیله لرو چې د تل پاتې ودې اهداف تر لاسه کړو، باید له شخصي ګټو ور هاخوا لیدلوری ولرو.
افغانستان ددې ژمنو په عملي کولو کې د ملي پراختیا د اجنډا له اصولو او د پایدارې ودې له موخو سره په تطابق کې پانګونه کړې ده. دا اهداف د افغانستان د سولې او انکشاف په ملي اډانه او د ملي لومړیتوبونو په پروګرامونو کې ځای لري.
له هغه ځایه، چې د افغانستان اقتصاد اوس هم اکثرا پر کرنه ولاړ دی، ځکه يې د اقلیمي بدلونونو له امله ډېر زیانونه زغملي. اوږده وچکالي زمونږ خلکو ته د ژوند او مرګ موضوع جوړه شوې ده. یو زیات شمېر خلکو مو خپل کورونه پرېښي دي او په شدیده بې وزلۍ کې ژوند کوي. دا هغه مسله ده، چې مونږ اوس هم ورته د اوږدمهاله حل لارې موندلو په لټه کې یو او په ورته وخت کې زیانمنو شویو کسانو ته بېړنۍ بشرپاله مرستې هم رسوو.
د تېرې اوونۍ په سرمشریزه کې د نړۍ مشرانو د اقلیمي بدلونونو په اړه پر داسې استعجالیت ټینګار وکړ، چې ددې خطر د زیانونو د کمولو لپاره نویو اقداماتو ته اړتیا پېښوي. موږ به دا مهم بحثونه د اقلیمي بدلون په راتلونکي کنفرانس کې، چې راتلونکی ډسمبر په چیلي هیواد کې جوړېږي دوام ورکړو.
ښاغلی رئیس،
غواړم خپلې خبرې د ملګرو ملتونو د تعهد په محور څرخیدونکي یوه پیغام باندې، چې راتلونکي ته ګوري راونغاړم. له کنډوالو د افغانستان د راوتلو سفر او دوامدار پرمختګ د ملګرو ملتونو او څو اړخیزو همکاریو د اهمیت شاهد دی.
افغانستان سږ کال د خپلې خپلواکۍ سلمه کلیزه ونمانځله. ددې پېړۍ په وروستیو دوو لسیزو کې تاسو له موږ سره مرسته وکړه، چې ولسواکۍ رامنځته کړو، چې اوس یې مونږ پر قوي بسټ په ډاډ سره ولاړ یو او د پر ځان بساینې، هوساینې او سولې پر لور حرکت کوو.
نوی افغانستان په سیمه کې د همکاریو، وصل او انکشاف په مرکز د اوښتو په حال کې دی. د استانبول پروسې په شمول، د آسیا زړه او د افغانستان په اړه د سیمه ییزو اقتصادي همکاریو کنفرانس د افغانانو هغه نوښتونه دي، چې له وړاندې یې اقتصادي ګټې رامنځته کړي او د سوداګرۍ، د توکو تحرک، او په ټوله سویلي او منځنۍ آسیا کې يې د خلکو او فکرونو لپاره نوې پولې پرانېستې دي.
مونږ اوس ویلی شو، چې د افغانستان ولسواکي یو بریالی داستان و، چې نه یوازې په افغانانو، بلکې موږ او تاسو ټولو پورې تړاو لري.
ښاغلی رئیس،
هو! وخت زموږ د پرمختګ شاهد دی، خو وخت لاهم موږ ته درد راکوي. افغانان د خپل هر هېوادوال په مرګ ځورېږي، زمونږ لپاره هره هغه شېبه د غم ده، چې یو افغان خپل ژوند په کې له لاسه ورکوي.
زموږ ماموریت د داسې یوې سولې رامنځته کول دي، چې د ټولو افغانانو درد ته د پای ټکی کېږدي. یوازې په سوله کې هر افغان کولای شي د هغې ډیموکراسۍ آزادي او او فرصتونه تجربه کړي، چې موږ یې د راوستو لپاره ډېرې قربانۍ ورکړې دي. هېڅ افغان تر هغې سوله ییز او ازاد ژوند نه شي لرلای، چې ټول افغانان دسولې شاهدان ونه اوسي. دا هغه ورځ ده، چې موږ ژوند او کار ورته کوو او پوهېږو، چې داسې یوې ورځې ته د خپلو نړیوالو دوستانو او همکارانو په مرسته رسېدلای شو.
دا هغه ورځ ده، چې مونږ یې یوازې هیله نه لرو، بلکې باور پې لرو.

د بـــلــوچــســتــان د ازادۍ او بــشـري حقونو د مبارزينو سره د پــيــوســـــــتون ســـيــمــيــنار او مظاهره :

د بـــلــوچــســتــان د ازادۍ او بــشـري حقونو د مبارزينو سره د پــيــوســـــــتون ســـيــمــيــنار او مظاهره :
لــيــکـنـه : اميرګران
نــيـــټـــه : ۲۵ او ۲۶ اګـسـت ، ۲۰۱۹ م
د جرمني د فرانکفورت په ښار کي په ۲۵ د اګست ، د بلوچ ريپبليکن پارټي لخوا د ۸۰ کلن سپين ږيري مشر نواب اکبربګتي د شهادت د ۱۳تلين په مناسبت سيمينار ترتيب شوي وو ، چي د ګڼ شمير بلوڅانو ، پښتنو ، سينديانو ترڅنګ ماته هم بلنه راکړه شوي وه ، په سيمينار کي د بلوچ مبارزينو او بشري حقونو د فعالينو د ويناوو په جريان کي د انترنيتي اړيکي په مرسته له هند ، پاکستان ، فرانسي او سويس له هيوادو څخه هم ځينو سياسي او حقوقي فعالينو په بلوچستان کي د پاکستان د پوځي او د دوي د ډيت سکواد مليشو او مختلفو ډلګيو په اړوند ګټوري ويناوي وکړي ، ماته هم د ويناکولو دعوت راکړه شو چي لاندي ورته اشاره کيږي ، ديادولو وړ ده چي خبري په انګريزي او اردو ژبه کيدلي :
عزيزانو بلوڅو وروڼو او محترمو ميلمنو ، خوښحاله يم چي زه هم د بلوڅو د دروند او سپين ږيري رهبر نواب اکبربګتي د شهادت د ۱۳تلين د سيمينار ګډون کوونکي او وينا وال يم ، اجازه راکړئ د بلوڅانو د ازادي بخښونکي مبارزو ، قربانيو او اتلوليو په اړوند خپله وينا په لاندي ډول واوروم ،
تــاريخي شاليد Historical Background :
بلوچستان د تاريخ په اوږدو کي هميشه د بهرني او کورني ښکيلاکګرو او استثماري ځواکونو د پاملرني وړ ګرځيدلي دغه سيمه د خپلو طبيعي زيرمو ، معدنياتو ، سمندري بندرونو له کبله د استعماري ځواکونو د مداخلو مرکز او د توجه وړ وه او اوس هم دي ، هغه مهال چي سکندراعظم په ايران باندي د واکمنۍ چلولو په نيت د مکراڼ په ساحلي سيمو لکه ګــوادر ، پــسـني او اورمــړه په بندرونو حمله وکړه د بــلــوچو قبيلي چي په دغو بندرونو کي ميښت ول ، خوله ماتوونکي ځواب ورکړ ، په ۱۶ ميلادي پيړۍ کي هم پرتگاليانو د بلوچستان د ساحلي او بندري سيمو د لاندي کولو خوبونه ليدل او پرله پسي جګړه ايز عمليات ئي کول چي په مقابل کي بلوچ قبايلو د ميرحمل خان بلوچ په مشرۍ هغوي ته سخته ماتي ورکړه او پرتگاليان په تيښته سيند ته وکوچيدل ،
په ۱۹م پيړۍ کي انګريزانو د Forward Policy فارورډ يا مخ ته تګ پاليسي په چوکاټ کي د بلوچستان په سمندري بندرونو او معدني زيرمو د تسلط په موخه په بلوچستان حمله وکړه او دا سيمي ئي ونيولي د انګريزي ښکيلاک او تسلط په ضد د خان اف قلات او ميرګهرام خان بلوچ په مشري د دغي سيمي ټول خلک په زړه ورتيا وجنګيدل او سرښندني ئي وکړي په پاي کي جګړه د بولان غرونو ته ورسيده ، ولي د انګريزي استعمار د دسيسو او سازشونو په نتيجه کي د بلوچستان يوه لويه سيمه ئي په ايران پوري وتړله ، د دويمي نړيوالي جګړي وروسته د انګريزانو د ډوبيدونکي امپراتورۍ لپاره دا ناشوني وه چي دوي دي خپلو استعماري پاليسيو ته په دغه سيمه کي دوام ورکړي او ياپه خپلو مستعمرو حکومت وکړي ، له ځکه د مجبوريت له مخي او د افغانانو او د هند د نيمي وچي د خلکو د ښکيلاک ضد مبارزو ، سرښندنو او اتلوليو په نتيجه کي ئي په ۱۱ د اګست ۱۹۴۷م لومړي بلوچستان ته ازادي ورکړه او وروسته ئي په ۱۴ د اګست ۱۹۴۷م کال د مذهبي ايديولوژۍ په اساس په مصنوعي توګه پاکستان جوړ کړ او هم په ۱۵د اګست ۱۹۴۷م هند هم ازادي ته ورسيد .
نورمحمد جمالي د بلوڅو يو هيوادپال ژورناليست د Readers Digest په مجله کي د ” آيا بلوچستان به يو بل مشرقي پاکستان شي ؟ ” ترعنوان لاندي ليکلي : څرنګه چي د هند د نيمي وچي له ويـــش څخه مخکي بلوچستان يو ځانګړي رياست وو له دي کبله برتانوي ښکيلاک د بلوچستان د خپلواکۍ اعلان د هند او پاکستان د ازادۍ له اعلان سره یوځاي نه کړ او بلوڅانو ته ئي دا واک او اختيار ورکړ چي يا ازاد او خودمختار ايالت پاتي شي او يا که وغواړي له پاکستان سره يو ځاي شي ، په بلوچستان کي ميراحمديارخان چي خان اف قلات وو د بلوچستان ايالت په ۲۷ د مارچ ۱۹۴۸م کال له پاکستان سره د يوي معاهدي له مخي ، چي په هغي کي دا ذکر ول چي بلوچستان به يوخپل اختياره ( خودمختاره ) رياست پاته کيږي ، ملحق کړ ، همدارنګه په معاهده کي دا هم تشريح شوي چي د پاکستان مرکزي حکومت به په بلوجستان کي يواځي په Revenue ياني په عايداتو به د مالياتو اداره کنټرول لري چي د نوموړي معاهدي څخه د پاکستان فدرالي حکومت تر دا نـــن پوري سرغړونه کوي ، د دغو بي عدالتيو او پوځي مداخلو په وړاندي د بلوچستان او پښتونخوا خلک مجبوريږي چي د پاکستان د مرکزي حکومت ، پوځ او استخباراتي شبکو په ضد راپورته شي او په وسله والو مبارزو لاس پوري او هم د خپلو طبيعي حقوقو د اعادي لپاره پاڅون وکړي
د پاکستان ديکتاتور پوځ د حالاتو او امنيتي وضعي د کنټرول په بهانه په ۱۹۴۸م کال په بلوچستان کي پوځي عمليات او مداخلت وکړ چي د بلوچستان امنيتي وضعيت ئي نور هم کړکيچن او پيچلي کړ ، د ولس کــرکه او نفرت ئي د پوځي او ملکي استبلشمنټ ( حاکمي طبقي ) په ضد راوپاراوو ، بيا په ۱۹۵۸م کال د ( په خپل سرفيلډمارشال
ايوب خان او بريدجنرال سکندرميرزا په واکمنۍ کي د دويم ځل لپاره په بلوچستان کي پوځي عمليات وشول او په بلوچو او پښتنو ئي سخت او غيرانساني ظلمونه وکړل ،
د يادولو وړ ده چي په بلوچستان کي د پوځ او استخباراتي ايجنسيو ، مليشو او د پوځ پراکسي ” ډيت سکواد ” لخوا تر دا مهال پنځه نظامي عمليات ياني په ( ۱۹۴۸ ، ۱۹۵۸ ، ۱۹۷۳ ، ۲۰۰۵ ) ميلادي کلونو کي په بي رحمانه توګه سر ته رسيدلي او پنځم نظامي عمليات تر دا مهاله دوام لري ، د پاکستان د پوځيانو ، استخباراتي شبکو ، مليشو لکه فرنټيرکانسټبلري  F.C ، سکاوټس او د د نظاميانو مذهبي ډلګۍ ( ډيت سکواد ) د عملياتو ، مداخلو ظلمونو او غيرانساني حالت په وړاندي د بلوچستان د خلکو مبارزي هم په زړه ورتوب او دوام داره توګه دوام لري ،
بايد زياته شي چي د ظلم ، ځورني او غيرانساني حالت په ضد حتي يو ۹۰کلن نواب ، بابو نوروزخان زرکزي زهري هم د مزاحمت لپاره راپورته شو او په قرآن ئي لاس کيښود او وئي ويل چي تر آخري سلګۍ به جنګيږي اوهم نظامي ديکتاتورانو ته ئي د کړکيچ د سوله ايز حل وړانديز د جرګي له لياري وکړ ولي پوځي او استخباراتي کړۍ په خپلو ژمنو ونه دريدل او په حيدراباد کي ئي لومړي د نواب نوروزخان د سترګو وړاندي د هغه ۷ زامن شکنجه او مړه کړل وروسته ئي پخپله نواب وواژه ، په اګست ، ۱۹۷۳م کال د ذوالفقارعلي بوټو د صدراعظمي په مهال د بلوچستان د روا او عادلانه مبارزو د ټـــکولو په پلمه ، بلوچان د خاين او غدار په نامه اعلان کړل او بيا ئي ډير ظالمانه نظامي عمليات وکړل چي په دغه عملياتو کي د لومړي ځل لپاره ايراني هيليکوپترونه ، جنګي طياري او ايراني پيلوټان استعمال سول چي د دغو ظالمانه عملياتو په نتيجه کي ډير خلک غرونو ته وختل او د بلوچستان امنيتي وضعه نوره هم لانجمنه او کړکيچنه شوه ،
همدارنګه په ۲۰۰۵م کال د ديرۂ بګتي د سوئي سدرن په سيمه کي د يوي ډاکتري چي شازيه نوميده او رسمي وظيفه ئي درلوده بي عزتي وشوه ، دغه غيراخلاقي عمل بلوچان په تيره بيا د بګتي قوم سخت په قهر او غصه کړل او د دولتي چارواکو ، مليشو ، او استخبارتي کړيو په ضد ئي قهراميزه او له غصي ډک غبرګون څرګند کړ ، د امنيتي ايجنسيو او لاريون کوونکو ترمنځ کړکيچ پراخ او د وسله والو نښتو تر پولي ورسيد ، امنيتي حالت دومره ترينګلي او وضعه کړکيچنه شوه چي نواب اکبربګتي د بلوڅانو ۸۰ کلن سپين ږيري چي ۶۰۰۰ خلک ورسره ول غرونو ته وختل ،
دغه ترينګلي وضعيت په اسلام اباد کي د پاکستان ديکتاتور جنرال پرويز مشرف او حاکم اشرافيت سخت وارخطا کړل او په بلوچستان کي ئي يو ځل بيا د پوځي عملياتو ( Military Action  ) لارښوونه وکړه ، په دغو عملياتو کي د پلي ، توپچي ، ځواکونو چي په ثقيله وسلو او وسايطو مجهز ول برخه واخيسته چي هوائي قواوو ئي هم ملاتړ کاوه
د عملياتو په پايله کي ګڼ شمير بي ګناه خلک د ۸۰ کلن نواب اکبر بګتي په ګډون چي په غرونو او غارونو کي ول مړه کړل چي وروسته په ۲۰۰۶م کي په ۲۶ د اګست د دوي مړي د دوي قوم ته وسپارل ،
د پاکستان د پوځيانو دا ډول ظالمانه او غيرانساني عمل بلوچ مبارزين او ولس نورهم په قهر او ولمسول او د ازادۍ
غوښتني احساسات او هوډ ئي لاپسي اوچت او پياوړي شو ،
د يادوني وړ ده چي وروسته له سيمينار څخه چي په ۲۵ د اګست ترتيب شوي وو ، په ۲۶ د اګست هم بلوچ مبارزينو او د بشري حقونو مدافعينو ، په داسي حال کي چي زما په ګډون ګڼ شمير پښتنو/ افغانانو ، د پ ټ ام غړو او سينديانو هم ورسره برخه اخيستي وه ، په فرانکفورت کي د پاکستان د قونسلګرۍ ترمخ لاريون وکړ او دپاکستان د نظامي واکمنو او استخباراتي شبکو په ضد ئي شعارونه ورکول ، قونسلګرۍ هم د حاکم اشرافيت په دستور يو تعداد ايجنټان د قونسلګرۍ په محوطه کي را ټول کړي ول او هغوي به د اخلال په منظور د بلوچ مبارزينو او د پښتون تحفظ موومنټ په ضد شعارونه ورکول

د افـــــغــانــســـتان دخــپــلواکۍ ســــلــم تــلين د مــلي هويت وياړلي نـــــښــه

لــيـکـنه : امـــــيرګران
دافغانستان د معاصرتاريخ په زړه کي هغه شيـبـې چي دغه هيواد دي د پرديو په مخامخ ولکه کي له خپل ملي هويت څخه بي برخي پاتي شوي وي ډيري او اوږدي نه دي خو د پردو په لاس جوړو شوو او ګمارل شوو واکمنيو عمر څه اوږد او زموږ د تاريخ يو دردوونکي تکرار ښـــيـي ، د نورو اقتصادي ، سياسي ، ټولنيزو او فرهنګي عواملو په څنګ کي همدي ترخه واقعيت زموږ د هيواد ملي تاريخي هويت او نړيوال اعتبار تل له پوښتني سره مخامخ کړيدي
له هغي زماني څخه چي انګريزي ښکيلاک خپل اروپائي سيالان د سمندرونو په زړه کي پسي واخيستل ، د زماني يکه تاز شو او په چل ول او زور ئي نيمه وچه لاندي کړه او له بل لوري تزاري روسيـي د تودو اوبو تل ته د رسيدو ليونۍ هڅي چټکي کړي او هم په سمندري ډغرو کي لويدلي فرانسي هم د هند د نيمي وچي شتمنيو ته د رسيدو په خاطر د روسيي له لاري ايران او افغانستان ته سترګي سري کړي نو پرخپل منځي ناروا او هويت وژوونکو کورنيو شخړو کي راښکيل افغاني شاهان او اميران نه زيات د وطن د ګټو بلکه د خپلو واکمنيو د پايښت په حساب د پردو لاس ته کيناستل ، همدي حالت هيواد سخت متضرر کړ ، له ختيځ ، لويديځ ، شمال او جنوب څخه ئي د تــن ټوټي وشکول سوي ، ملي تاريخي هويت ئي زيانمن او نړيوال اعتبار ئي له پوښتني سره مخامخ شو .
د شلمي پيړۍ پيل د ولسونو د ويښيدو ، د استعمار د زور زياتيو د راپرځيدو او د ملي هويت د راژوندي کيدو پيل وو
نور مستعمره شويو هيوادونو او ولسونو ته په سپکه کتل ، ځان فرهنګي او دغه ولسونه بي فرهنګه ښودل او په همدي دليل د ولسونو په شتمنيو خيټي اچول د راپاڅيدلو ولسونو د زغم وړ نه وو ، انګريزي استعمار د خپلي سياسي ، اقتصادي او پوځي برلاسۍ په وجــه د نيول شويو هيوادو د خلکو ملي غرور ته په کــمـه کتل ،
د ښکيلاکــګرو غرور ، برلاسي ، زورواکي او د ولسونو په شتمنيو خيټه اچول لا ښه په زور کي روان وو ، چي د شــرق په زړه کي افغان په ازادۍ مين ولسونه له استعمار سره د پوځي مقابلي له ښکاره کمزوريو سره سره د خپل ملي هويت ، ازادۍ او استقلال لپاره په ختيځ کي د ازادي غوښتونکو مبارزو مخکښ شول ، زموږ د ولسونو ملي اراده د دوي د وخت د مخکښ ځواک په اواز او خوځښت کي راڅرګنده شوه ، مشروطه غوښتونکو دا منلي وه چي د ازادۍ او خپلواکۍ اصلي خنډ مطلقيت دي له همدي امله وو چي په حـقـه په شرق کي افغانستان د خپلواکۍ د ګټلو پيل کوونکي بلل کيږي ، يوه پيړۍ ياني ســل کاله مخکي د افغانستان خلکو د هغه وخت يو لوي ښکيلاکــګر ځواک برتانيي ته ، د بي ساري سرښندنو او اتلوليو په نتيجه کي خپله خپلواکۍ ترلاسه کړه ،
امريکائي ليکوال لوئيس دوپري ( Louis Dupree ) د افغانستان ترنامه لاندي کتاب کي ليکلي چي : هغه وخت چي غازي امان الله خان د جوزا د مياشتي په ۶ نيټه ۱۲۹۸، هـ ل کال د عيدگاه په جومات کي خلکو ته په خطاب کي د انګريزي ښکيلاک په ضد د جنګ اعلان وکړ ، خلکو په جــګ او لړزوونکي اواز چيغي کړي ” يا مرګ يا استقلال ” همدارنګه کله چي د جنوري د مياشتي په شلمه ۱۹۱۹م کال اميرحبيب الله خان د لغمان په کله ګوش کي د نامعلومو کسانو لخوا ووژل سو نو امان الله خان په کابل کي د خپلي پاچاهۍ له اعلان سره سم له انګريزانو څخه د افغانستان خپلواکي اعلان کړه او د انګريزي ښکيلاکــګرو پرضد ئي په ټول هيواد کي د خپلواکۍ د غزا ډول وغږاوه غازي امان الله خان يو ځوان هيوادپال شخصيت وو چي د افغانستان د پرمختيا ، سمسورتيا او مدرنيزم لپاره ئي ډيري هلي ځلي وکړي خو له بده مرغه په دغه لار کي ورته يوه مکار دښمن کمين نيولي وو او هغه ئي وړاندي تګ ته پريــنــښود ، امان الله خان د خپل پلار د مړيني پر اوومه ورځ ملت ته په وينا کي داسي وويل :
” اي ملت معظم افغانستان ! من هنگام شهادت پدر وکالت سلطنت را درکابل داشتم و اکنون به اصالت ان بار سنگين امانت را مــتـوکلآ و مــعتــصـمـآ به عهده گرفتم وقتيکه ملت بزرگ من تاج شاهي را بر سر من نهاد ، من عهد بستم که بايستي دولت افغانستان مانند ساير قدرتهاي مستقل جهان ، در داخل کشور ازاد و مستقل باشد ، ملت افغانستان در داخل کشور ازادي کامل داشته و از هرگونه تجاوزو ظلمي محفوظ و مردم فقط بايد مطيع قانون باشند و بس ، کار اجباري و بيگار در تمام رشته ها ممنوع و ملغي است ، حکومت ما در افغانستان اصلاحاتي خواهد نمود که ملت و مملکت ما بتواند در بين ملل متمدن جهان جاي مناسب مقام خود را حاصل نمايد ، من در اجراات امور کشور مشورت را بحکم ( شاورهم في الامر رهبر ) قرار خواهم داد ، اي ملت عزيز و اي قوم با تميز در حفظ دين و دولت و ملت خود بيدار و در نگهباني وطن خويش هوشيار باشيد ، من از خداوند براي شما و اهل اسلام و کليه بني نوع انسان خير و سعادت ميخواهم ” ،
ښاغلي محمداکبر کرگر د غازي امان الله خان د وينا د پورتني پراگراف په اړوند ليکلي چي ( په واقعيت کي پورتنۍ وينا د غازي امان الله خان د اهدافو او پروگرامونو لنډه مانيفيستو ده ، يا د مدرنيزم په لور د هيواد د سمولو تـګـلاره ده ، نوموړي د دي وينا وروسته د يو لړ سترو کارونو په لړ کي غوښتل ، چي د هيواد په اقتصادي ، فرهنگي او سياسي څيره کي يو کيفي بدلون راولي ) ،
د يادولو وړ ده کله چي غازي امان الله خان له انګريزي ښکيلاک څخه د افغانستان خپلواکي اعلان کړه ، انګريزانو هيڅ غوږ پري و نه ګراوه ، نو ځکه دي ته اړ شو چي د انګريزانو په وړاندي د غزا او جنګ اعلان وکړي ، افغان ملت په ډير ليږ وخت کي انګريزانو ته ماتي ورکړه ، په دي وخت کي انګريزانو چالاکي وکړه او د خپلي شرمېدونکي ماتي د پټولو لپاره ئي د سولي خبري پيل کړي او په جګړه کي ښکيل افغاني غازيانو د لا نوري پرمختيا مخنيوي ئي وکړ ،
شنونکي او ځني تاريخ پوهان په دي نظر دي چي افغانستان هيڅکله هم مطلقــآ د چا مستعمره سوي نه دي ، بلکه په هر اشغال کي ئي يواځي بهرنۍ چاري محدودي يا په بشپړ توګه تري اخيستل سوي دي ، حال دا چي کورنۍ چاري ئي تل په خپل ” مشروط ” واک کي پاتي شوي دي ، د تاريخ په اوږدو کي افغان ولس تل د ښکيلاکــګرو او پردي يرغل په ضد سرښندونکي او کلک مقاومت کړئ او يرغلګر ئي هرځل د سترو تلفاتو او شديدو سرخوږيو سره مخامخ کړي دي ، د برتانوي هند مرستيال واکمن لارډ لارنــس Lord Lawrence حق په جانب وو چي ليکلي ئي دي ( افغانان به فقر ، لوږه او حتي له خطره ډک ژوند وګالي خو د پرديو تر واک لاندي راتلل هيڅکله هم نه زغمي ) همدا علت دي چي افغانان د ملي مبارزينو په نوم په تش لاس خو د افغاني هوډ او ټينګ يووالي سره د انګريز پراخي امپراتورۍ په مقابل کي چي په ډيرو عصري وسلو ، قوي وسله والو ځواکونو چي پراخ مادي امکانات ئي درلودل او تقريبآ ټوله نړۍ ئي ترخپل استعماري ولکي لاندي راوستي وه وجنګيدل او په چړو ، تورو او چقمق ټوپکونو ئي دغي ځواکمني اردو ته شرموونکي ماتي ورکړه ، چي په پايله کي ئي د غازي امان الله خان په مشرۍ په 19 د اګست ،1919 م کال چي د اسد د مياشتي له ۲۸ نيټي ، ۱۲۹۸ هـ ل کال سره برابره ده خپلواکي تر لاسه کړه او انګريز امپريل واکمنو په رسميت وپيژاند ،
وروسته له دي چي اماني غورځنګ د افغانانو د ملي يووالي پربنسټ سياسي خپلواکي تر لاسه کړه ، د مشروطيت د مبارزينو هيلي ئي عملي او په هيواد کي د نوي تمدن او پرمختګ د رامنځ ته کولو په لاره کي لازم ګامونه اوچت کړل چي ځينو ته ئي په لنډه توګه لاندي اشاره کيږي :
د امان الله خان په مشرۍ حکومت وروسته له دي چي د برتانوي هندي دولت سره ئي حسابونه تصفيه کړل نو د ملت له غوښتنو سره سم د هيواد په داخل کي يو لړ هغو ټولنيزو ، اقتصادي ، فرهنګي او سياسي بدلونونو او ريفورمونو ته اقدام وکړ کوم چي له پخوا هم د امان الله خان او هم د ” جوانان افغان ” او د ( دواړو مشروطيت غوښتونکو غورځنګونو ) او ټول ملت غوښتنه وه ، د دغو بدلونو تر ټولو ارزښتناکه بيلګه د اساسي قانون يا د افغانستان د دولت د اساسي نظامنامي جوړول وو چي په ۱۳۰۱ هـ ل کال د جلال اباد په لويه جرګه کي تصويب سو ،
د هيواد د فرهنګ د غوړيدا او ودي په لړ کي د امان الله خان لومړي ګام د امان افغان خپرول وو چي لومړۍ ګڼه ئي د ۱۹۱۹ م کال د اپريل د مياشتي پر ۱۲ نيټه د عبدالهادي پريشان داوي په مديريت خپره شوه چي د خلکو د ذهنونو په روښانولو کي پوره ونډه واخيسته او هيوادوالو ته ئي د وطن د پرمختيا او مدرنيتي ته د اوښتون لوري په ګوته کړ ، همدارنګه په لسګونو نوري جريدي اومجلي خپري شوي او په هر ولايت کي يوي جريدي خپروني کولي ، همدا وخت د ښـــځــو لپاره يوه نشريه د ارشادالنسوان په نامه هم خپريده ،
په اقتصادي برخه کي ئي د صنايعو انکشاف او ودي ته پوره پام وکړ او په باندني تجارت کي افغاني پيداوارو د نړۍ مارکيټونو ته لاره ومونده ، په ساختماني او عمراني برخه کي نوي ښارونه جوړ شول او د کابل ښار له پخوا څخه څو واره پراخ او پــلــن سو ، د ولايتونو تر منځ لاري او سړکونه جوړ او د لارو په اوږدو کي د مساپرو د هوسائي لپاره هوټـــلونه په کار ولويدل ، همدارنګه غازي امان الله خان زده کوونکي د لوړو زده کړو لپاره بهرنيو هيوادو ته په دي موخه واستول چي د هيواد په بشپړه ابادۍ او سمسورتيا کي برخه واخلي ، خو له بده مرغه ، ځينو د شر او فساد کړيو د پاچا امان الله خان دغو ټولو ښو کارونو او مترقي پروگرامونو ته بل نوم او عنوان ورکړ چي له ” ګوډملا تر ړوند ملا ” بيا تر ملاصبور او پدرام پوري د خارجي استخباراتي کړيو په مرسته او لمسون د غازي امان الله او د هغه د حکومت د راپرځيدلو او له منځه وړلو څخه له هيڅ ډول توطئو او دسيسو څخه صرف نظر نه دي کړي ،
د دي څخه څوک انکار نه شي کولاي چي ډګروال T.E.Lawrence توماس ايډورډ لارنس چي په لارنس اف عربيه شهرت لري د پيرکرم شاه په نامه قبايلو ته راغئ او خپل ايجنټ ملامنهاج الدين ته ئي وظيفه ورکړه چي په اميرامان الله خان پسي د کـــــفـــر اتهام وتړي ، پاکستاني مشهور ليکوال حامد مير ، په ۸ د اگست ، ۲۰۱۹ م کال د جنګ د اردو اخبار په سرمقاله کي د توماس لارنس د توطئو او دسيسو په اړوند داسي ليکلي :
د حامدمير د مقالي عنوان دي ” آنسوؤ ســے هوشيار ) ياني د اوښکو مراقب اوسئ ( ترجمه ، په ۱۹۳۳م کي د شيخ محمدعبدالله له اکبرجهان نامي ښځي سره واده وشو ، اکبرجهان د لارنس اف عربيه پخوانۍ ميرمن وه ، او پلار ئي په لاهور او سرينګر کي د نيدوز په نامه هوټلونه لرل او لارنس به اکثرآ په دغه هوټل کي وو او له دغه هوټل څخه به ئي د کرم شاه په نوم په افغانستان کي د اميرامان الله خان د حکومت په ضد توطئي جوړولي ) د نيدوز هوټل اوس په لاهور کي د اواري هوټل په نوم ياديږي .
په پاي کي ، له دي څرګند واقعيت څخه څوک سترګي نه شي پټولي چي په افغانستان کي د ترقۍ ، تمدن او روڼتيا کلمي د غازي امان الله خان له نامه سره تړلي دي .
دافغانستان د خپلواکۍ سلم تلين ټولو محترمو او جګړي ځپلو افغانانو ته مبارکي وايم ، هيله ده موږ له بــلــواکي حالت څخه ووځو او بشپړه خپلواکي تر لاسه کړو ،
د توجه وړ : د پورتنۍ مقالي د ليکلو لپاره لاندي مأخذونه مطالعه سوي :
ــ د پاکستان د جنګ اردو اخبار
ــ د لارنس اف عربيه کتاب سيبن پيلرز اف ويزډم ياني د عقل ۷ ستني
ــ د ګوربت مجله

Ingen fotobeskrivning tillgänglig.
Bilden kan innehålla: 1 person, står
Bilden kan innehålla: himmel, träd och utomhus

سوله او ټاکنيز کمپاينونه

m agha (2)

په دی شپو ورځو کې د افغانستان د ۴۱ کلن ناورين د ختميدو له پاره په نړېواله کچه ناستی سرته رسيږې د ولسونو خوښې او خوشبيني زياته شوی خو تراوسه پدی اړه ولس او افغان سياسيون دقيق  مالومات نه لري، دا په دی مانا چی د تل پاته سولی مهم لوري يانې افغانان چی د پريکړو واک لري يوه ميز ته ندي ناست او مخامخ يې د هيواد داوږدې لانجې پر حل خبری نه دي کړي فاروق اعظم چی ځان د طالب استازی يا کلک پلوي بولي دوی ته مشوره ور کوي چی له حکومت سره خبری ونه کړي زه نوموړي مخکښ ته وايم چی افغان حکومت او افغان سياسي شخصيتونه چی د وطن د ملي گټو او ددی هيواد په برخه ليک کې سره په گډه تصميم ونه نيسي نو بهرنيان به ددی هيواد برخه ليک ټاکې ؟د بلی خوا په ټاکنيزو منډو تړو کې د فدرام ويناوی چی که دا ښاغلی واکمن شي نو خراسان او فدرالي رژيم به رامينځ ته کوي. زه باور لرم چی د فاروق اعظم او فدرام نظرونه ددی کړيدلي هيواد په گټه نه دي .

زه باورمنديم چی په هيواد کې هله دايمي او تل پاته سوله را تلای شي چی ټول افغانان د هيواد د ملي گټو او ملي ارځښختونو د لاسته راوړلو په اړوند دی پاېلې ته ورسي چی جنگ جگړ افغان وژنه د حل لار نه ده د سولی له پاره ټول سياسيون افغان حکومت، نړېوال زبر ځواکونه، د ملگرو ملتونو دامنيت شورا  دا افغان سولی اساسي لوري سره په گډه واحد دريځ  په لرلو ددی هيواد ستونزه ته د پای ټکې کيږدي هغه لاس وهنې چی په ښکاره توگه تر نن ددی خوار ولس د وژلو او زورولو له پاره پکار اچول کيدلی د مخنوي له پاره په نړېواله کچه مخه ونيول شي دا هغه سوله نه وي يا هغه ته ورته پروتوکول نه وي لکه چی په ژينواکې د پاکستان افغانستان سره لاسليک دامريکا او شوروري اتحاد سترو هيوادونو د ضمانت کونکو په توگه لاسليک کړی وه ولی په حقيقت کې د پريکړی يوه ماده هم عملي نه شوه په پايله کې همدا د پاکستان د اي، ايس اي پلاس جوړه شوی نخسه په ۱۹۹۲ ز کال عملي اوددی هيواد ولس د هغې نېټې ترنن په سرو لمبو کې سوزي يوازی د کابل يشتو ۶۰ زره نه زيات عامو ولسونو خپل سرونه قرباني کړل، افغان ولس دی ورته پريکړو سره مخالف وو او دی ولی د هغه پريکړی او سولی سره موافق وو او دی چی د خلکو له پاره په رښتېا تل پاته سوله راشي او په رښتني توگه د لاس وهنو مخنيوی وشي.

محمد اقا شيرزاد